ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ| Σχετικά με την "ηλεκτρονική συνέλευση" στο Μαθηματικό ΑΠΘ

Είναι γεγονός, ότι η πανδημία λειτούργησε σαν «καταλύτης» σε μια σειρά πεδία της επίθεσης του συστήματος προς τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζόμενων λαϊκών στρωμάτων και των παιδιών τους. Ένταση της φασιστικοποίησης και της καταστολής, χτύπημα στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα μέσω του ν. Χατζηδάκη, ο οποίος και με τη βούλα κάνει κουρέλι το 8ωρο και (στα δικά μας) η διαμόρφωση μια βαθύτερα ταξικότερης εκπαίδευσης με την ψήφιση του ν. Κεραμέως. Και όλα τα παραπάνω σε μία αλυσίδα σύνδεσης, η οποία καταλήγει στην περαιτέρω φτωχοποίηση και εξαθλίωση μας.

Μοχλό και εργαλείο εμπέδωσης των ταξικών φραγμών στο πανεπιστήμιο, αποτέλεσε και η τηλεκπαίδευση. Εκτός της αντικειμενικής συνθήκης, ότι μία μερίδα φοιτητών που μπορεί να έχει ανεπαρκή ή και καθόλου τεχνολογικό εξοπλισμό, η οποία φυσικά προέρχεται απ'τα κατώτερα στρώματα του λαού, αποκλείεται εκ προοιμίου απ’ την εκπαιδευτική διαδικασία, το πράγμα «χοντραίνει» όταν μιλάμε για την τηλεξεταστική. Πέραν των αποκλεισμών, οι οποίοι πλέουν λαμβάνουν και έναν «τιμωρητικό» χαρακτήρα, για όσους φοιτητές δεν μπορέσουν να συνδεθούν για να δώσουν, αποτελώντας έτσι η αποτυχία τους στις εξετάσεις ζήτημα «ατομικής ευθύνης», δίνεται πλέριος χώρος για κάθε καθηγητική αυθαιρεσία. Μαζικά κοψίματα, στοχοποίηση φοιτητών και άλλα πολλά.

Μάρτυρες ενός τέτοιου μαζικού κοψίματος, έγιναν και ορισμένοι φοιτητές του Μαθηματικού σε ένα απ’ τα μαθήματα της πρόσφατης εξεταστικής. Υπήρξε πρωτοβουλία από ορισμένους για την πραγματοποίηση διαδικτυακής «συνέλευσης» με σκοπό την αντίδραση στην αυθαιρεσία των καθηγητών στο εν λόγω μάθημα. Είναι στη λογική των πραγμάτων, σε κάθε δράση να υπάρχει αντίδραση και σε κάθε αδικία να υπάρξει κόσμος που να θελήσει να την απαντήσει. Αυτό δεν είναι από τη φύση του λάθος. Λάθος είναι η αναποτελεσματική τακτική επιλογή για το πως θα αντιπαρατεθούμε, η οποία συνειδητά ή ασυνείδητα, μπορεί να μας οδηγεί μέσα στο δίχτυα του συστήματος για τον έλεγχο και τον εκφυλισμό των δομών του φοιτητικού κινήματος.

Η παγίωση των ηλεκτρονικών διαδικασιών, με έναν τρόπο ελεγχόμενο τόσο στη μορφή, όσο και στο περιεχόμενο, στα πλαίσια των φοιτητικών συλλόγων και των εργατικών συνδικάτων, από το κράτος, αποτελεί κρίσιμο ζήτημα για την προώθηση του διαλυτισμού και την αποσυγκρότηση των δυνατοτήτων συλλογικής και από τα κάτω αντίδρασης φοιτητών, εργαζομένων κ.τλ.. Η συγκεκριμένη λοιπόν, «συνέλευση» δεν έρχεται σε μια τυχαία χρονική στιγμή. Όταν η συζήτηση, έχει ανοίξει με πρωτοβουλία και λογαριασμό του συστήματος, κάθε πρωτοβουλία σαν τη συγκεκριμένη, η οποία μάλιστα δεν ήρθε σε επαφή με τα όργανα του Σ.Φ. Μαθηματικού, συστρατεύεται με τις κατευθύνσεις του συστήματος και τις τροφοδοτεί σαν χρήσιμα «παραδείγματα» . Όπως επιχειρήθηκε σε μια σειρά ακόμη συλλόγους (Φυσικό , Ηλ. Μηχ \. , Κτηνιατρική κλπ ) .

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις, θα συνεχίσουμε να κινούμαστε ενάντια σε κάθε μορφή ηλεκτρονικού «συνδικαλισμού». Oi ηλεκτρονικές «δράσεις» δεν δύνανται να πραγματοποιηθούν στον πραγματικό κόσμο χωρίς τη δια ζώσης συμμετοχή σ΄ αυτές των υποκειμένων πάλης, η οποία είναι και αυτή που τους διαμορφώνει εν τέλει ως τέτοια, μακριά από «κλικς» και (δήθεν) εύκολες λύσεις , γεγονός που αναπαράγει την ανάθεση . Κυρίως για την πολιτική τους πλευρά, όπου τα «εργαλεία δημοκρατίας» που φαινομενικά μας δίνει το σύστημα, δεν αποτελούν παρά άλλο ένα τρικ εγκλωβισμού μας στα όρια του.

Η κατεύθυνση ενίσχυσης των εστιών αντίστασης και του μαζικού φοιτητικού κινήματος σε κάθε σχολή ενάντια στην παιδεία των λίγων και εκλεκτών, είναι η μόνη η οποία δίνοντας αγωνιστικό πολιτικό περιεχόμενο στις δομές των Σ.Φ., υπερασπίζεται και τις ίδιες απ’ τον εκφυλισμό και τη διάλυσή τους.

  • Όχι στην τηλεκπαίδευση , των τηλεσυνδικαλισμό την τηλεργασία !

  • Κάτω τα χέρια από τους φοιτητικούς συλλόγους , τα σωματεία !

  • Κάτω η φασιστικοποίηση – ελεύθερη πολιτική συνδικαλιστική έκφραση

  • Κάτω ο ν. Κεραμέως – Χρυσοχοίδη !