Την Τρίτη 22 Γενάρη πραγματοποιήθηκε στο Υπουργείο Παιδείας 4η συνεδρίαση της Επιστημονικής Επιτροπής η οποία είναι υπεύθυνη για τη «διερεύνηση μελλοντικών προοπτικών ανάπτυξης του ΤΕΙ Κρήτης», και μάθαμε πως τις επόμενες μέρες τα μέλη της Επιτροπής θα καταθέσουν στο Υπουργείο Παιδείας το πόρισμα για την πλήρη πανεπιστημιακή μετεξέλιξη του ιδρύματος. Αφού απορρίφθηκαν για την ώρα οι προτάσεις για τη συγχώνευση του ΤΕΙ Κρήτης με το Πανεπιστήμιο Κρήτης ή το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, προχωράνε οι διαδικασίες της αυτόνομης πανεπιστημιακής ανάπτυξης του ιδρύματος. Διαδικασίες οι οποίες θέλουν να γίνουν με γρήγορους ρυθμούς, όπως φαίνεται από τις δηλώσεις του Πρύτανη, για να μπορούμε να είμαστε Πανεπιστήμιο στο Μηχανογραφικό του 2019. Η εν λόγω εξέλιξη έρχεται να μας δημιουργήσει ως φοιτητές μία σειρά από ερωτήματα, καθώς εξακολουθεί να παραμένει άγνωστο το τι θ’ αντιμετωπίσουμε στη διάρκεια των σπουδών μας. Χωρίς να είμαστε σε θέση να προβλέψουμε με ακρίβεια το τι θ’ ακολουθήσει κατά την πανεπιστημιοποίηση του ΤΕΙ Κρήτης, οφείλουμε να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις και, κυρίως, αποδομήσεις των αφηγημάτων περί «αναβάθμισης» λοιπών «ευνοϊκών» για εμάς αποφάσεων. Η πανεπιστημιοποίηση των Τ.Ε.Ι. έχει ανοίξει ως ζήτημα ήδη από τον περασμένο Σεπτέμβρη, μετά την κατάθεση του νομοσχεδίου Γαβρόγλου για την εκπαίδευση. Από την αρχή φάνηκε ότι η εν λόγω εξέλιξη θα έφερνε το κλείσιμο μία σειρά από σχολών (αρχική ανακοίνωση για μετατροπή σε 21 ή 23 τμήματα από τα 37 που υπήρχαν), τ’ οποίο ως συνέπεια θα είχε το πέταγμα χιλιάδων φοιτητών έξω από την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πετώντας παράλληλα το «τυράκι» της πανεπιστημιοποίησης, η οποία θα έφερνε τάχα την «αναβάθμιση» των πτυχίων μας και την εξασφάλιση περισσότερων επαγγελματικών δικαιωμάτων, επιδίωξε και συνεχίζει μέχρι σήμερα(ως κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ πλέον) να αποπροσανατολίζει τους φοιτητές και να τους αποκρύπτει τον βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα της συγκεκριμένης απόφασης.
Πανεπιστημιοποίηση ή καταπάτηση των φοιτητικών δικαιωμάτων;
Δεν μπορεί οι συγκεκριμένη απόφαση να αναγνωστεί από εμάς ως φοιτητές, χωρίς να λάβουμε υπόψη τις βλέψεις που έχει η κυβέρνηση για την εκπαίδευση, με βάση την εφαρμογή του Ν. Γαβρόγλου. Η διάσπαση του πτυχίου και η καθιέρωση διετών προγραμμάτων σπουδών, η επιβολή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά, η αμφισβήτηση του δωρεάν συγγράμματος, το χτύπημα στο λαϊκό άσυλο των αγώνων, και μία σειρά από άλλα ζητήματα που προβλέπονται με βάση το συγκεκριμένο νομοσχέδιο έρχονται να φτιάξουν ένα ακόμα πιο ταξικό πανεπιστήμιο. Ακολουθώντας τις ευρωπαϊκές διατάξεις για την εκπαίδευση, με βάση τη συνθήκη της Μπολόνια, προβλέπει το πέταγμα φοιτητών έξω από σχολές μέσα από το κλείσιμο δεκάδες τμημάτων (εξέλιξη η οποία γίνεται αντιληπτή και μέσα από τις αλλαγές που δρομολογούνται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση), την επιβολή περισσότερο εντατικοποιημένων προγραμμάτων σπουδών μέσα από τις αλλαγές που θα επέλθουν στα ΤΕΙ, την αμφισβήτηση του δωρεάν συγγράμματος όπως και το δωρεάν πλέγμα σίτηση-στέγαση-μεταφορές. Οι αποφάσεις αυτές δείχνουν την επιδίωξη του συστήματος να μετατραπεί το δικαίωμα στην εκπαίδευση σε μια πολυτέλεια στην οποία θα έχουν πρόσβαση μονάχα λίγοι και εκλεκτοί! Αλλά ακόμα και αυτοί οι λίγοι που θα καταφέρνουν να ανταπεξέρχονται θα πρέπει να είναι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν περισσότερη εντατικοποίηση, να είναι έτοιμοι για ένα συνεχές κυνήγι διδακτικών μονάδων/πτυχίων/σεμιναρίων προκειμένου να γίνουν αρκετά «ικανοποιητικοί» για τον εκάστοτε εργοδότη, και απέναντι στην ασφυκτική αυτή κατάσταση να βρίσκονται πειθαρχημένοι, μακριά από αντιδράσεις και συλλογικές διεκδικήσεις. Επιδιώκεται λοιπόν πολύ μεθοδικά να εμπεδωθεί στους φοιτητές ο ανταγωνισμός και ο ατομικός δρόμος ως η μοναδική διέξοδος για να μπορούν αύριο να εργάζονται.