Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Σε άλλη μια εξεταστική έχουμε γίνει μάρτυρες καθηγητικών αυθαιρεσιών σε μια σειρά τμήματα της φιλοσοφικής, με αποκορύφωμα το περιστατικό που εξελίχθηκε την Δευτέρα 20/1 στο Μάθημα «Αρχαία Φιλοσοφία 1» του Ιωάννη Καλογεράκου, όπου επιτηρητής γρονθοκόπησε φοιτητή την ώρα της εξέτασης! Μάλιστα ο ίδιος ο επιτηρητής απείλησε με πειθαρχικό, για να αποδοθεί «παραδειγματική δικαιοσύνη» στον φοιτητή.

Μερικές μέρες μετά σε μάθημα του τμήματος Ιστορίας και αρχαιολογίας λίγο πριν την εξέταση η καθηγήτρια του μαθήματος οριώταν πως μόνο 12 φοιτητές παρακολουθούν το μάθημα της οπότε έφερε και 12 μόνο κόλλες (!). Απείλησε μάλιστα πως στο επόμενο εξάμηνο έχει παρουσιόλογιο μαζί της «και τότε να δούμε τι θα κάνουμε».

Αυτά είναι μόνο δύο από τα πολλά παραδείγματα καθηγητικής αυθαιρεσίας που βιώνουμε σε κάθε εξεταστική. Και αν αυτά είναι τα «τρανταχτά» δεν πρέπει να υποτιμάται καθόλου η άνεση με την οποία οι μεγαλοκαθηγητάδες παίρνουν κόλλες, παίζουν κουνιστές καρέκλες απειλώντας πως θα ακυρώσουν την εξέταση αν δεν κάτσουμε όπως τους αρέσει αλλά και τα μαζικά κοψίματα που έχουν γίνει καθεστώς πλέον.

Η στάση αυτή βέβαια, του καθηγητικού κατεστημένου δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση, μιας και λειτουργεί σαν το μακρύ χέρι του υπουργείου και της κυβέρνησης μέσα στα πανεπιστήμια, και προσπαθεί συνεχώς να σπείρει την τρομοκρατία στη σπουδάζουσα νεολαία. Ας μην ξεχνάμε πως και οι πρόσφατες αναπληρώσεις που μπήκαν πριν την εξεταστική εντάσσονται στην ίδια εκδικητική λογική. Δεν γουστάρουν να τους χαλάμε τη σούπα και αυτό ακριβώς έκαναν οι αγώνες και οι αποφάσεις του συλλόγου των φοιτητών το τελευταίο διάστημα ενάντια στις διαγραφές και τα μέτρα Κεραμέως.

Και ακριβώς σε μια περίοδο όπου εντείνεται η επίθεση στα φοιτητικά δικαιώματα και γίνεται προσπάθεια αντίστασης απέναντι σε αυτήν, το στρώμα των καθηγητών έχει πιάσει δουλεία για τα καλά. Γιατί δεν πρόκειται για μεμονωμένα περιστατικά και δεν είναι ζήτημα του πόσο «καλός» η «κατανοητικός» είναι ο ένας η ο άλλος καθηγητής. Η στάση τους αυτή, είναι κομμάτι της πολιτικής που προωθείται μέσα στα πανεπιστήμια. Αυτή που λέει πως θα σπουδάζουν οι λίγοι και εκλεκτοί, αυτοί που «μπορούν», που έχουν την οικονομική δυνατότητα να το κάνουν. Οι υπόλοιποι, αυτοί από τα φτωχά και λαϊκά στρώματα, αυτοί που καταφέραν μπουν σε ένα πανεπιστήμιο αντιμέτωποι με ταξικούς φραγμούς, θα λειτουργούν μέσα σ’ ένα ασφυκτικά εντατικοποιημένο κλίμα και θα τρομοκρατούνται αν το αμφισβητήσουν. Και αν δεν τα καταφέρουν; Θα διαγράφονται φυσικά.

Με αυτόν τον τρόπο θα φτιάξουν και τον αυριανό πειθήνιο εργαζόμενο-άνεργο, που δε θα σηκώνει κεφάλι γιατί θα φοβάται. Αυτήν την κατεύθυνση του συστήματος της εκμετάλλευσης εξυπηρετούν οι και οι καθηγητές μέσα στο πανεπιστήμιο προωθώντας τις διαγραφές, την εντατικοποίηση, την κατάργηση του Άσυλου και των δημοκρατικών ελευθεριών.

Κανένας φοιτητής να μη σταθεί μόνος του απέναντι στην καθηγητική αυθαιρεσία! Να σταθούμε απέναντί τους και να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας σε σπουδές, και πτυχίο με επαγγελματικά δικαιώματα! Και μόνο συλλογικά μπορεί να απαντηθεί αυτό. Μέσα από τις γενικές συνελεύσεις να απαιτήσουμε ανθρώπινους ρυθμούς σπουδών και καμία σκέψη για πειθαρχικά και εκδικητικές πρακτικές απέναντι στους φοιτητές.

Να διεκδικήσουμε: