Για την κίνηση των φοιτητών το τελευταίο διάστημα πολλά έχουν γραφτεί και πολλά έχουν ειπωθεί. Παρά τις προβληματικές της (χωρίς καλέσματα για γενικές συνελεύσεις, διαδηλώσεις σε εβδομαδιαία βάση και σε όλες τις πόλεις και πολλά άλλα), η κίνηση αυτή κατάφερε να δώσει μια πρώτη απάντηση και να βάλει ένα φραγμό στην εγκατάσταση της πανεπιστημιακής αστυνομίας στις σχολές (για μέχρι τον Σεπτέμβρη τουλάχιστον).
Η κυβέρνηση της ΝΔ και το σύστημα συνολικότερα, επειδή πιέστηκε από αυτήν την κίνηση και επειδή έχει δηλώσει ανοιχτά, ότι θέλει να φέρει το αντεργατικό τερατούργημα του Χατζηδάκη, συνειδητά επέλεξε να αναβάλλει την είσοδο της πανεπιστημιακής αστυνομίας, μιας και δε θα μπορούσε να διαχειριστεί και ένα ξέσπασμα του κόσμου της εργασίας. Η προσέγγιση αυτή, σίγουρα απέχει χιλιόμετρα από τη “σφαλιάρα” που ισχυρίζεται η κυρίαρχη ρεφορμιστική αριστερά των ΚΝΕ και ΕΑΑΚ, ότι έφαγε η Κεραμέως και ο Χρυσοχοΐδης…
Και εδώ είναι ολοφάνερη μια αντίφαση. Από τη μία έχεις μια φοιτητική αριστερά που κάνει λόγο για ένα μαχητικό φοιτητικό κίνημα, που μπλόκαρε την εφαρμογή του νόμου Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη, και από την άλλη, φοιτητικούς συλλόγους οι οποίοι δεν έχουν συνεδριάσει εδώ και πολύ καιρό ή και καθόλου. Αυτό το τεράστιο αν μη τι άλλο πολιτικό κενό προσπάθησε να καλύψει η ρεφορμιστική αριστερά (και ο α/α/α χώρος) με τη λεγόμενη επανοικειοποίηση.
Κάπως έτσι καταλήξαμε σε μια σχεδόν τραγική εικόνα, όπου φοιτητές πήγαιναν στις σχολές τους μεταξύ άλλων για τουρνουά σκάκι και τάβλι, παραδοσιακούς χορούς, σεμινάρια Bollywood, αγώνες δρόμου, ρεμπέτικους καφενέδες και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Λες και οι “πολύμορφες δράσεις” αυτές θα μπορούσαν να τροφοδοτήσουν πολιτικά ένα δυναμικό για να πειστεί και να παλέψει ενάντια στη βαρβαρότητα που επιβάλλει ο νόμος Κεραμέως…
Σε συνέχεια αυτής της κατάστασης, η ΠΚΣ κατέθεσε ψήφισμα στο ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών Ιατρικής Αθήνας, που προτείνει τη διοργάνωση μαθημάτων pilates… Όλα δείχνουν, ότι για την ΠΚΣ και την ΚΝΕ η δημιουργία αυτής της ομάδας pilates θα λειτουργήσει πολύ πιο προωθητικά για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού συλλόγου από μια γενική συνέλευση. Στις ανακοινώσεις τους μάλιστα τολμούν και γράφουν, ότι ο ΣΦΙΑ είναι από τους πιο δραστηριοποιημένους και ενεργούς συλλόγους στην Αθήνα. Όταν έχουν γίνει μάλιστα 2 μόνο προσπάθειες γενικών συνελεύσεων με αξιόλογη μαζικότητα…
Αυτή είναι η μεγάλη αντίφαση στην οποία καλείται να απαντήσει η ΚΝΕ και η υπόλοιπη ρεφορμιστική αριστερά. Όταν δηλαδή το ΑΠΘ ήταν στην κυριολεξία περικυκλωμένο από δυνάμεις της αστυνομίας η ΠΚΣ και η ΚΝΕ ήταν περήφανες για το αντιμάθημα που διοργάνωναν εκείνη την ώρα.
Το σύστημα χτυπάει από παντού το λαϊκό δικαίωμα στις σπουδές. Το λαϊκό δικαίωμα στις σπουδές δεν χαρίστηκε από κανέναν και από πουθενά. Κατακτήθηκε με αγώνες. Με γενικές συνελεύσεις και διαδηλώσεις μπορούσε η αριστερά και το φοιτητικό κίνημα να το υπερασπίζεται. Με τις πολύμορφες δράσεις και τις πιλάτες, όχι απλά δε βάζεις πρόβλημα στο σύστημα… Πλάτες του βάζεις να προχωρήσει την επίθεση, κλείνοντάς του από τα πριν το μάτι της κινηματικής σιωπής και της αδράνειας...
