Σε αυτή την εξεταστική, ο Σβάρνας προχώρησε σε κινήσεις αυθαιρεσίας που ξεπέρασαν κάθε
προηγούμενο. Αν και είναι ευρέως γνωστός για τις υπερβολικές απαιτήσεις σε κάθε εξεταστική (όπως η
απομνημόνευση σταθερών και πινάκων με πληροφορίες που υπό οποιεσδήποτε άλλες συνθήκες, σε άλλα
μαθήματα θα δίνονταν), την τεράστια ύλη και τα μαζικά κοψίματα – με ρεκόρ το 20% ποσοστό επιτυχίας
για τρεις σερί εξεταστικές -, το ρεσιτάλ αυθαιρεσιών ξεπέρασε κάθε προσδοκία:

1) Λίγο πριν την αρχή της εξεταστικής, δημιούργησε ομάδες με λίγα μέλη (που αθροιστικά έφταναν
τους 550 περίπου τελικά), αποκλείοντας έτσι ένα μεγάλος μέρος από εμάς από την εξέταση
(ενδεικτικά στο eclass ήταν εγγεγραμμένοι πάνω από 1200 φοιτητές).

2) Έπειτα, πήρε υπ’ όψιν του στη βαθμολόγηση το «πρόχειρο», που μόνο πρόχειρο δεν ήταν όπως
αποδείχθηκε.

3) Συνολικά, μιλάμε για περίπου 300 γραπτά που βαθμολογήθηκαν από 0-0.5 και ποσοστό
επιτυχίας περίπου στο 9%.

4) Παρατηρήθηκε επίσης – όχι για πρώτη φορά – να μπαίνει «NS» (δεν δόθηκε το μάθημα), ενώ οι
φοιτητές είχαν παρουσιαστεί.

Δεν είναι οι φοιτητές το πρόβλημα, ούτε το διάβασμά τους. Το πρόβλημα είναι οι καθηγητικές
αυθαιρεσίες που εντάσσονται στο σύνολο της προσπάθειας εντατικοποίησης των σπουδών μας, της
προσπάθειας δημιουργίας ενός ασφυκτικού κλίματος σπουδών, της εδραίωσης ενός πανεπιστημίου
για λίγους και εκλεκτούς ενός πανεπιστημίου που αποκλείονται τα φτωχά και λαϊκά στρώματα. Στον
βωμό της γνώσης και των προσόντων δημιουργείται ένας φοιτητής που δεν θα σηκώνει κεφάλι, δεν θα
προλαβαίνει να ανασάνει προκειμένου να ανταποκριθεί στις παράλογες υποχρεώσεις κάθε μαθήματος.
Η απάντηση δεν είναι ούτε να αξιολογηθεί το μάθημα «αξιοκρατικά», που στην πραγματικότητα ανοίγει
διάπλατα τις πόρτες να μπουν κριτήρια που θα καταλήξουν ξανά σε μαζικά κοψίματα, ούτε να «μάθουμε
πώς βαθμολόγησε». Το πρόβλημα δεν θα λυθεί από τον «Συνήγορο του Φοιτητή», γιατί ούτε μεμονωμένο ζήτημα είναι, ούτε μία «ανορθογραφία» αλλά συνολική κατεύθυνση. Ξέρουμε πολύ καλά πως ο συγκεκριμένος καθηγητής –και πολλοί άλλοι-, βαθμολογεί αυθαίρετα, με ό, τι κριτήριο τον βολεύει κάθε φορά, είναι αδιάλλακτος και συμπεριφέρεται σαν αυθεντία. Εμείς οφείλουμε να απαντήσουμε πως δεν θα περάσει, ούτε από τον συγκεκριμένο, ούτε από κανέναν άλλον καθηγητή, η επίθεση στις σπουδές μας.

Οι ανθρώπινοι ρυθμοί σπουδών και εξεταστικής είναι δικαίωμά μας. Δεν θα το χαρίσουμε και σίγουρα
δεν σκοπεύουν να μας το χαρίσουν. Είναι ζήτημα μαζικής διεκδίκησης μέσα από τον φοιτητικό μας
σύλλογο, μέσα από τους συλλογικούς μας αγώνες. Η μόνη απάντηση βρίσκεται στην οργανωμένη πάλη,
στα συλλογικά μας όργανα, στους αγώνες μας!