Συμπληρώθηκε η πρώτη βδομάδα τηλε-εξεταστικής στη σχολή μας και τα μέχρι στιγμής αποτελέσματα αποδεικνύουν τις προβλέψεις μας. Κανένας φοιτητής δε μπορεί να ανταποκριθεί στις συνθήκες με τις οποίες διεξάγεται και η ανησυχία είναι διάχυτη. Οι φοιτητές πρέπει να απαντήσουμε συλλογικά και σε αυτό το πρόβλημα, αφού ο δρόμος της ατομικής προσπάθειας έχει δείξει τα όριά του.

Βρισκόμαστε σε μια χρονιά πολύ διαφορετική από κάθε άλλη. Η πανδημία σκότωσε 4.000 ανθρώπους μέσα σε λίγους μήνες, με το 2^ο κύμα να κάθεται πάνω σε όσα κληροδότησε το πρώτο στη ζωή μας. Ολόκληρο το εξάμηνο προχώρησε μέσω τηλεκπαίδευσης, αποκλείοντας μια μερίδα φτωχώτερων φοιτητών. Πολλοί συμφοιτητές απομακρύνθηκαν από τις σπουδές τους, αφού το κλίμα εγκλεισμού, η τηλεκπαίδευση, η συσσώρευση κοινωνικών, οικονομικών και ψυχολογικών αδιεξόδων δεν ενθάρρυναν κανέναν από εμάς. Τα βιβλία μας παραδόθηκαν μερικές εβδομάδες ή μέρες πριν την εξεταστική, σίγουρα πάντως  μήνες αργότερα από ότι σε κανονικές συνθήκες.

Όλα τα παραπάνω έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην προετοιμασία μας ενόψει της εξεταστικής. Σε αυτά προστίθενται και τα παρελκόμενα της τηλεξέτασης, φέρνοντάς μας στη σημερινή κατάσταση.

Συγκεκριμένα, έχουμε δει:

• Δεκάδες περιστατικά αποκλεισμών από τη συμμετοχή σε εξέταση, λόγω τεχνικών προβλημάτων της πλατφόρμας ή της σύνδεσης στο ίντερνετ (Χημεία, Ανατομία, Ιατροδικαστική, Μικροβιολογία ΙΙ). Οι εν λόγω φοιτητές είτε καλούνται να δώσουν σε διαφορετική ημερομηνία, αλλάζοντας εντελώς τον προγραμματισμό τους για την εξεταστική, είτε μένουν «στον αέρα» χωρίς να έχουν λάβει ακόμα ενημέρωση σχετικά με τη δυνατότητα επανεξέτασης

• Πολλά μαθήματα να μην ανακοινώνουν τη μορφή εξέτασης παρά μόνο κατά την έναρξη της εξέτασης ή μερικές ώρες πριν. Προσθέτουν έξτρα άγχη, με αποτέλεσμα να έχουμε συναδέρφους/ισσες που βάζουν τα κλάματα ενώ εξετάζονται ή καταλήγουν με κρίση πανικού στο νοσοκομείο!
• Μεγάλο τμήμα φοιτητών να δίνει λιγότερα μαθήματα από όσα υπολόγιζε, απλά επειδή δεν πρόλαβε να καλύψει την ύλη
• Τα αποτελέσματα που αρχίζουν να ανακοινώνονται δείχνουν μέσο όρο βαθμολογίας χαμηλότερο από άλλες χρονιές, που φτάνει και σε σημαντική μείωση (π.χ. Πνευμονολογία)

Υπάρχουν τρεις τρόποι για να ανταπεξέλθει κανείς σε αυτές τις άθλιες συνθήκες. Είτε να διαβάζει μέχρι τέλους, σκύβοντας το κεφάλι. Είτε να ψάχνει παραθυράκια που θα του επιτρέψουν να ξεγελάσει το σύστημα, αντιγράφοντας (ακόμα και επί πληρωμή). Είτε να διαλέξει το συλλογικό δρόμο, αφού η εξεταστική δεν είναι «ατομική υπόθεση». Αντίθετα, προκύπτει από τους όρους ζωής και σπουδών που διαμορφώνει το σύστημα, όρους που είναι άδικοι και ταξικοί.

Αυτή η τηλεξεταστική ενισχύει την κατεύθυνση πειθάρχησης των φοιτητών, μας απομονώνει και μας προετοιμάζει για ένα μαύρο μέλλον ταξικών φραγμών, τηλεργασίας και εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Πρέπει μέσα στις Γενικές μας Συνελεύσεις να ανοίξει και αυτή η συζήτηση. Να πάμε κόντρα στο κλίμα τρομοκρατίας και απομόνωσης. Να διεκδικήσουμε την κατοχύρωση των μαθημάτων!