Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Ως φοιτητές παλεύουμε για την απόκτηση ενός πτυχίου που θα μας εξασφαλίζει επαγγελματικά δικαιώματα στην αγορά εργασίας. Παλεύουμε για να ανταπεξέλθουμε σε αυτό το μαύρο παρόν που ζούμε αλλά και το μέλλον που έρχεται μετά το πτυχίο. Κάποιοι από εμάς, μάλιστα, είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν ήδη για να τα βγάλουν πέρα.

Έχουμε να αντιμετωπίσουμε το χτύπημα του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας, τους εξαντλητικούς ρυθμούς σπουδών, τη μεταφορά του κόστους φοίτησης στις πλάτες μας, την όξυνση της καταστολής και το χτύπημα των συδικαλιστικών μας ελευθεριών. Μπροστά μας είναι και η κατάθεση μέτρων που φέρνουν διαγραφές φοιτητών, εφαρμογή ορίου φοίτησης, έλεγχο του κράτους πάνω στις διαδικασίες των συλλόγων. Έχουν περάσει ήδη η κατάργηση του ασύλου, η διάταξη για την εξίσωση πτυχίων ιδιωτικών κολλεγίων με τα δημόσια ιδρύματα και ο νόμος για την αξιολόγηση.

Απέναντί μας έχουμε κάθε επίθεση που στοχεύει στο χώρο της εκπαίδευσης που τη βιώνουμε εντός του πανεπιστημίου, αλλά έχουμε ΕΞΙΣΟΥ απέναντί μας και την επίθεση την οποία έχει στόχο τον κόσμο της εργασίας.

Στις 18 Φεβρουαρίου η κυβέρνηση της ΝΔ καταθέτει στη Βουλή το νέο αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο. Έχοντας τη στήριξη της πλειοψηφίας των ΜΜΕ, πουλάει το παραμύθι ότι το συγκεκριμένο είναι δικαιότερο των προηγούμενων. Είναι υπάκουη στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και υπερασπιζίζεται τα συμφέροντα τόσο του ξένου όσο και του ντόπιου κεφαλαίου που θέλουν να εκμεταλλεύονται την εργασία του κόσμου και να του επιστρέφουν όσον το δυνατό λιγότερα πίσω. Επεκτείνει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο που είχε φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ το 2016 και αποδέχεται όλες τις αλλαγές σε βάρος των ασφαλισμένων και των συνταξιούχων. Αποδέχεται τις περικοπές των συντάξεων όλων των προηγούμενων χρόνων, την κατάργηση της 13^ης και 14^ης σύνταξης, την αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67(!) χρόνια, την κατάργηση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των γυναικών και των μητέρων. Το καινούργιο που φέρνει είναι η η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών των αυτοαπασχολούμενων και των φτωχομεσαίων αγροτών, την ίδια ώρα που μειώνει τις εργοδοτικές κατά 25%.

Επιπλέον, παρουσιάζει ως αύξηση κάτι ψίχουλα που θα παίρνουν όσοι συμπληρώσουν 30(!) χρόνια ασφάλισης, ενώ στην αγορά εργασίας μαστίζει η ανεργία, η μαύρη-ανασφάλιστη εργασία, η ημιαπασχόληση και η επισφάλεια για την πλειοψηφία της νεολαίας. Σε όλη αυτή την προπαγάνδα βρίσκει τη θέση της και η προώθηση των ιδιωτικών ασφαλιστικών με σκοπό την παραπάνω αύξηση των κερδών του κεφαλαίου.

Όλοι αυτοί οι νόμοι που ψηφίζονται προετοιμάζουν το έδαφος για εμάς τους νέους εργαζόμενους. Η ασφάλιση, αποτελεί τμήμα μιας πληθώρας δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αγώνες και αίμα του λαού και αποτελούν αγκάθι για το καπιταλιστικό σύστημα. Η υποχώρηση του κινήματος είναι αυτή που του επιτρέπει να αποβάλει αυτά τα ξένα σώματα από πάνω του. Σε αυτό το πλαίσιο οι κυβενρήσεις των καπιταλιστικών χωρών προσπαθούν να πάνε το χτύπημα στο λεγόμενο “κοινωνικό κράτος” ένα βήμα παραπέρα. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, αυτή την περίοδο ο λαός αντιμετωπίζει ίδιας φύσης προβλήματα με τα δικά μας και κατεβαίνει σε μαζικότατες απεργίες με πυροδότη τις αλλαγές στο ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό σύστημα.

Η ασφάλιση δεν είναι ατομική υπόθεση όπως θέλουν να την μετατρέψουν. Είναι συλλογικό δικαίωμα. Πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τα χρόνια εργασίας και τις εισφορές. Όπως κάθε άλλο δικαίωμα έτσι και αυτό καλούμαστε να το υπερασπιστούμε με μαζικές κινητοποιήσεις, με συμμετοχή στην επικείμενη απεργία, εμείς οι φοιτητές, από κοινού με τον λαό και την εργατική τάξη. Να δείξουμε με αυτό το τρόπο ότι δεν κάνουμε βήμα πίσω από τις κατακτήσεις μας.