Δεν αποτελούν οι συγκεκριμένες εξελίξεις κάτι καινούριο που ήρθε να φέρει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μία διαχρονική επιδίωξη το συστήματος να χτυπήσει το λαϊκό δικαίωμα στις σπουδές. Οι αλλαγές των ονομάτων των ιδρυμάτων, οι απανωτές αξιολογήσεις, οι συγχωνεύσεις και τα κλεισίματα τμημάτων, οι αλλαγές σε προγράμματα σπουδών παραπέμπουν λίγο πολύ στην αντίστοιχη κατάσταση επί σχεδίου Αθηνά το ’13, και συνολικά οι διατάξεις του ν. Γαβρόγλου δείχνουν πως εκείνος αποτελεί πιστή συνέχεια στον αντιδραστικό νόμο Πλαίσιο. Επιπλέον, έχουμε την εμπειρία της ανωτατοποίησης των Τ.Ε.Ι. το 2001, η οποία με το πρόσχημα της εξασφάλισης στους αποφοίτους των ΤΕΙ επαγγελματικά δικαιώματα ίσα με αυτά των αποφοίτων των Πανεπιστημίων, εντατικοποίησε τους ρυθμούς σπουδών, και επέβαλε μία σειρά από εσωτερικούς κανονισμούς που καθιστούσαν την ολοκλήρωση των σπουδών ακόμα πιο δύσκολη.
Η λεγόμενη τωρινή αναβάθμιση λοιπόν των ΤΕΙ μέσα από την πανεπιστημιοποίησή τους πρόκειται για το προχώρημα της καταπάτησης των δικαιωμάτων μας! Τάζοντας δήθεν στους φοιτητές περισσότερες ευκαιρίες στην αγορά εργασίας(την ίδια στιγμή που τα ποσοστά της ανεργίας βρίσκονται στα ύψη), τους επιβάλλει περισσότερη εντατικοποίηση, καθιστώντας έτσι την απόκτηση του πτυχίου ακόμα πιο δύσκολη. Αλλάζει τα προγράμματα σπουδών και προσθέτει στους φοιτητές μαθήματα προκειμένου ν’ αναβαθμίσουν τα πτυχία τους(+5 μαθήματα έχει οριστεί στο ΠΑΔΑ), παρατείνοντας με τον τρόπο αυτόν τη διάρκεια των σπουδών τους. Διαχωρίζει τους φοιτητές σε εκείνους που θα μπορούν να έχουν πτυχίο πανεπιστημίου(δικαίωμα στην αναβάθμιση έχουν μόνο οι φοιτητές που βρίσκονται στο ν+2 των σπουδών τους στο ΠΑΔΑ), και σε εκείνους που θα έχουν το πτυχίο του ΤΕΙ. Συγχωνεύει και κλείνει τμήματα, αφήνοντας χιλιάδες φοιτητές έξω από την τριτοβάθμια. Αποτελεί συνολικά έναν επιπλέον ταξικό φραγμό στο δικαίωμα στις σπουδές! Τέλος, οι φοιτητές δεν πρέπει να έχουν καμία αυταπάτη ως προς το εάν ενδιαφέρεται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τα επαγγελματικά τους δικαιώματα. Η κυβέρνηση έχει δείξει τις προθέσεις της απέναντι στους εργαζομένους: μισθοί πείνας, πετσοκομμένες συντάξεις, ελαστικές σχέσεις εργασίας, χτύπημα στις συνδικαλιστικές ελευθερίες. Η πανεπιστημιοποίηση των ΤΕΙ συνεπώς δεν πρόκειται να είναι κάτι ξέχωρο από τη συνολική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή: την πολιτική της επίθεσης απέναντι στα δικαιώματα σε σπουδές-δουλειά, την πολιτική της υποτέλειας και της λιτότητας που επιβάλλουν το κεφάλαιο και οι ιμπεριαλιστές!
Οι φοιτητές αναγνωρίζοντας την κατάσταση αυτή θα πρέπει να στραφούμε στα συλλογικά μας όργανα. Μας έχει δείξει άλλωστε η ιστορία ότι τα επαγγελματικά δικαιώματα δεν έρχονται μέσα από αλλαγές στους τίτλους των πτυχίων, αλλά μέσα από το αγωνιστικό φοιτητικό κίνημα όταν αυτό οργανώνεται και διεκδικεί. Αυτό υπήρξε και θα συνεχίσει να υπάρχει ο μοναδικός φραγμός απέναντι στην επίθεση του συστήματος. Ως φοιτητές του ΤΕΙ Κρήτης πρέπει να στραφούμε στις Γενικές Συνελεύσεις και τα συλλογικά μας όργανα, να συζητήσουμε και να οργανώσουμε τις δράσεις μας απέναντι στο νέο αυτό κύκλο επίθεσης που μας ετοιμάζουν. Γιατί η μόνη μας διέξοδος βρίσκεται στην οργανωμένη πάλη!
