Την Τετάρτη 26/4 καλούνται ξανά σε δίκη 62 αγωνιστές που συνελήφθησαν στις 6 Δεκέμβρη 2020 στην Αθήνα. Επί δυόμιση χρόνια, όπως και άλλοι συλληφθέντες διαδηλωτές από εκείνη την εποχή, οι 62 κρατούνται σε μια ιδιότυπη ομηρία που πρέπει να σπάσει. Και θα σπάσει με την αθώωσή τους!
Θυμίζουμε ότι στις 6/12/20 βιώσαμε τη δεύτερη συνεχόμενη απαγόρευση συναθροίσεων άνω των τεσσάρων ατόμων «καθ’ άπασαν την επικράτεια», μετά το Πολυτεχνείο της ίδιας χρονιάς. Τότε, η αστυνομία συμπεριφερόταν σαν στρατός κατοχής σε όλη τη χώρα, προχωρώντας σε εκατοντάδες προσαγωγές και συλλήψεις. Αυτές οι δύο ημερομηνίες-ορόσημα ήταν κομμάτι μιας συνολικότερης γενικευμένης προσπάθειας τρομοκράτησης του λαού, που είχε εξαπολυθεί με πρόσχημα την πανδημία. Σε κάθε γειτονιά, σε κάθε πόλη τα πρόστιμα των 300€ μοιράζονταν δεξιά κι αριστερά. Η αστυνομική βία έγινε καθημερινότητα επί μήνες και ο λαός δε θα την ξεχάσει! Όλες αυτές οι απαγορεύσεις δεν είχαν κανένα υγειονομικό χαρακτήρα. Αντίθετα, αξιοποιώντας την πανδημία ως ευκαιρία, η κυβέρνηση έκλεισε το λαό στο σπίτι και άρχισε να ψηφίζει απανωτούς αντιλαϊκούς νόμους (ν. Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη, ν. Βρούτση, ν. Χατζηδάκη κ.α.). Ταυτόχρονα, αρνούταν να κάνει μαζικές μόνιμες προσλήψεις στα νοσοκομεία, να ανοίξει τα κλειστά νοσοκομεία και γενικά να πάρει σοβαρά μέτρα προστασίας για το λαό.
Από την άλλη μεριά, οι διαδηλωτές όχι μόνο τηρούσαν μέτρα προστασίας, αλλά διαδήλωναν για να διεκδικήσουν μέτρα προστασίας στους χώρους δουλειάς και ΜΜΜ, την ενίσχυση των νοσοκομείων κλπ. Όμως, η αντιμετώπιση που είχαν από την αστυνομία κάθε άλλο παρά προστατευτική ήταν. Έτσι, οι συλληφθέντες στοιβάχτηκαν σε βανάκια και κρατητήρια από αστυνομικούς που δε φορούσαν μάσκες.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, οι κατηγορίες περί «διάδοσης μολυσματικής νόσου» είναι σαθρές. Πραγματική αιτία για τις διώξεις είναι η προσπάθεια ποινικοποίησης την πολιτικής δράσης που πάει κόντρα στην πολιτική του συστήματος. Οι δεκάδες κατασταλτικές διατάξεις που έχουν ψηφιστεί τα τελευταία χρόνια (απαγόρευση διαδηλώσεων, πειθαρχικά και ΟΠΠΙ, ποινικοποίηση απεργίας κ.α.) εκεί ακριβώς στοχεύουν. Είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα της αντιλαϊκής πολιτικής.
Η καταδικαστική απόφαση σε μια τόσο μαζική και σημαντική δίκη θα έθετε πολύ αρνητικό προηγούμενο για το κίνημα και για το δικαίωμα του λαού να παλεύει. Στα πρόσωπα των 62 δικάζονται κάθε λαϊκός άνθρωπος που παλεύει για τα δίκια του. Πρέπει όλοι μας να βρεθούμε δίπλα στους διωκόμενους και να απαιτήσουμε την αθώωσή τους.
• Να αθωωθούν όλοι οι αγωνιστές!
• Κάτω η φασιστικοποίηση της δημόσιας και πολιτικής ζωής
• Μαζικοί αγώνες για δημοκρατικά δικαιώματα
Καλούμε στη συγκέντρωση 26/4, στις 10 στα δικαστήρια της ευλπίδων
