ΑΘΗΝΑ | Η νεολαία στο πλευρό των εργαζομένων

Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ-ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 24/9 ΣΤΙΣ 10:30, ΣΤΑΔΙΟΥ ΚΑΙ ΠΕΣΜΑΤΖΟΓΛΟΥ

Πιάνοντας το νήμα της επίθεσης από εκεί που το άφησε ο ΣΥΡΙΖΑ, η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έρχεται να ικανοποιήσει κάθε ανάγκη του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου που έμεινε ανεκπλήρωτη μετά από μια δεκαετία μνημονιακών νόμων. Είναι γνωστό από την πρόσφατη εμπειρία ότι τις κρίσεις του συστήματος τις πληρώνουν οι λαοί και οι εργαζόμενοι. Και η όποια ανάπτυξη ,όμως, γίνεται στην πλάτη των ίδιων και τα κέρδη τα καρπώνονται τα αφεντικά. Αυτό εξυπηρετεί και το νέο «αναπτυξιακό» νομοσχέδιο που κατατίθεται στη βουλή, την ώρα που παράγοντες του συστήματος προειδοποιούν για νέα διεθνή ύφεση.

Το νομοσχέδιο αμφισβητεί άμεσα το δικαίωμα των εργαζόμενων να δουλεύουν με αξιοπρέπεια και να παλεύουν για τις ζωτικές τους ανάγκες. Συγκεκριμένα, προωθεί την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, θεσμοθετώντας μια σειρά «παραθυράκια» για την παραβίασή τους, ειδικά όταν «αντιμετωπίζει πρόβλημα η επιχείρηση». Ακόμη, μια σειρά από περιοχές της χώρας μετατρέπονται σε απέραντες Ειδικές Οικονομικές Ζώνες , όπου τα εργατικά δικαιώματα πάνε περίπατο, ενώ η ελαστικοποίηση της εργασίας ( μια μάστιγα για τους νέους εργαζόμενους ) επεκτείνεται. Οι νέες επιχειρήσεις θα μπορούν πλέον να λειτουργούν χωρίς άδεια για πολύ καιρό, ώστε να μην καθυστερεί η κερδοφορία του κεφαλαίου από βαρίδια όπως η προστασία του περιβάλλοντος, ενώ οι άδειές τους  θα δίνονται πια όχι από το κράτος, αλλά από ιδιωτικές εταιρείες. Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει !  Η υπόθεση δεν τελειώνει εκεί, βέβαια.

Αυτό που πραγματικά τίθεται στο στόχαστρο είναι τα συνδικαλιστικά δικαιώματα για να μπει ταφόπλακα στο εργατικό κίνημα . ‘Ετσι, θεσμοθετείται μητρώο φακελώματος συνδικαλιστικών οργανώσεων και αγωνιστών, καθώς και ηλεκτρονική ψηφοφορία για απεργίες ώστε να απομακρυνθούν οι πραγματικοί παραγωγοί του πλούτου από τις ζωντανές διαδικασίες των συνδικαλιστικών τους οργάνων. Όλα αυτά σε μια εποχή που εννιά στις δέκα απεργίες κηρύσσονται παράνομες και η εργοδοτική τρομοκρατία αποτελεί καθεστώς.

Όλα αυτά δεν είναι ξεκομμένα από την επίθεση στην εκπαίδευση και τα δημοκρατικά δικαιώματα που έχει ενταθεί ειδικά μετά τις εκλογές. Με παρόμοιο τρόπο η κατάργηση του Λαϊκού Ασύλου Αγώνων  και το «καθάρισμα» των Εξαρχείων χτυπούν το δικαίωμα στο φοιτητικό συνδικαλισμό και την οργανωμένη πάλη. Η περίφημη προσαρμογή της εκπαίδευσης στην αγορά εργασίας γίνεται για να προετοιμαστούμε για αυτόν τον εργασιακό μεσαίωνα. ‘Ετσι, η συνέχιση από τις κατώτερες προς τις ανώτερες βαθμίδες εκπαίδευσης γίνεται Γολγοθάς για τα λαϊκά στρώματα (βλέπε βάση του 10, Εθνικό Απολυτήριο κ.α. ), εντατικοποιούνται οι ρυθμοί σπουδών,  διαγράφονται οι «αιώνιοι» που έχουν την ατυχία να είναι φτωχοί και να πρέπει να δουλεύουν παράλληλα με τις σπουδές τους και το όποιο πτυχίο καταφέρουμε να πάρουμε έχει μικρή πιθανότητα να μας εξασφαλίσει μια θέση εργασίας. Επιπλέον, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ακούγονται προτάσεις από συστημικές παρατάξεις, καθηγητές και πρυτάνεις για ηλεκτρονική διεξαγωγή Γενικών Συνελεύσεων ώστε να χαθεί κάθε έννοια συλλογικότητας και από τις συνειδήσεις της νεολαίας.

Μακριά από ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και συστημικές και ρεφορμιστικές δυνάμεις.Μόνος δρόμος για να υπερασπίσουμε τα δικαιώματά μας ως φοιτητές, ως μελλοντικοί εργαζόμενοι, τα δικαιώματα των γονιών μας που μοχθούν για να σπουδάσουμε είναι το ζωντάνεμα των συλλόγων μας και η μετατροπή τους σε όργανα πάλης πλάι στους αγώνες των εργαζομένων. ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΣΠΟΥΔΑΣΟΥΜΕ – ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΟΥΛΕΨΟΥΜΕ

·         ΜΟΝΙΜΗ ΚΑΙ ΣΤΑΘΕΡΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

·         ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ – ΚΑΤΩ ΟΙ ΔΙΑΓΡΑΦΕΣ – ΟΧΙ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ

·         ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΑΣΥΛΟ

·         ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