ΞΑΝΘΗ| Για τον νέο εσωτερικό κανονισμό των εστιών του ΔΠΘ

Προκειμένου ένας φοιτητής να έχει πρόσβαση στη στέγαση, όπως και στη σίτιση, ετησίως υποβάλει δικαιολογητικά σε σχέση με την οικογενειακή του κατάσταση, το εισόδημα, ειδικές ανάγκες κλπ. Αφού συλλεχθούν τα στοιχεία αυτά από τα ιδρύματα, γίνεται μία διαδικασία κοσκινίσματος ή καλύτερα διαγωνισμού, με έπαθλο την κρατική βοήθεια. Αν δηλαδή είσαι ο φτωχότερος από τους φτωχότερους, συγχαρητήρια δικαιούσαι ένα δωμάτιο 10τμ και φαγητό. Άλλωστε τα κριτήρια που βάζει το υπουργείο δεν είναι εκεί για να εξυπηρετούν με προτεραιότητα όσους έχουν ανάγκη, αλλά για να διαχωρίσουν τους φοιτητές σε δικαιούχους και μη. Για να νομιμοποιούν την ύπαρξη ταξικών φραγμών και τη συρρίκνωση των φοιτητικών δικαιωμάτων σε στέγαση-σίτιση. Τα κριτήρια είναι εκεί, για αποκλείουν όλο και περισσότερο κόσμο, αφού γίνονται όλο και πιο απαιτητικά.

Με όλα αυτά δεδομένα στις φετινές διαδικασίες αιτήσεων για στέγαση, ο πήχης των απαιτήσεων ανέβηκε άλλη μία φορά. Διαβάζοντας τον νέο εσωτερικό κανονισμό των εστιών, βλέπουμε ότι οι οικότροφοι που θα εισαχθούν τον Οκτώβρη, θα πρέπει να υποβάλλουν εγγύηση ύψους 200 ευρώ (από 90) ενώ υποχρεώνονται (και οι ήδη διαμένοντες) να τηρούν μία σειρά από αυστηρές ρυθμίσεις, που περισσότερο θυμίζουν διαμονή σε φυλακή παρά σε σπίτι.

Εγγύηση και κατάσταση δωματίων

Η υψηλότερη εγγύηση για διαμονή στις εστίες είναι ένα ακόμα παράδειγμα ισχυροποίησης των ταξικών φραγμών. Άραγε για την οικογένεια του φοιτητή που δεν μπορεί να πληρώσει ενοίκιο σπιτιού, πόσο αποτρεπτική είναι μία εγγύηση τέτοιου ύψους; Για να μην αναφέρουμε σειρά περιπτώσεων πανελλαδικά που το νοίκι στις εστίες έχει εφαρμοστεί.

Ακούγονται διάφορα για την ατομική ευθύνη προηγούμενων εστιακών, που έχουν συμβάλει στην κακή κατάσταση των δωματίων. Οπότε με υψηλότερη εγγύηση διασφαλίζεται η «συντήρηση» των δωματίων και η πειθαρχία των φοιτητών προκειμένου να πάρουν πίσω τα λεφτά τους. Αν τώρα οι φοιτητές μπορούν να προκαλέσουν καθίζηση σε κτίριο, όπως συμβαίνει σε κτίριο των εστιών της Ξάνθης, είναι μάλλον σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Αντίστοιχα η υγρασία στους τοίχους, τα σάπια υδραυλικά και τα σκασμένα καλοριφέρ είναι λογικό να υπάρχουν, αν δεν έχει γίνει συντήρηση για δεκαετίες. Είναι εξοργιστικό την ανακαίνιση των δωματίων να την κάνουν οι οικογένειες των φοιτητών ή οι ίδιοι και παράλληλα να τους ζητάνε υψηλή εγγύηση με το παραμύθι ότι φταίνε οι προηγούμενοι.

