Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Η νεολαία έδωσε έναν μεγάλο αγώνα ενάντια στο νομοσχέδιο Πιερρακάκη και στην ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, μέσα από γενικές συνελεύσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις τους τελευταίους δύο μήνες.

Οι δυνάμεις του ρεφορμισμού (ΠΚΣ/ΚΝΕ, ΕΑΑΚ) προδίκαζαν την ήττα του φοιτητικού κινήματος, πριν καν ψηφιστεί το νομοσχέδιο, λέγοντας ότι ο νόμος θα μείνει στα χαρτιά και δεν θα εφαρμοστεί. Οι νόμοι δεν μένουν στα χαρτιά αλλά ψηφίζονται για να εφαρμόζονται και η γραμμή της μη-εφαρμογής δεν είναι παρά υπεκφυγή από τα καθήκοντα που μας αναλογούν.

Δεν προκαλεί καμία εντύπωση η στάση της ΠΚΣ/ΚΝΕ, η οποία στην προσπάθειά της να κλείσει τους αγώνες και την συζήτηση γύρω από το πως θα συνεχίσουμε, προχωράει σε καταστροφή πολιτικού υλικού και αφισών άλλων δυνάμεων, όπως οι Αγωνιστικές Κινήσεις, οι οποίες προτάσσουν την κλιμάκωση και την συνέχιση του αγώνα για την ανατροπή του ψηφισμένου νόμου.

Είναι η ίδια δύναμη η οποία την μέρα της ψήφισης απεύθυνε κάλεσμα για στήριξη στις ευρωεκλογές. Είναι η ίδια δύναμη που προσπαθεί να κλείσει τους φοιτητικούς αγώνες και να «κεφαλαιοποιήσει» το ξέσπασμα των φοιτητών στις κάλπες των φοιτητικών εκλογών, αντί να προτάξει την διεξαγωγή τους παράλληλα με την συνέχιση και ενίσχυση του φοιτητικού κινήματος.

Πόσο αγωνιστική μπορεί να είναι μια δύναμη που κατέβαζε πλαίσια αντικατάληψης σε μια σειρά συλλόγους που έχει αυτοδυναμία από την αρχή των καταλήψεων και κινητοποιήσεων; Είναι η ίδια δύναμη που παρουσίασε πλαίσια αντικατάληψης και παύσης αγώνων, με δεξιά επιχειρήματα που αξιοποιούσε η ΔΑΠ κόντρα στους αγώνες των φοιτητών. Με ρητορικές για χαμένα εξάμηνα και αιώνιες καταλήψεις φανερώνουν την πραγματική υποταγή τους τόσο στην επίθεση του συστήματος όσο και στον νόμο Διαμαντοπούλου.

Η ΠΚΣ/ΚΝΕ προσπαθεί να αντικαταστήσει τις κινητοποιήσεις και τις διαδηλώσεις των φοιτητών, με «πολύμορφες» δράσεις και να αξιοποιήσει αλλά υπαρκτά ζητήματα (σίτιση, στέγαση κλπ) για να αποπροσανατολίσει από την επίθεση που έρχεται στον λαό και στην νεολαία με το νέο νομο. Στα πλαίσια που κατέβαζε όχι μόνο δεν γινόταν λόγος για την ανατροπή του νόμου, αλλά έβγαινε εχθρικά απέναντι στις πανεκπαιδευτικές διαδηλώσεις, με το πρόσχημα ότι δεν θα βοηθήσουν το φοιτητικό κίνημα επειδή «δεν θα έχουν το ίδιο μέγεθος με την Πανελλαδική πορεία της 8/3»! Ανέθεσε τις δράσεις των φοιτητών για όταν πάνε να χτιστούν τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, δηλαδή την πλήρη παύση του αγώνα μέχρι να εφαρμοστεί ο νέος νόμος!

Όσο και να τους ενοχλεί η γραμμή της αντίστασης και του αγώνα, η παρέμβαση των Αγωνιστικών Κινήσεων θα συνεχιστεί πάρα τις τραμπούκικες πρακτικές και την καταστροφή πολιτικού υλικού, το οποίο πληρώνεται από την τσέπη μας και τον κόσμο στον οποίο απευθυνόμαστε και μας στηρίζει και όχι από κρατικές επιδοτήσεις και μεγαλοχορηγούς.

Κόντρα στην πολιτική του συστήματος που τσακίζει τις ζωές και τα δικαιώματά του λαού και της νεολαίας και στις δυνάμεις που θέλουν να επιβάλουν σιγή νεκροταφείου στο φοιτητικό κίνημα με ηγεμονίστικες λογικές, οι φοιτητές πρέπει να παλέψουν για την κλιμάκωση του αγώνα τους για την ανατροπή μέσα από τις γενικές συνελεύσεις, τις καταλήψεις, τις κινητοποιήσεις και τις διαδικασίες του Φοιτητικού κινήματος.