Μια ολόκληρη παραφιλολογία έχει ενταθεί τις τελευταίες μέρες σχετικά με το ψήφισμα της συνέλευσης του 4^ου έτους περί θεσμοθέτησης ηλεκτρονικών ψηφοφοριών. Η διαδικασία αυτή, όσο κι αν προσπαθεί να συγκαλύψει τον πολιτικό της χαρακτήρα, έχει συγκεκριμένες αφετηρίες και προεκτάσεις.

Ήδη από το προηγούμενο εξάμηνο είχαμε δει μια σειρά από προσπάθειες διάλυσης των συλλόγων από την κυβέρνηση και αρκετούς εκφραστές του συστήματος μέσα στα πανεπιστήμια. Κατάργηση ασύλου, εξαγγελίες για έλεγχο των φοιτητικών εκλογών και «κατάργηση των παρατάξεων», καλέσματα από καθηγητές για σπάσιμο καταλήψεων, κινήσεις «ανεξάρτητων» δεξιών παρατάξεων για καθιέρωση ηλεκτρονικών συνελεύσεων. Στη σχολή μας το αποκορύφωμα ήταν η κατάθεση αντίστοιχου πλαισίου από τη Νέα Προοπτική (στηρίχθηκε και από τη ΔΑΠ), το οποίο καταψηφίστηκε σε μαζική Γενική Συνέλευση. Ήταν φανερή η έχθρα όλου αυτού του μαύρου μετώπου στις πολλαπλές και μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, τις διαδηλώσεις και καταλήψεις που έβαζαν εμπόδιο στα αντιλαϊκά σχέδια του Υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης.

Η πανδημία και η απαγόρευση κυκλοφορίας έφεραν μεγάλη αποξένωση ανάμεσα στους φοιτητές. Η τηλεκπαίδευση μας έκανε παθητικούς δέκτες μιας ψευτοεκπαιδευτικής διαδικασίας που μας είχε απομονωμένους, χωρίς δυνατότητα συλλογικής έκφρασης και συζήτησης (και αυτός ήταν ένας από τους διακηρυγμένους στόχους της τηλεκπαίδευσης). Αυτή την κατάσταση προσπαθούν να αξιοποιήσουν εκ νέου αντιδραστικές φωνές για να καταργήσουν τις ζωντανές διαδικασίες.

Σε αυτά τα πλαίσια, το ψήφισμα στο 4^ο έτος επιχειρεί συγκαλυμμένα να αποτραβήξει κόσμο από τις Συνελεύσεις έτους. Γιατί να συμμετάσχει κανείς σε μια τέτοια διαδικασία, όταν μπορεί η απόφασή των ηλεκτρονικών ψηφοφοριών να επικυρωθεί από το ΔΣ ή από μια ολιγομελή, πλασματική συνέλευση; Στρώνει το δρόμο για εισαγωγή ηλεκτρονικών Γενικών Συνελεύσεων και γι’ αυτό έχει βρει τόσο μεγάλη υποστήριξη από Νέα Προοπτική και ΔΑΠ. Η Νέα Προοπτική, που έχει φέρει κυπριακή φασιστική οργάνωση για να σπάσει Γενική Συνέλευση και η ΔΑΠ, που έχει μπράβους και τραμπούκους στις περισσότερες σχολές της χώρας, τολμούν να το παίζουν θύματα!

Αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται μια άνευ προηγουμένου επίθεση στο λαϊκό δικαίωμα στις σπουδές, με εισαγωγή διδάκτρων σε προπτυχιακά τμήματα (βλ. Ιατρική ΑΠΘ), προτάσεις για διαγραφές φοιτητών, με (τηλε)εξεταστικές – σφαγείο, με τράπεζα θεμάτων και βάση του 10 στα σχολεία. Για εμάς είναι ξεκάθαρο το εξής: όποιος θέλει τους φοιτητές υποταγμένους απέναντι στο σύστημα, μόνους μπροστά στην καθηγητική αυθαιρεσία, χειροκροτητές παρατάξεων που αναλαμβάνουν να τον «εκπροσωπούν» σε παζάρια με καθηγητές, έχει κάθε λόγο να ζητάει ηλεκτρονικές διαδικασίες. Όποιος θέλει τους φοιτητές στην πρώτη γραμμή ως πραγματικά υποκείμενα πάλης, όποιος θέλει την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος, εκφράζεται και με το παραπάνω στις ζωντανές διαδικασίες του Συλλόγου.

Εδώ και αρκετά χρόνια, οι φοιτητές της σχολής μάς έχουν δώσει τη δυνατότητα να έχουμε θέση στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΣΦΙΑ. Όπως θα έχει διαπιστώσει όποιος έχει παρακολουθήσει έστω και μία συεδρίαση του ΔΣ, πάντα προωθούμε την άποψή μας με πολιτικά επιχειρήματα και ποτέ δεν έχουμε ξεπέσει στις τραμπούκικες πρακτικές των ΔΑΠ – Ν. Πρ.. Στο βαθμό που περνάει από το χέρι μας, δε θα επιτρέψουμε τη διάλυση των συνελεύσων, δε θα αναγνωρίσουμε ψηφίσματα που αντιβαίνουν ευθέως στο καταστατικό του Συλλόγου και έχουν καταψηφιστεί από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις. Δε θα νομιμοποιήσουμε ποτέ τον τηλεσυνδικαλισμό, όπως έχουν κάνει ποικιλοτρόπως ακόμα και δυνάμεις της αριστεράς (ΠΚΣ – ΕΑΑΚ). Ο μόνος δρόμος για να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας είναι η μαζική και οργανωμένη πάλη ­­για σπουδές - δουλειά - ελευθερίες - υγεία.