Τον Γενάρη η σύγκλητος του ΕΚΠΑ κατέθεσε στο υπουργείο παιδείας εισήγηση για νομοθετική ρύθμιση σχετικά με τις διαγραφές φοιτητών, εκφράζοντας επιφυλάξεις για την «οριζόντια εφαρμογή» τους… «Σοβαροί λόγοι υγείας», «βιοποριστικοί (έστω και περιστασιακή απασχόληση)», «αιτιολογημένη αδυναμία υποβολής δήλωσης μαθημάτων ή συμμετοχής στις εξετάσεις» ή «άλλοι λόγοι» θα μπορούσαν κατά τη σύγκλητο του ΕΚΠΑ να δικαιολογήσουν την κατ’ εξαίρεση υπέρβαση της ανώτατης διάρκειας φοίτησης. Τι δήλωνε λοιπόν με απλά λόγια η σύγκλητος του ΕΚΠΑ πριν δύο μήνες με την πρότασή της; ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΜΕ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ! Και όχι τη μη διαγραφή φοιτητών όπως έσπευσαν να τη βαφτίσουν κάποιοι…
Λίγο καιρό αργότερα το ΕΚΠΑ έβγαλε νέο εσωτερικό κανονισμό σχετικά με τις διαγραφές φοιτητών ανακοινώνοντας ημερομηνία λήξης σπουδών με βάση το έτος εισαγωγής στο κάθε τμήμα κατά τον ψηφισμένο νόμο Κεραμέως. Τελικά από το μέτρο τον διαγραφών θα εξαιρούνται μόνο οι φοιτητές με σοβαρά προβλήματα υγείας, όπως προέβλεπε εξαρχής ο νόμος, μιας και σύμφωνα με υπουργικά στελέχη η πρόταση του ΕΚΠΑ συνιστούσε «μη εφαρμογή του νόμου».
Η στάση του ΕΚΠΑ αλλά και των υπόλοιπων ιδρυμάτων δεν πρέπει να προβληματίζει κανέναν. Δε λειτουργούν ανεξάρτητα άλλωστε από το υπουργείο και την πολιτική της επίθεσης. Το μεγαλοκαθηγητικό κατεστημένο είναι αυτό που θα εφαρμόσει τις διαγραφές, που υλοποιεί την πολιτική της επίθεσης στην εκπαίδευση χρόνια τώρα.
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά κάποιοι βλεπουν νίκες εκεί που δεν υπάρχουν. Και φυσικά αναφερόμαστε στα κομμάτια της ρεφορμιστικής αριστεράς που όλο το προηγούμενο διάστημα φώναζαν πως το φοιτητικό κίνημα νίκησε, γιατί ορισμένες πρυτανείες και το μεγαλοκαθηγητικό κατεστημένο δήλωναν πως είναι κατά των «οριζόντιων» διαγραφών. Τώρα λοιπόν αυτές οι δυνάμεις νιώθουν προδομένες, μιας και το καθηγητικό κατεστημένο στο οποίο είχαν εναποθέσει τις ελπίδες τους δε θα κάνει ούτε τα ελάχιστα που έταζε σε μία προηγούμενη φάση.
Εδώ και χρόνια οι δυνάμεις αυτές δεν θέλουν και δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τους φίλους και τους εχθρούς του φοιτητικού κινήματος. Καλλιεργούν αυταπάτες πως οι πρυτάνεις και οι καθηγητές μπορούν να λειτουργούν ανεξάρτητα, προσπερνώντας τον ίδιο τους τον ρόλο στα πανεπιστήμια, που δεν είναι άλλος από την εφαρμογή της αντιλαϊκής επίθεσης στην εκπαίδευση.
Οι διαθέσεις τους είναι ξεκάθαρες. Ο Πιερρακάκης είχε πει ότι θα εφαρμόσει τις διαγραφές απολύτως και απαρέγκλιτα. Η Ζαχαράκη θα πει μια από τα ίδια…
Οι φοιτητές δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από αυτούς που τσακίζουν το δικαίωμά μας στην εκπαίδευση. Δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από καμία κυβερνητική αλλαγή, από κανένα πρύτανη και κανένα καθηγητή.
Η πραγματική μας δύναμη βρίσκεται στο συλλογικό και οργανωμένο αγώνα. Με γενικές συνελεύσεις να πάρουμε αποφάσεις αγώνα για καταλήψεις και διαδηλώσεις. Να παλέψουμε ενάντια στις διαγραφές φοιτητών που εδώ και 50 χρόνια προσπαθούν να εφαρμόσουν. Να παλέψουμε για την ανατροπή του νόμου Κεραμέως.
