Καθηγητική αυθαιρεσία και άγιος ο Θεός!

Έκανες αφισοκόλληση; Πειθαρχικό(i)! Διαμαρτυρήθηκες επειδή το αμφιθέατρο είναι γεμάτο εν μέσω πανδημίας, με τους φοιτητές να κάθονται στο πάτωμα; Πειθαρχικό(ii)! Έκανες κινητοποίηση ενάντια σε μαζικό κόψιμο στην εξεταστική; Πειθαρχικό(iii)! Άργησες να μπεις στο μάθημα; Βγες από την αίθουσα(iv)! Είσαι κοπέλα; Πάρε μηνύματα στις 11 το βράδυ και έλα να πάμε για καφέ χωρίς τη θέλησή σου(v)! 

Τα περιστατικά αυτά είναι μερικές ενδεικτικές εικόνες της συμπεριφοράς καθηγητών πανεπιστημίων απέναντι σε φοιτητές. Το άνοιγμα των σχολών φέτος έφερε μια κατακόρυφη αύξηση της καθηγητικής αυθαιρεσίας. Μέσα σε δύο μήνες, η λέξη «πειθαρχικό» έχει ακουστεί περισσότερες φορές από ότι τα προηγούμενα δύο χρόνια. Το καθηγητικό κατεστημένο νιώθει πιο άνετα από ποτέ για να ξεσαλώνει σε βάρος μας.
Ποια είναι, όμως, η αιτία αυτής της κατάστασης; Γιατί επιλέγει αυτό το στρώμα να δείξει τόσο σκληρό πρόσωπο στη νεολαία, παρ’ ότι δε βιώνουμε κάποιο μεγάλο φοιτητικό κίνημα που θα τρομάζει το σύστημα;
Η άποψή μου είναι πως υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι.

  •  Επειδή μπορούν. Ο νόμος Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη επανέφερε στο προσκήνιο τις πειθαρχικές διώξεις σε βάρος των φοιτητών. «Αδικήματα» αποτελούν η «αφισορρύπανση» , η «ηχορρύπανση» (δηλαδή ακόμα και ένα πάρτυ) , η αντιγραφή, η «διακοπή ή διατάραξη της λειτουργίας συλλογικών οργάνων διοίκησης» (δηλαδή η κινητοποίηση σε μια Πρυτανεία, Σύγκλητο κλπ), η «χρήση χώρων χωρίς την άδεια του ιδρύματος» (βλ. Γενική Συνέλευση) και, φυσικά, η κατάληψη. Οι ποινές ξεκινούν από απλή επίπληξη και φτάνουν έως στέρηση συμμετοχής σε εξετάσεις, διαγραφή από τη σχολή, ακόμα και φυλάκιση!
    Ταυτόχρονα, η χρήση της τηλεκπαίδευσης έδωσε τη δυνατότητα στους καθηγητές να δρουν χωρίς να δίνεται η δυνατότητα άμεσης απάντησης από τους φοιτητές. Αντίστοιχα λειτούργησε και η τηλεξεταστική. Δε μπορείς να διαμαρτυρηθείς όταν ο καθηγητής σε κάνει «mute», δε μπορείς να κάνεις μια κινητοποίηση όταν βρίσκεσαι εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά από τη σχολή.
  •  Επειδή αυτή είναι η δουλειά τους. Το πανεπιστήμιο δεν είναι «ναός της γνώσης», αλλά αποτελεί έναν ακόμη ιδεολογικό μηχανισμό του κράτους. Έχει ως ρόλο να προετοιμάσει τη νεολαία για τις συνθήκες που θα βιώσει μετά τις σπουδές. Οι συνθήκες αυτές δείχνουν στη νεολαία ότι δεν έχει καμία δελεαστική προοπτική μέσα στον εξαρτημένο ελληνικό καπιταλισμό: η ανεργία είναι υψηλή, οι εργασιακές σχέσεις θυμίζουν μεσαίωνα, μέρα παρά μέρα πεθαίνουν και τσακίζονται εργάτες, η συζήτηση για ενδεχόμενα «θερμά» επεισόδια στο Αιγαίο είναι καθημερινότητα, το σύστημα υγείας αδυνατεί να προσφέρει στοιχειώδεις υπηρεσίες στο λαό κλπ. Για όλους αυτούς τους λόγους η νεολαία πρέπει να μάθει να σκύβει το κεφάλι και να κάνει ό,τι της λένε.
  •  Επειδή φοβούνται. Το μεγάλο φοιτητικό ξέσπασμα της περιόδου Γενάρη-Απρίλη έδειξε στο σύστημα ότι η νεολαία μπορεί να βγει μαζικά στο δρόμο, να σπάσει τις αντιδημοκρατικές απαγορεύσεις και να προκαλέσει ρωγμές στην κυβερνητική πολιτική. Αντίστοιχα, το φετινό άνοιγμα των σχολών χωρίς μέτρα προστασίας που συνοδεύεται από τη σταδιακή εφαρμογή του νόμου Κεραμέως – Χρσοχοΐδη, την όξυνση της καταστολής και το μεγάλο πλήγμα που επιφέρει το κύμα ακρίβειας μπορεί να γεννήσει εκρηκτικές καταστάσεις.


Η δική μας υποχρέωση είναι να κάνουμε τους φόβους τους πραγματικότητα. Τα περιστατικά καθηγητικής αυθαιρεσίας πρέπει να καταγγέλλονται στους Φοιτητικούς Συλλόγους και να αντιμετωπίζονται συλλογικά. Ακόμα και σε αυτή τη φάση, όπου οι Σύλλογοι χαρακτηρίζονται από την αποσυγκρότηση, υπάρχουν μικρές νίκες απέναντι στην καθηγητική αυθαιρεσία . Οι νίκες αυτές δεν ήρθαν με επίκληση στην υπόλοιπη «ακαδημαϊκή κοινότητα» που υποτίθεται ότι θα απομονώσει τους «κακούς» καθηγητές. Ήρθαν από μαζικές κινητοποιήσεις. Η καλύτερη απάντηση στην καθηγητική αυθαιρεσία θα έρθει με τη δημιουργία μαζικού και οργανωμένου φοιτητικού κινήματος, που θα έχει ως κατεύθυνση την ανατροπή του νόμου Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη και των υπόλοιπων νόμων για την εκπαίδευση. Ένα κίνημα μαζί με μαθητές και εκπαιδευτικούς. Ένα κίνημα στο πλευρό των εργαζομένων, που θα εμπνέεται από την προοπτική μιας άλλης κοινωνίας.

Γ.Γ., Ιατρική ΕΚΠΑ

--------------------------------------------------------------------------------

  (i) Πολυτεχνείο Κρήτης

  (i) Πολυτεχνείο Κρήτης

(ii)  ΠΑΔΑ

 (iii) Φιλοσοφική ΕΚΠΑ

  (iv) Πληροφορική ΕΚΠΑ

  (v) Ιατρική ΕΚΠΑ

  Στην Ιατρική ΕΚΠΑ απομακρύνθηκε από την εκπαιδευτική διαδικασία καθηγητής που παρενοχλούσε φοιτήτριες μετά από μαζική κινητοποίηση. Μια σειρά από απειλές για πειθαρχική δίωξη δεν έγιναν πράξη σε διάφορες σχολές, ύστερα από κινητοποιήσεις. Αντίστοιχα, ακυρώθηκαν στην πράξη κάποια μαζικά κοψίματα.