Η 25η Νοεμβρίου είναι η παγκόσμια μέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Η συγκεκριμένη μέρα αποτελεί κάτι που έχει θεσπίσει ο ΟΗΕ (Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών) προκειμένου να τοποθετηθεί για τα χιλιάδες φαινόμενα βίας,σεξουαλικής κακοποίησης, δολοφονιών που έχουν υποστεί γυναίκες και ΛΟΑΤΚΙ άτομα σε όλο τον κόσμο. Δεν έχουμε αυταπάτες για το πώς γενικά τοποθετούνται διάφοροι τέτοιοι παράγοντες, ως προς την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας γενικα. Το αποδεικνουν άλλωστε, καθημερινά στην πράξη όταν όλοι οι μηχανισμοί που κατέχει το καπιταλιστικό- ιμπεριαλιστικό σύστημα κάνουν ο,τι μπορούν για να φέρουν την θέση των γυναικών ολοένα και πιο κάτω.
Γνωρίζουμε πολύ καλά πως μηχανισμοί όπως ο ΟΗΕ, η Ε.Ε. καμιά σχέση δεν έχουν με τα
δικαιώματά μας όταν νομιμοποιούν ένα σωρό μέτρα, όπως την απόλυση εγγύων γυναικών, το
χαμηλότερο ημερομίσθιο τους σε σχέση με αυτό των αντρών, όταν εντείνουν την ανεργία και
ειδικότερα στις γυναίκες, όταν συναινούν σε πολέμους και γενοκτονίες! Όσες καμπάνιες και αν
κάνουν, όσες παγκόσμιες μέρες και αν θεσπίσουν δεν μπορούν να ξεπλύνουν το τι είναι και τι
εξυπηρετούν.
Οι γυναίκες και καθημερινά καταπιέζονται δίπλα από το σύστημα. Η γυναίκα δέχεται την καταπίεση
λόγω της τάξης στην οποία ανήκει και λόγω του φύλου της, στην δουλειά και στο σπίτι. Οι γυναίκες
εργάτριες, οι άνεργες, οι μετανάστριες καθημερινά βιώνουν την σκληρότερη εκμετάλλευση που έχει
να παρουσιάσει το καπιταλιστικό σύστημα, καθώς κάθε αγώνας για ισοτιμία, για ίσα ωράρια και
μισθούς, ίσες άδειες, άδεια μητρότητας, κάθε αγώνας για να μη θεωρούνται απλά φθηνά-εργατικά
χέρια πάει να αναιρεθεί. Παράλληλα, ΛΟΑΤΚΙ άτομα βιώνουν επίσης την περιθωριοποίηση και την
εκμετάλλευση του συστήματος καθημερινά, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που δυσκολεύονται να
βρουν εργασία λόγω σεξουαλικότητας ή δέρνονται και δολοφονούνται. Η ταξική διαστρωμάτωση της
κοινωνίας αναπαράγει σε όλα τα επίπεδα διακρίσεις και ρατσιστικές ιδέες.
Ταυτόχρονα, αντιλαμβανόμαστε ότι οι εκφράσεις καταπίεσης και εκμετάλλευσης, όπως οι βιασμοί
μέσα και έξω από την οικογένεια, τα περιστατικά trafficking, η εκμετάλλευση ανήλικων (!) κοριτσιών,
όπως η 12χρονη στον Κολωνό, οι δεκάδες δολοφονίες γυναικών τον χρόνο, τα περιστατικά
σεξουαλικής παρενόχλησης σχεδόν καθημερινά, έχουν αυξηθεί κατά πολύ. Όσο εντείνεται ο
εργασιακός μεσαίωνας, η επίθεση του κεφαλαίου σε όλα τα πεδία της ζωής μας, όσο η ζωή μας
θεωρείται ένα τυχαίο συμβάν για το κράτος και τους μηχανισμούς του, τόσο περισσότερο αυτά τα
φαινόμενα θα αυξάνονται. Η ιδέα του δικαιώματος της ιδιοκτησία δεν εξαντλείται στα άψυχα αλλά
επεκτείνεται πάνω στους ανθρώπους και απλώνεται σε όλες τις σφαίρες της ζωής, περιλαμβανομένου και του σεξουαλικού τομέα. Το δικαίωμα της ιδιοκτησίας ενός άλλου πλάσματος και η αποδοχή της ανισότητας των δύο φύλων και των ανθρώπων γενικά.
Η ανεργία, δίνει επιχειρήματα σε απόψεις που θέλουν την γυναίκα στο σπίτι, η όξυνση της
φασιστικοποίησης δίνει πρόσφορο έδαφος για να βγουν στην επιφάνεια σκοταδιστικές απόψεις του
συστήματος, όπως οι θεωρίες περί αγέννητου παιδιού και να αμφισβητήσουν το δικαιώμα της
γυναίκας στην άμβλωση. Ο φασισμός και τα ιδεώδη του βρίσκουν την ευκαιρία να ενετίνουν και άλλο
τις αναχρονιστικές ιδέες για “κατώτερο φύλο”. Προκαλεί φρίκη η προσπάθεια συγκάλυψης και η
αποσιώπηση των θυμάτων από ΜΜΕ και κράτος. Ακούμε πως η γυναίκα προκάλεσε τον βιασμό
της, και ότι η δολοφονία της είναι “έγκλημα πάθους” ή ότι το “έκανε γιατίι την αγαπούσε”, βλέπουμε
με τα μάτια μας πως τα δικαστήρια αθώωνουν ή “ρίχνουν στα μαλακά” βιαστές και δολοφόνους. Ο
κυνισμός τους ξεπερνάει κάθε όριο όταν ο κάθε Μπαλάσκας τοποθετείται για να συμβουλέψει τους
δολοφόνους τι να κάνουν για να έχουν μειωμένη ποινή. Ο σκοταδισμός και ο ρατσισμός κάθε είδους
επιστρατεύονται για να δικαιολογηθεί κάθε αθλιότητα.
Ο δρόμος για τη χειραφέτηση της σύγχρονης εργαζόμενης γυναίκας, της άνεργης, της μετανάστριας,
της προσφυγοπούλας, των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων ξεκινά μέσα από την εναντίωσή τους σε αυτό το
σύστημα που γεννά την εκμετάλλευση, την καταπίεση και τον πόλεμο. Τα φωτεινά παραδείγματα
των εργολαβικών καθαριστριών και όλων των αγωνιζόμενων γυναικών, δείχνουν το δρόμο για την γυναικεία χειραφέτηση, που προκύπτει μέσα από την ενεργό συμμετοχή της στην ταξική πάλη.Τις
γυναίκες στην Τουρκία, στην Ελλάδα, στην Συρία, στην Παλαιστίνη τις συνδέει η ταξική τους
καταπίεση!
-ΌΧΙ στην υποχρεωτική συνεπιμέλεια
-Ίση αμοιβή στην εργασία για ίσο χρόνο δουλειάς!
-Δωρεάν περίθαλψη και ασφάλεια για κακοποιημένες γυναίκες!
-Δωρεάν πρόσβαση στην εκπαίδευση, στην πρόνοια, στην φύλαξη για τα παιδιά!
                      ΟΛΟΙ/ΕΣ στην κ.πλατεία Σάββατο 25/11 στις 13:00