Εργαζόμενοι - φοιτητές: πολλαπλά τα χτυπήματα την περίοδο του κορονοϊού!

«Απέναντι στον ιό είμαστε όλοι ίσοι», έτσι ακούμε από όλους τους κυβερνητικούς εκπροσώπους, για να μας πείσουν ότι έχουμε όλοι ίση ευθύνη για την διάδοσή του, για να μας πείσουν πως πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη σε αυτούς δύσκολους καιρούς, για να μας πείσουν ότι αντιμετωπίζουμε όλοι τα ίδια προβλήματα εν μέσω πανδημίας.

Όχι, αυτό είναι ένα ψέμα! Εμείς οι φοιτητές που εργαζόμαστε πληττόμαστε πολλαπλά! Εργαζόμαστε για να σπουδάσουμε, γιατί οι γονείς μας δε μπορούν να μας στηρίξουν οικονομικά, ή και για να συνεισφέρουμε στο οικογενειακό «ταμείο». Πολλοί από εμάς μέναμε στις εστίες, που η κυβέρνηση αποφάσισε να μας πετάξει έξω άρον- άρον και να μας στείλει πίσω στις πόλεις μας. Χωρίς να νοιαστεί για την επικινδυνότητα διασποράς του ιού, λόγω μετακίνησης ή αν στην οικογένεια μας υπάρχει άτομο που ανήκει σε ευπαθή ομάδα, χωρίς να νοιαστεί αν είχαμε ανάγκη τη δουλειά μας.

Οι περισσότεροι από εμάς (αν όχι όλοι!) δουλεύουμε ανασφάλιστοι! Βρισκόμαστε στον αέρα, χωρίς κανένα εισόδημα. Τα ψίχουλα που σκοπεύει να δώσει η κυβέρνηση, το καλοκαίρι (!), για στήριξη στους εργαζόμενους που έχασαν την δουλειά τους, δεν αφορούν εμάς τους εργαζόμενους- φοιτητές, γιατί είμαστε «αθέατοι» για την κυβέρνηση!

Κάποιοι από εμάς δουλεύουμε ντελίβερι, στα supermarket και στα τηλεφωνικά κέντρα! Που συνεχίζουν να λειτουργούν. Αν δεν έχουμε ήδη απολυθεί λόγω «μειωμένου φόρτου εργασίας», δουλεύουμε σε άθλιες συνθήκες, χωρίς κανένα μέσω προστασίας, χωρίς μάσκες, γάντια. Συνεχίζουμε να δουλεύουμε χωρίς να γνωρίζουμε αν είμαστε φορείς του ιού, αν υπάρχει πιθανότητα να διαδώσουμε τον ιό στον υπόλοιπο κόσμο που ερχόμαστε καθημερινά σε επαφή. Γιατί δεν γίνονται διαγνωστικά τεστ σε όλους και το κόστος είναι όσος είναι συνήθως και ο μισθός μας, και δεν μας περισσεύουν!

Εμείς οι φοιτητές που εργαζόμαστε αποκλειόμαστε από τις σπουδές μας με την εφαρμογή των ηλεκτρονικών μαθημάτων! Γιατί τα ηλεκτρονικά μαθήματα δε μας χωράνε, γιατί δουλεύουμε και δε μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στις υποχρεωτικές ηλεκτρονικές παρακολουθήσεις, στις υποχρεωτικές παραδόσεις εργασιών. Είμαστε εμείς που δεν έχουμε υπολογιστή ή laptop, που δεν έχουμε internet. Είμαστε εμείς που θα δυσκολευτούμε περισσότερο από όλους με την εφαρμογή του ηλεκτρονικού και πολλαπλού συγγράμματος. Πώς θα διαβάσουμε; Ποιο σύγγραμμα θα πρωτοδιαβάσουμε; Ζούμε με το άγχος αν θα χαθεί το εξάμηνο και χρειαστεί να παρατείνουμε τις σπουδές και επιβαρυνθούμε κι άλλο οικονομικά.

Είμαστε και εμείς κομμάτι του λαού που δεν έχει πρόσβαση στην ίση, πλήρη, δωρεάν περίθαλψη. Που αν αρρωστήσουμε δε θα έχουμε πρόσβαση στις βαθμίδες υγείας, που θα πρέπει να κλειστούμε στο λίγων τετραγωνικών σπίτι μας.

Δεν είμαστε όλοι ίσοι απέναντι στον ίο! Δεν είμαστε όλοι ίσοι, γιατί δεν έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίζουμε όλοι αν είμαστε φορείς του, γιατί δεν θα έχουμε όλοι τις ίδιες παροχές αν αρρωστήσουμε, γιατί σε κάποιους από εμάς θα λείψει το φαΐ, γιατί είμαστε πολλαπλά εκτεθειμένοι στον ιό εμείς που συνεχίζουμε να εργαζόμαστε, γιατί τώρα δυσκολευόμαστε πολλαπλά να συνεχίσουμε τις σπουδές μας!

Οι εργαζόμενοι – φοιτητές #ΕπιμένουμεΔιεκδικούμε τα δικαιώματά μας στην εργασία, τα δικαιώματά μας στην εκπαίδευση!