Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Τους τελευταίους μήνες η νεολαία και ο λαός συνολικά έχουμε δώσει μεγάλους αγώνες για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Κόντρα σε ένα σύστημα που μας εξαθλιώνει με κάθε τρόπο, παλέψαμε για να ζήσουμε καλύτερα, και δεν σκοπεύουμε να σταματήσουμε τον δίκαιο αγώνα μας αν δεν νικήσουμε. Για δύο μήνες, οι φοιτητές δώσαμε μια μάχη ενάντια στους ταξικούς φραγμούς και το τσάκισμα του λαϊκού δικαιώματος στις σπουδές που φέρνει ο ν. Πιερρακάκη και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι την οριστική ανατροπή του. Η νεολαία μίλησε και δεν υποχωρεί μέχρι τη νίκη!

Ενώ είδαμε το σύστημα να μην θέλει καθόλου την σύνδεση των φοιτητικών κινητοποιήσεων με αυτές των αγροτών, των μαθητών και συνολικά του λαού, κατανοούμε ότι αυτή είναι απαραίτητη. Οι αγώνες μας έχουν κοινό παρονομαστή, βάζουν στο στόχαστρο το σύστημα συνολικά και τις αντιλαϊκές πολιτικές του. Οι αγρότες και η εργατιά συνολικά στάθηκαν στο πλάι μας στον αγώνα που δώσαμε, και είναι χρέος μας να κάνουμε το ίδιο και να τους στηρίξουμε έμπρακτα, στο δρόμο.

Το σύστημα προσπαθεί εδώ και δεκαετίες να τσακίσει κάθε δικαίωμα και κατάκτηση. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, συνεχίζοντας το έργο των προηγούμενων, με τους νόμους Χατζηδάκη και Γεωργιάδη προχωράει ακόμα περισσότερο την επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων. Θέλουν να καταργήσουν το 8ωρο και την απεργία που κατακτήθηκαν με αίμα. Θέλουν να βάλουν χέρι στον ταξικό συνδικαλισμό, να βγάλουν την απεργία στην παρανομία. Να ποινικοποιήσουν τη συλλογική και οργανωμένη πάλη.

Σέρνουν στα δικαστήρια αγωνιστές φοιτητές, διώκουν εκπαιδευτικούς που παλεύουν ενάντια στην αξιολόγηση, απολύουν διοικητικό υπάλληλο του ΕΚΠΑ επειδή υλοποίησε την απόφαση της συνέλευσής του, απολύουν προέδρους σωματείων και εργατικών κέντρων. Θέλουν να διδάξουν στο λαό και τη νεολαία ότι οι αγώνες είναι μάταιοι. Να τους τρομοκρατήσουν για να μάθουν να ζουν με το κεφάλι σκυφτό. Η τρομοκρατία τους όμως μπορεί και πρέπει να σπάσει στους δρόμους.

Οι εργαζόμενοι φοιτητές που δουλεύουμε στην εστίαση και στα κάτεργα του τουρισμού κάθε καλοκαίρι, βιώνουμε στο πετσί μας τις εργασιακές συνθήκες γαλέρας. Παράλληλα και ως μελλοντικοί εργαζόμενοι στον κλάδο, είμαστε αντιμέτωποι με τον συνεχή κατακερματισμό των πτυχίων μας, ο οποίος – αν καταφέρουμε εν τέλει να ολοκληρώσουμε τις σπουδές μας μετά από όρια σπουδών και ταξικούς φραγμούς – μας ωθεί σε ένα ατέρμονο κυνήγι πιστοποιήσεων και μεταπτυχιακών για να καταφέρουμε να βρούμε δουλειά. Είτε λοιπόν είμαστε σήμερα εργαζόμενοι, είτε θέλουμε στο μέλλον να εργαστούμε σε ανθρώπινες συνθήκες, τα δικαιώματά μας αυτά θα τα κερδίσουμε στο δρόμο με αγώνες.

Να προσπεράσουμε τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ που δεν έχουν καμία σχέση με τους αγώνες μας. Που καλούν σε απεργίες – τουφεκιές στον αέρα – για να βγουν από την υποχρέωση. Ο εργαζόμενος λαός πρέπει να κάνει την απεργία δική του υπόθεση. Έτσι θα γίνουμε επικίνδυνοι για το σύστημα και τις πολιτικές του! Οι απεργιακές κινητοποιήσεις έχουν δείξει εδώ και αιώνες, κόντρα στα αφηγήματα του συστήματος, ποιοι πράγματι παράγουν τον πλούτο σε μια κοινωνία, ποιοι έχουν την πραγματική δύναμη ανατροπής. Ο αγώνας των εργαζομένων είναι δίκαιος και πρέπει να νικήσει. Και οι φοιτητές οφείλουμε ως τωρινοί και μελλοντικοί εργαζόμενοι να τον στηρίξουμε με κάθε μέσο, να δείξουμε την αλληλεγγύη μας και να θέσουμε τις βάσεις για τις συνθήκες στις οποίες θα εργαστούμε αργότερα, για τα αναφαίρετα δικαιώματά μας στο 8ωρο, στην άδεια, στην συνδικαλιστική και πολιτική δράση, στις ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.

Το δίκιο μας θα κριθεί στους αγώνες!