Καταγγέλλουμε απερίφραστα τα περιστατικά τραμπουκισμών και ξυλοδαρμών που σημειώθηκαν την Τρίτη 20/10 και την Τετάρτη 21/10 στη Θεσσαλονίκη στις σχολές Αρχιτεκτονικής και Φιλολογικού του ΑΠΘ μεταξύ των φοιτητικών δυνάμεων της ΑΡΙΣ και του ΝΑΡ που συμμετέχουν αμφότερες στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τα γεγονότα ξεκίνησαν όταν μέλη της ΑΡΙΣ επιτέθηκαν σε μέλη του ΝΑΡ προκειμένου να εμποδίσουν την κατάθεση ψηφίσματος για το αντιπολεμικό συλλαλητήριο του Σαββάτου 24/10 στη Θεσσαλονίκη, οδηγώντας σε αμφίδρομους τραμπουκισμούς και σε λογική «βεντέτας» και οργανωτικής αντιπαράθεσης, όπως εκδηλώθηκε με τα «αντίποινα» του ΝΑΡ σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Τέτοια φαινόμενα καμία σχέση δεν έχουν με το αγωνιστικό ήθος και τις πρακτικές που αρμόζουν στο φοιτητικό κίνημα. Οι αντιλήψεις περί «ιδιοκτησίας» των φοιτητικών συλλόγων, η «λογοκρισία» πολιτικών ψηφισμάτων και η απαγόρευση κατάθεσής τους σε ΔΣ, η περιφορά του πανό των συλλόγων ως ιδιόκτητου και η οργανωτική επιβολή απόψεων μέσω τραμπουκισμών, δεν έχουν καμία θέση στο οργανωμένο και μαζικό κίνημα που απαιτούν οι καιροί. Δυστυχώς, δεν είναι καινούργια φαινόμενα, αλλά εκτρέφονται εδώ και χρόνια από κοινή μήτρα. Είναι παρενέργειες των ρεφορμιστικών αντιλήψεων στο πλαίσιο της Αριστεράς που δεν έχουν στη λογική τους την οικοδόμηση μαζικού κινήματος και τη διαφύλαξη της δημοκρατικής λειτουργίας των οργάνων του, αλλά αρκούνται στο να κατοχυρώνουν με κάθε μέσο έναν «εικονικό» πολιτικό έλεγχο, καπελώνοντας ή/και τραμπουκίζοντας τις υπόλοιπες πολιτικές απόψεις, ακόμη και στο πλαίσιο της Αριστεράς.

Δυστυχώς, το τελευταίο διάστημα γινόμαστε όλο και πιο συχνά μάρτυρες τέτοιων άθλιων πολιτικών πρακτικών, που εκδηλώνονται μάλιστα σε κρίσιμες στιγμές για το λαϊκό κίνημα, όπως στη διαδήλωση ενάντια στον χουντικής έμπνευσης νόμο απαγόρευσης των διαδηλώσεων τον Ιούλη, ή και στην πρόσφατη διαδήλωση ενάντια στην επίσκεψη Πομπέο στις 28/9. Σε μια κρίσιμη περίοδο επέλασης της επίθεσης σε βάρος των πιο θεμελιωδών δημοκρατικών και εργασιακών δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας, της όξυνσης των πολεμικών κινδύνων και των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, αλλά και των σοβαρών υγειονομικών κινδύνων σε βάρος του λαού, αυτές οι πρακτικές και οι αντιλήψεις αποτελούν πληγή για την προσπάθεια οικοδόμησης φοιτητικού και λαϊκού κινήματος. Συκοφαντούν το Άσυλο και την οργανωμένη πάλη και μόνο νερό στο μύλο του αστικού συστήματος καταφέρνουν να ρίχνουν. Καλούμε τους φοιτητές, τη νεολαία και το λαό, να απομονώσουν τέτοιες λογικές και πρακτικές που υπονομεύουν τον αγώνα υπεράσπισης των δικαιωμάτων και της ζωής τους.