Καταγγέλλουμε την επανειλημμένη προσπάθεια φίμωσης της πολιτικής άποψης των Αγωνιστικών Κινήσεων από άλλες δυνάμεις σε μια σειρά σχολές.

Συγκεκριμένα:

Στη Λέσχη του ΑΠΘ είχαμε βάλει πανό για τις διαγραφές, το οποίο λίγες μέρες μετά η ΠΚΣ «πάτησε» με δικό της. Μάλιστα, σε αντιπαράθεση με μέλος της ΚΝΕ, τα δύο βασικά επιχειρήματα ήταν «μιλήστε με τον εκλεγμένο της ΠΚΣ στη σχολή σας» και «μην ακουμπάτε το πανό μας» (ενώ εκείνοι μάς είχαν καλύψει το πανό). Στην Αρχιτεκτονική έχουμε βρει αλλεπάλληλες φορές τον χώρο μας με σκισμένες αφίσες– κάτι που έχει παρατηρηθεί και σε υλικά άλλων δυνάμεων. Στην Κτηνιατρική δύο φορές έχουμε βρει υπολείμματα από καμένα πανό μας, αλλά και πεταμένα στο πάτωμα υλικά μας και σκισμένα πάνω στα οποία είχε κολλήσει η ΚΝΕ-ΠΚΣ. Κατεστραμμένα με διάφορους τρόπους έχουμε βρει τα υλικά μας και στη Φιλολογία: Δύο πανό μας είχαν «κάνει φτερά», αφίσες μέσα και έξω από το κτήριο σκισμένες. Μάλιστα, όπως και στην Κτηνιατρική, πάνω από τα «υπολείμματα» του υλικού μας, η ΠΚΣ-ΚΝΕ έβαλε δικές της αφίσες, φιμώνοντας κατά αυτόν τον τρόπο μία αριστερή δύναμη που παρεμβαίνει στον σύλλογο.

Παράλληλα, στη Φιλολογία στην προσπάθειά μας να κατοχυρώσουμε χώρο έκφρασης στη σχολή, συναντήσαμε την αντίδραση άλλων αριστερών δυνάμεων, καθώς κάθε εκατοστό του κτηρίου έχει μοιραστεί μεταξύ των δυνάμεων από τις προηγούμενες εκλογές, με τον περισσότερο χώρο να τον έχουν τα σχήματα ΑΡ.ΠΑ., ΨΥΧ.Α.ΚΙ.Α. και αντίστοιχα αυτών, που μέχρι πέρυσι συμμετείχαν στην ΑΡΙΣ. Βασικά επιχειρήματα και των δύο δυνάμεων (ΠΚΣ και ΑΡΠΑ) ήταν ότι οι χώροι μοιράζονται μετά τις φοιτητικές εκλογές και ότι δεν έχουμε έδρα στο ΔΣ (το τελευταίο, το συναντήσαμε και σε άλλες σχολές που δεν έχουμε έδρα). Δηλαδή αν μια δύναμη δεν έχει έδρα στο ΔΣ, δεν έχει το δικαίωμα να έχει χώρο έκφρασης; Ή αν μια δύναμη εμφανίζεται στην αρχή της χρονιάς, και συνεπώς την προηγούμενη χρονιά δεν είχε συμμετάσχει στις εκλογές, δεν έχει δικαίωμα να κολλάει κάπου τις αφίσες της;

Είναι πάγια τακτική των συγκεκριμένων δυνάμεων να σκίζουν και να κατεβάζουν αφίσες, να «πατάνε» υλικά άλλων (μικρότερων συνήθως) δυνάμεων, να μην τους αφήνουν χώρο να κολλήσουν πέντε αφίσες. Τον τελευταίο καιρό οι Αγωνιστικές Κινήσεις αντιμετωπίζουμε μεγαλύτερο πρόβλημα απ’ ό, τι συνήθως και όχι τυχαία, καθώς πλησιάζουν και οι φοιτητικές εκλογές. Οι πρακτικές αυτές φίμωσης άλλων δυνάμεων δεν έχουν καμία σχέση με την αριστερά και το κίνημα. Ειδικά σε μια τέτοια εποχή, μια εποχή υποχώρησης του κινήματος, το να μην αφήνει μια αριστερή δύναμη μια άλλη αριστερή δύναμη να εκφράζεται υπονομεύει το ίδιο το κίνημα και τους αγώνες μας.

Τόσο πολύ δε θέλουν να ακουστεί η άποψή μας; Τόσο πολύ ενοχλούν οι φωνές που λένε ότι κανένας φοιτητής δεν πρέπει να διαγραφεί; Που δεν τρέχουν πίσω από πρυτάνεις και καθηγητές; Που κόντρα στη λογική της ανάθεσης στους «εκλεγμένους», θέλουν φοιτητικό κίνημα με τους συλλόγους ζωντανούς και ενεργούς;

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις δε θα σταματήσουμε να λέμε την άποψή μας, θα την υπερασπίσουμε απέναντι σε όποιον προσπαθεί να μας φιμώσει και υπερασπιζόμαστε το άσυλο και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών εντός του πανεπιστημίου.