Καταγγέλλουμε τις δυνάμεις ΠΑΣΠ-ΔΑΠ που, για άλλη μια φορά, επιβεβαιώνουν πως όχι μόνο αδιαφορούν για τα καθημερινά ζητήματα που προκύπτουν εντός και εκτός σχολής (χωρίς να έχουμε βέβαια καμία αυταπάτη επ’ αυτού) αλλά επιδιώκουν να μπλοκάρουν διαδικασίες του Φοιτητικού Συλλόγου, όπως πολύ καλά ξέρουν!

Συγκεκριμένα απευθυνθήκαμε στις εν λόγω δυνάμεις ώστε να κινήσουμε την διεξαγωγή διοικητικού συμβουλίου εκτιμώντας πως, παρόλο που η δια ζώσης επαφή δεν αντικαθίσταται από την ηλεκτρονική, σημαντικό είναι να αναδεικνύουμε και να καταγγέλουμε σε αυτή την δύσκολη συνθήκη τα προβλήματα που μας βάζει το σύστημα. Ζητήματα που αφορούν, μεταξύ άλλων, την παγίωση τηλεδιασκέψεων σε μια σειρά σχολές, αλλά και η επιβολή μαθημάτων και μέσα στο Πάσχα! Φυσικά βρεθήκαμε για άλλη μια φορά αντιμέτωποι με την παγερή αδιαφορία των εν λόγω δυνάμεων. Οι ίδιες όταν «αποφάσισαν» να έρθουν σε επαφή μαζί μας, μας δήλωσαν ότι δεν διαθέτουν μαζί τους τα πρακτικά, κάτι τέτοιο «εμποδίζει» την τυπική διαδικασία του ΔΣ, ενώ την ίδια στάση κράτησαν και στην ΠΚΣ. ΠΑΣΠ και ΔΑΠ μας αποδεικνύουν για άλλη μια φορά πως αντιμετωπίζουν τις διαδικασίες του συλλόγου σαν μαγαζάκι τους, που θα λειτουργούν όπως και όποτε αποφασίσουν εκείνοι ,συμβάλλοντας στην αποπολιτικοποίηση και απονεύρωση των συλλόγων. Είναι άλλωστε πολυπόθητη για αυτές τις δυνάμεις η απομαζικοποίηση των συλλογικών οργάνων, ενώ συντελεί σε αυτήν και στην συνολικότερη απογοήτευση του φοιτητόκοσμου εδώ και χρόνια. Το σύστημα, με εκπροσώπους στα πανεπιστήμια τις δυνάμεις αυτές σαφώς και δεν θέλει τον κόσμο οργανωμένο, να πολιτικοποιείται, να προσπαθεί να απαντήσει στην επίθεση που εξαπολύει το ίδιο! Θέλει να διαμορφώσει φοιτητές πειθήνιους, φοβισμένους, που θα εκλέγουν εκπροσώπους για να «τους λύσουν τα προβλήματα» (διαχρονικό ιδεολόγημα της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ στα πανεπιστήμια).

Οι φοιτητικοί σύλλογοι ανήκουν στους ίδιους τους φοιτητές, συγκροτήθηκαν από τους ίδιους στην κατεύθυνση της αντίστασης και διεκδίκησης. Αντίσταση στην λυσσαλέα επίθεση που εξαπολύει το σύστημα μέσα κι έξω από τις σχολές, με τους μηχανισμούς που διαθέτει. Διεκδίκηση όσων προσπαθεί να πάρει πίσω, διεκδίκηση των αναφαίρετων δικαιωμάτων μας. Οι γενικές συνελεύσεις και τα διοικητικά συμβούλια λοιπόν, δεν είναι ιδιοκτησία των συστημικών παρατάξεων! Να μην επιτρέψουμε να εδραιωθούν τέτοιες λογικές, που, ουδεμία σχέση έχουν με το φοιτητικό κίνημα, αντιθέτως το βάζουν στον πάγο!