Καταγγέλλουμε τον ξυλοδαρμό του άστεγου συμπολίτη από αστυνομικούς, επειδή δεν έμεινε σπίτι. Καταγγέλλουμε τα πρόστιμα που έχουν κοπεί σε αυτό το κομμάτι του λαού και την συνολική αντιμετώπιση τους από την κυβέρνηση.

“Μένουμε σπίτι” ακούμε συνέχεια το τελευταίο διάστημα. Από όταν βγήκε αυτή η καμπάνια υπήρχαν αντιδράσεις, κυρίως από τη νεολαία, για τον προβληματισμό τους σχετικά με τους άστεγους. Τι θα γινόταν άραγε με αυτό το κομμάτι του λαού; Θα υπήρχε κάποια μέριμνα; Θα τους βοηθούσε κάπως το κράτος; Βέβαια το σύστημα αυτό τους πέταξε από τα σπίτια τους, πως να τους βοηθήσει τωρα; Ήρθε, τελικά, η μέρα που κόπηκε πρόστιμο σε άστεγο επειδή δεν έκατσε σπίτι. Πολλές αντιδράσεις, κυρίως θυμός. Ήρθαν και άλλα μετά από αυτό. Τουλάχιστον τα κράτος πήρε πίσω τα πρόστιμα, θα αναρρωτηθεί κάποιος. Δεν αρκεί όμως! Δεν αρκεί γιατί αυτοί οι άνθρωποι εξακολουθούν να βρίσκονται ευάλωτοι όπως πριν, τώρα λίγο παραπάνω. Δεν αρκεί γιατί τελικά το σύστημα αυτό έφτασε μέχρι και να ξυλοφορτώσει, μέσω της αστυνομίας (τι έκπληξη), άστεγο που δεν έμεινε σπίτι (πως τολμάει άλλωστε).

Εδώ και κάποιες μέρες έχει κυκλοφορήσει και μια καταγγελία αυτού του περαστικού από τη νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, που μας λένε για διερεύνηση της υπόθεσης και για να έρθουν οι αστυνομικοί αυτοί ενώπιον της δικαιοσύνης. Ποια δικαιοσύνη άραγε; Τη δικαιοσύνη που κόβει πρόστιμα σε γιαγιάδες που πουλάνε κάλτσες, αλλά αφήνει δολοφόνους ελεύθερους; Θα εναποθέσουμε τις ελπίδες μας στην αστική δικαιοσύνη για να λογοδοτήσουν οι κακοί αστυνομικοί (που τη δουλειά τους κάνουν); Αλήθεια, όμως, τι έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ όσο ήταν κυβέρνηση; Άλλαξε τον ποινικό κώδικα για να ρίξει την Χρυσή Αυγή στα μαλακά, χτύπησε διαδηλώσεις με τα ΜΑΤ, στο ΑΤ Ομονοίας δολοφονήθηκε ένας μετανάστης, οι δολοφόνοι του Ζακ (με ηθικό αυτουργό και την τότε κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ) είναι ακόμα ελεύθεροι από την “αδέκαστη και ανεξάρτητη” αστική δικαιοσύνη. Κυνήγησε και φυλάκισε Τούρκους αγωνιστές με ψευδείς κατηγορίες ότι ήταν τρομοκράτες (πράγμα που συνεχίζεται ακόμη από τη Νέα Δημοκρατία εν μέσω πανδημίας). Τώρα κυνικά, χύνει κροκοδείλια δάκρυα για το θάνατο της Χελίν!

Πρόστιμα επίσης κόπηκαν και σε μετανάστες που δεν γνωρίζουν την γλώσσα ή έστειλαν ανορθόγραφα SMS. Αλήθεια ένας μετανάστης που δεν ξέρει να μιλάει ή να γράφει ελληνικά είναι πιο “επικίνδυνος” ως προς τη μετάδοση του ιού από κάποιον που γνωρίζει και στέλνει καθαρογραμμένα και “σωστά” SMS;

Αυτό που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι το πώς δεν θα υπάρξουν άλλα τέτοια περιστατικά, πώς θα υπάρξει μέριμνα και για αυτό το κομμάτι του λαού εν μέσω πανδημίας, αλλά και στο μέλλον. Μόνο με κοινούς αγώνες για ΣΤΕΓΑΣΗ - ΥΓΕΙΑ - ΔΟΥΛΕΙΑ - ΣΠΟΥΔΕΣ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε.

Σε αυτές τις συνθήκες είναι σημαντικό να ακουστεί ακόμη περισσότερο η φωνή μας, τώρα να επιμείνουμε και να διεκδικήσουμε τα δικαιώματα μας.