Στις 6 Δεκέμβρη του 2008, ο ειδικός φρουρος της αστυνομίας Κορκονέας, δολοφόνησε κατά τη διάρκεια ελέγχου τον δεκαπεντάχρονο μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο, ενώ αυτός είχε βγει βόλτα με τους φίλους του στα Εξάρχεια. Παρά την προσπάθεια του συστήματος να καλυφθεί η υπόθεση και να αποπροσανατολιστεί η κοινή γνώμη, η οργή της νεολαίας εκδηλώθηκε μαζικά στους δρόμους. Για εβδομάδες πραγματοποιούνταν καθημερινά διαδηλώσεις και καταλήψεις, καθώς η νεολαία αναζητούσε στους αγώνες της τη διέξοδο από το μαύρο μέλλον για το οποίο την προορίζουν.

Δεκαπέντε χρόνια μετά, το καπιταλιστικό ιμπεριαλιστικό σύστημα που όπλισε το χέρι του Κορκονέα,
συνεχίζει να έχει στραμμένα τα πυρά του στον λαό και τη νεολαία!

Η επίθεση στην εκπαίδευση συνεχίζεται αμείωτα με την εφαρμογή των νόμων Κεραμέως και την
αμφισβήτηση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της εκπαίδευσης μέσω της αναθεώρησης του άρθρου
16. Κάθε χρόνο ερχόμαστε αντιμέτωποι με ένα όλο και πιο εντατικοποιημένο πανεπιστήμιο που θυμίζει
εξεταστικό κάτεργο. Ταυτόχρονα, ορθώνονται όλο και υψηλότεροι ταξικοί φραγμοί, όπως η ΕΒΕ και οι
διαγραφές, που μας εμποδίζουν να σπουδάσουμε τη στιγμή που εμείς και οι οικογένειές μας πασχίζουμε να
τα βγάλουμε πέρα υπό το βάρος της ακρίβειας. Το χτύπημα στα επαγγελματικά δικαιώματα που
κατοχυρώνονται με το πτυχίο προχωράει, ενώ δρομολογούνται συγχωνεύσεις και καταργήσεις πολλών
σχολών.

Μας θέλουν πειθήνιους εργαζόμενους, πλήρως προσαρμοσμένους στις ανάγκες του σύγχρονου
εργασιακού μεσαίωνα και έτοιμους να υπακούσουν στις επιταγές της εργοδοσίας. Για αυτό χτυπάνε τους
συλλόγους μας, φέρνουν την αστυνομία στις σχολές και εφαρμόζουν πειθαρχικά, ώστε να εμποδίσουν κάθε
συλλογική οργάνωση και δράση. Φασιστικοποιούν τη δημόσια και την πολιτική ζωή, απαγορεύουν
διαδηλώσεις, χαρακτηρίζουν απεργίες ως παράνομες και καταστέλλουν άγρια τους αγώνες μας για να
εμποδίσουν την ανάπτυξη των αντιστάσεών μας. Θέλουν το λαό και τη νεολαία στην άκρη και το πεδίο
ελεύθερο για να περνάνε την πιο αντιλαϊκή και αντεργατική πολιτική, να καταργούν δικαιώματα και
κατακτήσεις, προσδένουν τη χώρα όλο και περισσότερο στα ιμπεριαλιστικά άρματα και την εμπλέκουν στον πόλεμο στην Ουκρανία και στη σφαγή του παλαιστινιακού λαού στη Μέση Ανατολή.

Η ίδια πολιτική που χτυπάει διαρκώς το δικαίωμα στη ζωή, τις σπουδές και την εργασία, που αφήνει τον
λαό απροστάτευτο απέναντι σε πυρκαγιές και πλυμμήρες, που βάζει το κέρδος πάνω από τις ανθρώπινες
ζωές είναι αυτή που δολοφονεί. Πρόσφατα, μάλιστα, είδαμε τις δολοφονίες του Σαμπάνη και του
Φραγκούλη, αλλά και του 17χρονου Χρήστου στη Λειβαδιά στις 11 Νοέμβρη που πυροβολήθηκε εν ψυχρώ
κατά τη διάρκεια τυχαίου ελέγχου. Οι δολοφονίες της αστυνομίας είναι μια ακόμα έκφραση της
φασιστικοποίησης της ζωής μας που αντανακλάται και στον κατασταλτικό μηχανισμό.

Όπως και τότε, έτσι και τώρα, το σύστημα φοβάται την εξέγερση του ’08 που ανέδειξε τη δυναμική της οργής της νεολαίας που διαρκώς συσωρρευόταν και ξέσπασε μετά τη δολοφονία του Αλέξη. Γνωρίζουν πολύ καλά πως οι αγώνες μας μπορούν να είναι νικηφόροι και για αυτό προσπαθούν να τους φιμώσουν και να τους καταστείλουν. Και φέτος στις 6 Δεκέμβρη πρέπει να ξαναβγούμε μαζικά στο δρόμο για να παλέψουμε ενάντια στη φασιστικοποίηση και τη δολοφονική πολιτική αυτού του συστήματος, τιμώντας τους
νεκρούς μας με αγώνες , όπως αρμόζει!