Εστίες-φυλακή

Βέβαια, βολεύει να υπάρχει ένα αφιλόξενο κλίμα στις εστίες είτε λόγω κατάστασης δωματίων είτε λόγω όρων ζωής. Σε προηγούμενους εσωτερικούς κανονισμούς, αλλά ιδιαίτερα στον τωρινό, ο εστιακός υποχρεούται:

Να μην αλλάζει την διαρρύθμιση του δωματίου

Να μην φιλοξενεί κόσμο περισσότερο από 3 μέρες, να μην έχει επισκέπτες μετά τις 10μμ

Να μην έχει κατοικίδιο, θερμαντικό ηλεκτρικό σώμα, κ.α.

Να εκκενώνει το δωμάτιο περίοδο διακοπών, ενώ έχει μαζέψει όλα τα προσωπικά αντικείμενα από αυτό.

Μάλιστα σε ΦΕΚ του Δεκέμβρη, επικυρώθηκε η πρόταση νέου εσωτερικού κανονισμού από την πρυτανεία του ΔΠΘ στο υπουργείο. Επιπρόσθετα, φέτος, εκτός από τα άλλα δικαιολογητικά, θεωρείται απαραίτητο να υποβάλει ο φοιτητής και συμφωνητικό στέγασης. Στο οποίο δηλώνει ότι συμφωνεί με τα νέα αυστηρά μέτρα και δέχεται πιθανή παρακράτηση της εγγύησής του. Αν πάλι δεν τηρεί τα προβλεπόμενα προβλέπονται πειθαρχικές κυρώσεις και αποβολή από την εστία. Αυτό το χαρτί βέβαια που έχει νομική υπόσταση και υπογράφεται όπως ένα ενοικιαστήριο, είναι ζήτημα πως θα χρησιμοποιηθεί μελλοντικά. Εδώ να αναφέρουμε ότι ήταν παράβαση του κανονισμού το γεγονός ότι οι φοιτητές δεν εκκένωσαν την εστία, εν μέσω πανδημίας. Αντίστοιχα σε «φυσιολογικές» περιόδους που δεν λειτουργεί το πανεπιστήμιο, ο εστιακός πρέπει να εκκενώνει τις εστίες, όποτε του πει το πανεπιστήμιο, ανεξαρτήτως δικών του αναγκών. Ιδιαίτερα οι πέραν του ν+2 που θα έπρεπε να έχουν εκκενώσει τις εστίες προ πολλού. Το συμφωνητικό διαμονής είναι ένα ακόμα εργαλείο πειθάρχησης στα χέρια των διοικήσεων, αφού οποιαδήποτε παράβαση του κανονισμού μπορεί να απαντιέται με αποβολή και μηνύσεις, χάνοντας το δικαίωμα εκ νέου υποβολής αίτησης.

Συμβούλιο Φοιτητικής Μέριμνας- Επιτροπή Στέγασης

Το συμβούλιο είναι αυτό που επιβάλει αποβολή ή παρακράτηση εγγύησης, ελέγχοντας τον κανονισμό. Μάλιστα,προωθείται και η συνδιοίκηση, αφού προβλέπονται δυο εκπρόσωποι των φοιτητών που εκτός από τα πειθαρχικά μπορούν να συμβάλλουν με προτάσεις για βελτίωση της φοιτητικής μέριμνας. Προτάσεις που θα γίνονται πολιτισμένα, χωρίς μαζικές κινητοποιήσεις αλλά με ρεαλισμό, για να καταλήγουν στα συρτάρια και να απορρίπτωνται σε περίπτωση που ξεφύγουν από τα δοσμένα πλαίσια. Αντίστοιχα η επιτροπή στέγασης μπορεί να έχει έναν εκπρόσωπο οικότροφο φοιτητή, που μαζί με την υπόλοιπη ακαδημαϊκή κοινότητα, θα απορρίπτει ή εγκρίνει αιτήσεις στέγασης, ενώ θα κάνει προτάσεις για «αναβάθμιση» των εστιών. Η συνδιοίκηση και στην περίπτωση των εστιών, στοχεύει στη διάσπαση του φοιτητικού κινήματος, στην προσαρμογή στα τραπέζια του διαλόγου με τους φορείς τις επίθεσης (πρυτανείες), διοχετεύοντας την μαζική απαίτηση στην «πολιτισμένη» εκπροσώπηση. Μάλιστα όσοι καλοβλέπουν τις θέσεις αυτές από «προοδευτική» σκοπιά, αναρωτιόμαστε, πως θα σταματάνε την απόρριψη αιτήσεων στέγασης, αποβολές και πειθαρχικά, όταν τα χέρια τους θα είναι «δεμένα» και το κίνημα στην άκρη;

