Πρόσφατα έπεσε στην αντίληψη μας μια διαδικτυακή εκδήλωση με θέμα «Ιατρική εκπαίδευση εν μέσω COVID-19 και συνεχιζόμενη ιατρική εκπαίδευση». Διοργανωτές ήταν η Ελληνική Πνευμονολογική Εταιρεία και η Επιστημονική Εταιρεία Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδας.

Με λίγα λόγια, μαζεύτηκε μια ομάδα υψηλά ιστάμενων καθηγητών Ιατρικής, ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (Εξαδάκτυλος), ο πρόεδρος της Ιατρικής ΑΠΘ και η πρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (Μίνα Γκάγκα). Και όλοι αυτοί βάλθηκαν να συζητήσουν για την εκπαίδευση των γιατρών. Ας δούμε τι είπαν:

Η εκδήλωση ανοίγει με τοποθετήσεις μελών της ΕΕΦΙΕ, οι οποίοι τονίζουν με κάθε ευκαιρία την ανικανότητά μας, την ανεπάρκειά μας ως φοιτητές. Με έμφαση στην περίοδο της πανδημίας, αναφέρουν την άγνοια βασικών γνώσεων και δεξιοτήτων από τους φοιτητές των περισσότερων ετών. Βέβαια, η κουβέντα περί «επάρκειας» και ανεπάρκειας φοιτητών και αποφοίτων έχει ανοίξει από το ίδιο το σύστημα εδώ και χρόνια. Εκφράζεται όχι μόνο σε ιδεολογικό επίπεδο, αλλά και σε νομικό-πρακτικό (βλέπε ν. Διαμαντοπούλου, ν. Γαβρόγλου – πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας κλπ). Προσπαθεί να μας πείσει ότι ποτέ δεν είμαστε «ικανοί», δικαιολογώντας την εντατικοποίηση, τους ταξικούς φραγμούς, ακόμα και την ανεργία. Παρ’ όλα αυτά, αν η συζήτηση έμενε σε μια τέτοια απλή αντιδραστική διαπίστωση, το πράγμα δε θα ήταν και τόσο «καινούριο».

Μετά αρχίζει ο χορός αντιδραστικών τοποθετήσεων:

• Ο πρόεδρος της Ιατρικής ΑΠΘ προσπαθεί να δικαιολογήσει τις άθλιες εξεταστικές του τελευταίου χρόνου, που έγιναν με «διάβασμα τελευταίας στιγμής», αφού τα βιβλία δεν παραδόθηκαν στην ώρα τους. Εκθειάζει τα ηλεκτρονικά συγγράμματα και διαμαρτύρεται για τους πολλούς μετεγγραφέντες φοιτητές που δέχεται η σχολή του. Το πρόβλημά του δεν είναι μόνο με τους «πολλούς» φοιτητές Ιατρικής, αφού όπως αναρωτιέται: «Είμαστε έτοιμοι ως κοινωνία αντί να πάρουμε 60-70 χιλιάδες φοιτητές, να πάρουμε 15-20 χιλιάδες; Ή θα γίνει μια κοινωνική επανάσταση;» !
• Η Μίνα Γκάγκα έγινε γνωστή από τις τηλεοπτικές της εμφανίσεις την περίοδος της πανδημίας. Πλασαρίστηκε ως ειδικός στα θέματα της υγείας, ενώ στην πραγματικότητα ήταν υποψήφια με τη Νέα Δημοκρατία το 2019 και πλέον έχει αναλάβει τη διοίκηση του ΚΕΣΥ. Σύμφωνα με την ίδια, «δε μπορούμε να γίνουμε όλοι γιατροί ή αρχιτέκτονες», ενώ «τα πανεπιστήμια του εξωτερικού δε δίνουν τα συγγράμματα στους φοιτητές»
• Όλοι οι υπόλοιποι καθηγητές παρουσιάζουν ως βασικό πρόβλημα το μεγάλο αριθμό φοιτητών και δίνουν ένα ρεσιτάλ δεξιών τοποθετήσεων: «Αν το κράτος αποφασίζει ότι δε μπορεί να δίνει τα βιβλία στους φοιτητές, ας τα σταματήσει!», «Οι φοιτητές-διαμάντια δε μπορούν να διαφοροποιηθούν από αυτούς που εγώ ονομάζω 007, licensed to kill. Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί φοιτητές που τελειώνουν με 5, που δίνουν τα μαθήματα 10 και 12 φορές, που βαριόμαστε να τους βλέπουμε μπροστά μας, που δεν εμφανίζονται στις κλινικές, που δε θέλουν οι εξετάσεις να γίνονται στα αγγλικά, που είναι καλοί συνδικαλιστές και μπλοκάρουν κάθε νεωτερισμό…», «οι φοιτητές που έρχονται με μεταγραφές δεν είναι του ίδιου επιπέδου», «η τηλεκπαίδευση πρέπει να συνεχίσει και μετά την πανδημία»
• Τέλος, ο πρόεδρος του ΠΙΣ ισχυρίζεται ότι δεν πρέπει να οι φοιτητές να κάνουν τόσο μεγάλη φασαρία για το άσυλο, πρέπει να επιδιώκουν την εντατικοποίηση και προτείνει τη διενέργεια πανελλαδικών εξετάσεων για την έναρξη της ειδικότητας

Όλες αυτές οι δηλώσεις έγιναν δημοσίως. Μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο χειρότερα πράγματα ακούγονται σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις και προτάσεις προς το κράτος.

