ΞΑΝΘΗ| ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΗΧΑΝΙΚΟΙ: ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΥΘΑΙΡΕΣΙΕΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΚΟΥΣ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΕΓΙΝΑΝ

Η εξεταστική του Σεπτεμβρίου έδειξε σε μια σειρά από μαθήματα πως η πανδημία αξιοποιείται σαν ευκαιρία για το σύστημα να μας απομακρύνει και να μας δυσκολέψει στην απόκτηση του πτυχίου. Ρόλος του Πανεπιστημίου είναι να μας κατανείμει στην αγορά εργασίας. Αν αναλύσουμε την άθλια κατάσταση που υπάρχει στην αγορά εργασίας και τα ποσοστά ανεργίας στους νεολαίους, φαίνεται ότι το σύστημα δεν χρειάζεται μαζικά πτυχιούχους που θα διεκδικούν θέσεις εργασίας με επαγγελματικά διακιώματα πάνω στο αντικείμενο σπουδών τους. Οπότε προκύπτει η ανάγκη να πετάξει κόσμο εκτός Πανεπιστημίου και συγκεκριμένα τα παιδιά πιο φτωχών οικογενειών διαμορφώνοντας μια ταξική εκπαίδευση. Σε συνδυασμό με την επίθεση που έρχεται στα δικαιώματα μας είτε ως φοιτητές είτε ως μαθητές είτε ως εργαζόμενους μπαίνει ένα πρώτο πλαίσιο για την κατάσταση που έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Μπορεί για κάποιους η εξεταστική του Ιουνίου, που εφαρμόστηκε πρώτη φορά η τηλε-εξέταση, να μην ήταν τόσο κακή αλλά ας αναλογιστούμε πόσοι αποκλείστηκαν από αυτήν επειδή δεν είχαν τα μέσα, την ψυχολογική κατάστασή και την δυνατότητα να εξεταστούν αλλά και ποιες καθηγητικές αυθαιρεσίες έμειναν αναπάντητες από συλλογικής άποψης και ποιο περιθώριο αφήσαμε για μια σειρά από ζητήματα που βρεθήκαμε μπροστά στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου. Ας εξηγηθούμε:

  • 3 στους 97 στη Στατική 1 

  • 14 στους 141 στη Στατική 2 

  • 3 στους 104 στη Δυναμική των Κατασκευών

  • 24 στους 240 στην Επιχειρησιακή έρευνα

  • 42 στους 180 στις Πιθανότητες

  • 26 στους 133 Δομικά υλικά 2

ΠΩΣ ΑΝΑΛΥΟΥΜΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Δεν είναι ξεκομμένα από το πλαίσιο το όποιο αναφέρθηκε προηγουμένως. Επιβεβαιώνεται ότι γίνονται σταθερά βήματα για την απομάκρυνση μας από το πτυχίο και την διαμόρφωση του Πανεπιστημίου για λίγους και εκλεκτούς. Η προκλητική στάση των καθηγητών με τα μαζικά κοψίματα, οι δηλώσεις οι οποίες γίνονται περί εκδικητικότητας για τα αποτελέσματα του Ιουνίου ή το ότι “με ηλεκτρονικές εξετάσεις, στατικές δεν περνάτε” δείχνουν την αναγκαιότητα απάντησης των φοιτητών σε αυτές τις αυθαιρεσίες. Αυθαιρεσίες που για την σχολή μας ήταν συνήθεις και μαζί με τα φροντιστήρια και τους εντατικοποιημένους ρυθμούς σπουδών δημιουργούν ένα ασφυκτικό κλίμα για τους φοιτητές πόσο μάλλον εν καιρώ πανδημίας και με ότι παραπάνω προβλήματα αυτή προκαλεί . Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα αναζητάται η απάντηση.

ΓΙΑΤΙ Η ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΔΙΚΑΙΟ ΑΙΤΗΜΑ

Η κίνηση η οποία θα αντισταθεί σε μία σειρά από καθηγητικές αυθαιρεσίες δεν πρέπει να αφήνει κανέναν φοιτητή μόνο του μέσα σε αυτήν την εξοντωτική κατάσταση. Γιατί πρώτα πρέπει να μιλήσουμε για τους φοιτητές που δεν συμπεριλαμβάνονται καν στις στατιστικές πίτες κοψίματος λόγω των αποκλεισμών που τα τηλε- και η πανδημία φέρνουν. Υπάρχουν οι φοιτητές που δεν είχαν καν τα μέσα να παρακολουθήσουν τα ηλεκτρονικά μαθήματα, γιατί δεν είχαν ίντερνετ, λάπτοπ, ή αναγκάστηκαν να βρουν δουλειά να συντηρήσουν τις ευπαθείς οικογένειές τους ή και τους ίδιους, πράγματα που δεν άφηνε περιθώρια εξέτασης πόσο μάλλον "τηλε-". Έπειτα, ας μιλήσουμε γι αυτούς που κατάφεραν να εξεταστούν, που δεν τους κόλλησε το σύστημα, που πάτησαν σε όλα “υποβολή”. Ο ίδιος ο Πρωτόπαππας δήλωσε ότι τα θέματά του ούτε σε 3 μέρες δεν λυνόντουσαν. Τα θέματα ήταν τέτοιας δυσκολίας που να μην μπορεί να τα λύσει κάποιος, πόσο μάλλον ένας φοιτητής που δεν είχε κάνει καν φροντιστήρια.