Ταξικοί φραγμοί ή υποχρηματοδότηση;

Για την κατάσταση που υπάρχει στις  εστίες, φταίει άραγε μόνο η έλλειψη πόρων και η κακοδιαχείριση; Η στέγαση δεν είναι δεδομένο δικαίωμα για το σύστημα. Έχει κατακτηθεί με αγώνες και αποτελεί ξένο σώμα για αυτό. Όπως και το δικαίωμα στις σπουδές. Έτσι το να υπάρχει ένα ασφυκτικό κλίμα στις εστίες λειτουργεί στην ίδια κατεύθυνση αποθάρρυνσης και αποκλεισμού κόσμου από τις σπουδές. Λειτουργεί παράλληλα στην πειθάρχηση των φοιτητών,στην εμπέδωση ενός κλίματος ότι εδώ είμαστε αποκλειστικά για σπουδές, πρέπει να τηρούνται οι γρήγοροι ρυθμοί σπουδών ακόμα και η κοινωνική ζωή στις εστίες πρέπει να είναι ελεγχόμενη (μέτρο για επίσκεψη μετά τις 10!). Ούτε η εσκεμμένη υποχρηματοδότηση των Πανεπιστημίων από μόνη της ωθεί την πρυτανεία να ανεβάσει την εγγύηση. Είναι η συνολικότερη πολιτική των ταξικών φραγμών που θέλει με κάθε τρόπο να μας πετάξει εκτός σπουδών, γιατί δεν μας χρειάζονται τόσους πτυχιούχους στην αγορά εργασίας τους. Φορείς αυτής της πολιτικής γίνονται και τα εκάστοτε πρυτανικά συμβούλια, με τα μέτρα που υλοποιούν. Για να μην περάσει η επίθεση αυτή χρειαζόμαστε μαζικό φοιτητικό κίνημα και όχι τραπέζια συνδιαλλαγής.

Αντιστεκόμαστε και διεκδικούμε:

  • ΔΩΡΕΑΝ ΣΤΕΓΑΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΚΡΙΤΗΡΙΑ
  • ΑΜΕΣΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΗΤΙΚΟΥ ΔΙΑΜΟΝΗΣ
  • ΟΥΤΕ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΑ-ΑΠΟΒΟΛΕΣ-ΠΑΡΑΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΕΓΓΥΗΣΕΩΝ
  • ΚΑΜΙΑ ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΕΓΓΥΗΣΗΣ ΓΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΕΣΤΙΕΣ
  • ΟΙ ΕΣΤΙΕΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ- ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΡΑΜΟΝΗ-ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ
  • ΚΑΜΙΑ ΕΚΚΕΝΩΣΗ- ΠΛΗΡΗΣ ΣΙΤΙΣΗ-ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ ΟΛΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ
  • ΑΜΕΣΕΣ ΕΠΙΣΚΕΥΕΣ ΣΤΑ ΔΩΜΑΤΙΑ- ΠΟΣΙΜΟ ΝΕΡΟ- ΕΠΑΡΚΗΣ ΘΕΡΜΑΝΣΗ