Για ακόμα έναν Σεπτέμβρη, το ζήτημα της φοιτητικής στέγασης επανέρχεται υπενθυμίζοντάς μας πως τα δικαιώματά μας όχι μόνο δεν είναι δεδομένα, αλλά αμφισβητούνται και τσακίζονται όσο προχωρά η επίθεση του συστήματος στις ζωές μας.
Τα ενοίκια παρουσιάζουν αύξηση της τάξεως του 7.3% σε σχέση με πέρσι και συνολικά 110% σε βάθος δεκαετίας. Οι εστίες, με τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης σε δωμάτια – κουτιά χωρίς καμία ασφάλεια ή υποδομή, πέρα από ελάχιστες, είναι υπό διάλυση και σε πολλές απαιτείται καταβολή ενοικίου ή εγγύησης. Η κατάσταση γνωστή: διαλυμένοι τοίχοι, παμπάλαια ηλεκτρολογικά, ποντίκια, ταβάνια που στάζουν και νερό που φτύνει σκουριά. Μαζί έρχονται και κουμπώνουν οι αντιδραστικοί εσωτερικοί κανονισμοί που μας πετάνε έξω από τα δωμάτιά μας και δημιουργούν μία ασφυκτική καθημερινότητα!
Οι «λύσεις» που μας προτείνει το σύστημα είναι οι ιδιωτικές εστίες, εστίες 20-40% ακριβότερες σε σχέση με τα ενοίκια στις μεγάλες πόλεις, μία ψεύτικη λύση που έρχεται να «καλύψει» ανάγκες των φοιτητών που τις δημιούργησε το ίδιο το σύστημα: ακριβό ρεύμα, ιντερνετ κλπ. Την ίδια ώρα οι δικαιούχοι για ένα δωρεάν πιάτο φαγητό και ένα δωμάτιο στην εστία ολοένα και λιγοστεύουν.
Το λεγόμενο «δωρεάν πλέγμα» (σίτιση – στέγαση – μεταφορές – συγγράμματα), έχει μπει για τα καλά στο στόχαστρο της επίθεσης, πυρήνας της οποίας είναι το τσάκισμα των δικαιωμάτων και των κατακτήσεων μας. Το κόστος των σπουδών μεταφέρεται στις πλάτες μας και στις πλάτες των οικογενειών μας, η ακρίβεια και οι χαμηλοί μισθοί κάνουν τη διαβίωσή μας αδύνατη μέσα στο μήνα. Και σε όλα αυτά ο Μητσοτάκης δηλώνει κυνικά στη ΔΕΘ: «Φοιτητές συγκατοικήστε!».
Φυσικά, αυτό έρχεται και δένει με τον ν. Κεραμέως και την εφαρμογή των πρώτων διαγραφών από την αρχή του ακαδημαϊκού έτους, καθώς και τα σχέδια ασφαλείας που φέρνει ο νόμος Ζαχαράκη. Το άγχος του ν+2, ν+3 δημιουργεί ένα ασφυκτικό πλαίσιο για τις σπουδές μας, ενώ η εντατικοποίηση της καθημερινότητας και η επίθεση στα συνδικαλιστικά δικαιώματα (πρόσφατες οι ανακοινώσεις για τη συμμετοχή φοιτητών στα πειθαρχικά συμβούλια) χτυπάει άγρια τη μόνη μας διέξοδο: τα όργανα συλλογικής πάλης που διαθέτουμε, τους συλλόγους και την πολιτικοσυνδικαλιστική δράση!
Η διέξοδος για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας περνά μέσα από την οργάνωση του αγώνα μας από τους φοιτητικούς μας συλλόγους, από τις γενικές συνελεύσεις και την οργανωμένη πάλη. Κόντρα σε απόψεις που λανσάρει η «πρώτη δύναμη στις σχολές», η ΠΚΣ, πως οι φοιτητές έχουν ανάγκη από στήριξη… ή πως λύση στα προβλήματά μας θα δώσει ο πρόεδρος του εκάστοτε συλλόγου οικοτρόφων.
Οι φοιτητές δεν είμαστε επαίτες! Μέσα από τους αγώνες μας θα κερδίσουμε και θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας.
Η στέγαση είναι καθολικό μας δικαίωμα!
- Δωρεάν στέγαση-σίτιση-μεταφορές-βιβλία για όλους!
- Όχι στην παιδεία για λίγους και εκλεκτούς – Κάτω οι ταξικοί φραγμοί!
- Να αναγερθούν νέες εστίες σε κάθε πόλη! Ανθρώπινες συνθήκες διαμονής!
- Μηνιαίο στεγαστικό επίδομα για κάθε φοιτητή!