Δεν πρέπει να αποδεχτούμε και να αναγνωρίσουμε ούτε τον τρόπο εξέτασης (συγκεκριμένος χρόνος ανά θέμα, πολλές φορές 10λεπτα), ούτε την δυσκολία των θεμάτων, ούτε εξέταση σε ύλη που δεν έχει διδαχθεί, για να μην τολμήσουν να το ξανακάνουν. Γι' αυτό είμαστε ενάντια σε κανονικοποιήσεις αναβαθμολογήσης, οι οποίες δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα, καθώς το ζήτημα δεν ξεκινάει από την αυθαίρετη βαθμολόγηση (που είναι και αυτή), αλλά ακόμα πιο πίσω, από το γεγονός ότι κάποιοι φοιτητές αποκλείστηκαν πριν ακόμη δώσουν. Έτσι κι αλλιώς, η κανονικοποίηση το μόνο που εξασφαλίζει είναι το πέρασμα άλλων 10 φοιτητών στην καλύτερη περίπτωση.

Η πρόταση της ΠΚΣ ήταν η επανεξέταση σε τουλάχιστον 7 + μαθήματα, ( πρόταση που κατέβασε σε ψήφισμα το οποίο ψηφίστηκε και από ΕΑΑΚ και BLOCO στο Δ.Σ. του Σ.Φ.Ξ). Αν αναλογιστούμε ότι η επανεξέταση που προτείνουν θα γινόταν κατά τη διάρκεια του τρέχοντος εξαμήνου και ως συνέχεια μιας ατέρμονης εξεταστικής περιόδου Ιουνίου-Ιουλίου, Σεπτεμβρίου, μάλλον αντιμετωπίζουν τους φοιτητές ως εντατικοποιημένα ρομπότ.

ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ

Οι φοιτητές καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να αντιδράσουμε στην επίθεση που βιώνουμε και να θέσουμε τους όρους μας. Το αίσθημα αδικίας πρέπει να το αντιλαμβανόμαστε ως πολιτικό ζήτημα, να συνολικοποιούμε αυτά που βιώνουμε στην σχολή, να δίνουμε πολιτικές εξηγήσεις και να μπαίνουμε στην συλλογική πάλη με αυτό γνώμονα την αλληλεγγύη με τους συμφοιτητές μας. Ξεκινήσαμε μια σειρά από καλέσματα συζητήσεων που για εμάς ήταν ξεκάθαρο ότι πρέπει ο αγώνας που θα διεξαχθεί να είναι δίκαιος, να έχει πολιτική βάση κουβέντας και οι δράσεις οποίες θα γίνουν να μπορούν να πιέσουν με την μαζικότητα σε δια ζώσεις κινητοποιήσεις. Για το κομμάτι του δίκαιου αιτήματος αναφερθήκαμε και πριν.

Έχοντας μία εικόνα της προηγούμενης εξεταστικής και το πώς αντιμετωπίστηκαν τα ζητήματα τα οποία προέκυπταν σίγουρα θα πρέπει να αναφερθούμε στις ηλεκτρονικές συνελεύσεις που έτρεχε η ΠΚΣ και τι συνείδηση έχουν αφήσει. Δυστυχώς, συζητάμε σε μια περίοδο αποσυγκρότησης και έλλειψης κινηματικών απαντήσεων σε μια σειρά ζητήματα. Προφανώς όμως και στην σχολή μας έχουν γίνει ξεσπάσματα που έχουν φέρει αποτελέσματα (π.χ. Στις μεταλλικές, με αλλαγή προγράμματος εξεταστικής τελευταία στιγμή) και αυτά πρέπει να βλέπουμε, για να παίρνουμε δύναμη και να συνεχίζουμε. Όλες οι κινήσεις για να είναι νικηφόρες πρέπει να έχουν πολιτική βάση για να μπορεί οποιεσδήποτε φοιτητής να αιτιολογεί τι είναι αυτό που βιώνει, ποιον έχει απέναντι του και άρα τι παλεύει. Χαρακτηριστικά που πρέπει να αναλύονται, να συζητιούνται για να καταλαβαίνουμε τις δυσκολίες που θα βρούμε μπροστά μας και να μην απογοητευτούμε. Οι ηλεκτρονικές συνελεύσεις οι οποίες έγιναν, δεν άφηναν αυτό το περιθώριο και δεν αναδείκνυαν καν ότι τα ζητήματα συνολικοποιούνται και πρέπει να μπούμε όλοι μαζί σε μια δίκαιη κίνηση. Συνήθως ως κινητοποιητικά, έβγαζαν ηλεκτρονικές συζητήσεις με τον πρόεδρο τμήματος ή μειλ στους καθηγητές κινήσεις που επί της ουσίας δεν πιέζουν. Όμως για εμάς είναι σίγουρο ότι ηλεκτρονικές συζητήσεις ή συνελεύσεις δεν βοηθάνε. Το Αυτόνομο σχήμα και η ΠΚΣ τις στήριξαν με το πρόσχημα ότι θα βρεθεί έτσι κόσμος πιο εύκολα. Το σύστημα, όμως, ξέρει καλύτερα να τις χρησιμοποιήσει για να μας καταστείλει και να μας απομακρύνει από τα πραγματικά συλλογικά μας όργανα που μπορούν να προσφέρουν απαντήσεις. Ας θυμηθούμε δηλώσεις της ΔΑΠ τον Δεκέμβριο για ηλεκτρονικές συνελεύσεις. Γι αυτό είμαστε κάθετοι σε οποιονδήποτε ηλεκτρονικό συνδικαλισμό.