Οι καθηγητές των πανεπιστημίων αποδεικνύουν με κάθε ευκαιρία ότι βρίσκονται απέναντι στην πλειοψηφία των φοιτητών και στις λαϊκές οικογένειες. Δεν τους ενδιαφέρει το δικαίωμά μας να σπουδάζουμε. Δεν τους ενδιαφέρει ούτε η υγεία του λαού. Αντίθετα, προστατεύουν τα δικά τους συντεχνιακά και ατομικά συμφέροντα. Θέλουν οι σχολές τους να γίνουν κλειστά κλαμπ, όπου θα έχουν θέση μόνο τα πλουσιόπαιδα και όσοι είναι διατεθειμένοι να σπουδάζουν με υπερεντατικό τρόπο και σκυμμένο κεφάλι. Θέλουν λίγους εισακτέους, λιγότερους αποφοίτους και ακόμα λιγότερους γιατρούς. Όπως έδειξε και η περίοδος της πανδημίας, είναι διατεθειμένοι να ξεπουλήσουν τα πτυχία τους για να δικαιολογήσουν με ξεδιάντροπο τρόπο την κυβερνητική πολιτική, κάτι που είχαμε αναδείξει και πριν μερικούς μήνες (με το βίντεο που ακολουθεί). Τα αναλλάγματα που παίρνουν είναι πολλαπλά. Χτίζουν σχέσεις με τις κυβερνήσεις, με τμήματα του κεφαλαίου, ακόμα και με την ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Στελεχώνουν τις επιτροπές λοιμωξιολόγων, του ΕΟΔΥ, του ΕΟΦ, του ΚΕΣΥ, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Φαρμάκου (ΕΜΑ). Ανοίγουν θέσεις βουλευτή και υπουργού μπροστά τους. Έχουν δύο και τρεις μισθούς (ως μέλη ΔΕΠ, από τα ιατρεία τους, από επιτροπές, από φακελάκια κλπ), την ώρα που οι γιατροί του ΕΣΥ ζουν με ένα απλό μισθό δημοσίου υπαλλήλου. Με λίγα λόγια, δεν έχουν κανένα κοινό συμφέρον μαζί μας.

Το πρόβλημα είναι ότι η πλειοψηφία της φοιτητικής αριστεράς δεν κατανοεί τα παραπάνω. Ψάχνει να βρει τις ανύπαρκτες «ακαδημαϊκές κοινότητες» που θα μπλοκάρουν το νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη, ενώ είναι οι ίδιοι οι καθηγητές που εδώ και χρόνια ζητούν ένα τέτοιο νόμο!

Η ίδια η ΚΝΕ γίνεται βασιλικότερη του βασιλέως και αναπαράγει το αφήγημα της ανεπάρκειας. Ζητάει περισσότερη εντατικοποίηση, περισσότερες αναπληρώσεις, περισσότερες υποχρεωτικές παρουσίες, περισσότερα μαθήματα στο πρόγραμμα σπουδών.

Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, οι συγχωνεύσεις τμημάτων, οι μειώσεις εισακτέων, οι αλλαγές προγραμμάτων σπουδών δε θα αφήσουν στο απυρόβλητο τμήματα όπως οι Ιατρικές. Οι ταξικοί φραγμοί πριν και κατά τη διάρκεια του πανεπιστημίου είναι ήδη πολλοί και πρόκειται να γίνουν ανυπέρβλητοι για την πλειοψηφία της νεολαίας. Αυτό θα γίνει πρόβλημα και για τους ασθενείς, αφού θα γίνεται ολοένα και δυσκολότερη η πρόσβαση στην υγεία λόγω έλλειψης προσωπικού. Το αφήγημα της υπεραφθονίας γιατρών στην Ελλάδα είναι ψεύτικο και έχει καταπέσει με εκκωφαντικό τρόπο την περίοδο του κορωνοϊού. Ως φοιτητές, δεν έχουμε κανένα λόγο να υποστηρίζουμε τη μείωση εισακτέων. Ίσα ίσα, πρέπει να πάμε κόντρα στους κάθε λογής αποκλεισμούς.

Να μην υποτασσόμαστε στο αφήγημα της ανεπάρκειας! Το σύστημα δεν είναι τόσο αφελές ώστε να φτιάχνει γιατρούς- δολοφόνους. Οι συνάδερφοι μάχιμοι γιατροί (που αποκαλούνταν ήρωες κιόλας το προηγούμενο διάστημα) έχουν τελειώσει μια σχολή με πιο εύκολο πρόγραμμα σπουδών από εμάς, χωρίς πολλές υποχρεωτικές παρουσίες, χωρίς υποχρεωτικό όριο τις 13 εβδομάδες για κάθε εξάμηνο. Έκαναν καταλήψεις επί βδομάδες ενάντια σε αντιδραστικούς νόμους (π.χ. 2007 – άρθρο 16, 2011 – ν. Διαμαντοπούλου), είχαν περισσότερο ελεύθερο χρόνο για κοινωνικοποίηση και συμμετοχή στις διαδικασίες του Συλλόγου. Και τώρα στηρίζουν ένα διαλυμένο σύστημα υγείας στην πλάτη τους.

Ο αγώνας ενάντια στο νόμο Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη πρέπει να συνεχιστεί μέχρι την ανατροπή του! Να μην περάσει η νέα βάση εισαγωγής στις πανελλήνιες! Καμία διαγραφή φοιτητή! Καμία σκέψη για πανελλαδικές εξετάσεις στην ειδικότητα! Όχι στις εξεταστικές – σφαγεία! Όχι παιδεία για λίγους κι εκλεκτούς!