Ευθύνες για την τροπή που πήρανε οι συζητήσεις έχει η ΠΚΣ. Έθετε ότι το ζητούμενο είναι το πώς θα πιστοποιηθεί μέσω της εξέτασης η ‘’γνώση’’ που πήραμε, όταν αυτό που θέλει να μας στερήσει το σύστημα είναι η δυνατότητα απόκτησης πτυχίου και όχι η γνώση που αυτό θα περιέχει. Ενδεικτική είναι η στροφή που ήθελε να πάρουν οι συζητήσεις είτε στο Δ.Σ., που μαζί με τις άλλες δυνάμεις είχε τον συσχετισμό , είτε στις ηλεκτρονικές συζητήσεις, για να είναι οι περισσότεροι φοιτητές, απαντώντας ένα πολιτικό ζήτημα που δείχνει την απομάκρυνση των φοιτητών από συλλογικές διαδικασίες, οργανωτικά.

Ευθύνες, όμως, έχει και το Αυτόνομο σχήμα που έβαζε κόλλημα στις διαδικασίες θέτοντας συνέχεια την “δυσκολία” του αιτήματος για την κατοχύρωση των μαθημάτων και ότι το συγκεκριμένο αίτημα μπορεί να τεθεί μόνο σε αναλογία με την μαζικότητα, πράγμα που απογοήτευε έναν κόσμο που πίστευε στην δικαιότατα του αιτήματος και στο πόσο μάχιμο μπορεί να είναι. Όσον αφορά τη δομή των διαδικασιών, η δυσκολία έρχεται στο ότι δεν μπορεί να υπάρξει στα συγκεκριμένα ζητήματα συνδιαμόρφωση, ή να κάνει κάποιος πίσω, προκειμένου να διαμορφωθεί κάτι που να χωράει όλους τους συμμετέχοντες, ώστε τα 20 άτομα να είναι ενοποιημένα, κάτι που άρχισε να φαίνεται από το 2ο κάλεσμα. Για εμάς, το ζητούμενο είναι να πειστεί πολιτικά ο κόσμος για την μία ή την άλλη κατεύθυνση (κατοχύρωση ή επανεξέταση). Δεν πρέπει να κάνει μια πολιτική δύναμη πίσω στην άποψή της και την κατεύθυνση που θέλει να θέσει προκειμένου να δημιουργηθεί μία όποια κίνηση, γνωρίζοντας, ταυτόχρονα ότι δεν θα βγάλει κάπου, όπως ποστήριζε το αυτόνομο σχήμα.

ΠΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις πιστεύουμε ότι τα ζητήματα καθηγητικών αυθαιρεσιών στην ηλεκτρονική εξεταστική πρέπει να απαντηθούν μέσω της Γενικής Συνέλευσης, όπως προτείναμε στην τελευταία συζήτηση των Πολιτικών Μηχανικών. Οι κινήσεις που έγιναν με συζητήσεις με τον πρόεδρο του τμήματος δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στους φοιτητές που δεν κατάφεραν να δώσουν ούτε σε αυτούς που κόπηκαν λόγω των άλυτων θεμάτων και της άδικης βαθμολόγησης. Οι “βοηθητικές” εργασίες που δόθηκαν εκ των υστέρων, δεν πρέπει να μας εφησυχάζουν. Έχουμε δει από τα μαζικά κοψίματα ότι καμία διάθεση δεν υπάρχει να “βοηθηθούμε”. Μια σειρά από αυθαιρεσίες σε μαθήματα που συζητούσαμε τις προηγούμενες μέρες, αλλά και όσες νέες προστίθονται (π.χ. Στα δομικά υλικά), δεν έχουν απαντηθεί και πρέπει να εναντιωθούμε. Γι' αυτό ενισχύουμε και μαζικοποιούμε τα συλλογικά μας όργανα!!