Ο Φοιτητικός Σύλλογος Παντείου αποτελεί έναν απ΄ τους μαζικότερους συλλόγους στην Αθήνα. Τα προηγούμενα χρόνια κυριαρχούσε η αποσυγκρότηση όπως και στους περισσότερους συλλόγους πανελλαδικά. Η αδυναμία αυτή των ΦΣ να συγκροτηθούν και να πάρουν πραγματικά αγωνιστικές αποφάσεις έχει επιτρέψει στο σύστημα να περνά διαρκώς, όλοένα περισσότερους αντιλαϊκούς νόμους.
Η ψήφιση του νόμου 4777 (Κεραμέως-Χρυσοχοΐδη) αποτέλεσε σταθμό της επίθεσης του συστήματος στα δικαιώματά μας. Τα πρώτα αποτελέσματα του, τα έχουμε ήδη δεί, με την εφαρμογή της ΕΒΕ που άφησε εκτός σχολών 40000 υποψήφιους. Οι απειλές για πειθαρχικές διώξεις έχουν αυξηθεί και δρομολόγείται η εγκατάσταση της πανεπιστημικής αστυνομίας. Ο καθημερινός έλεγχος των πιστοποιητικών εμβολιασμού (όπως βλέπουμε και στο Πάντειο) αμφισβητεί την ελεύθερη πρόσβαση των φοιτητών στο χώρο του ασύλου, έχει ως στόχο να συνηθίσουμε τον καθημερινό κρατικό έλεγχο και είναι μέρος του ρόλου που θα κληθεί να αναλάβει η πανεπιστημική αστυνομία. Η κυρίαρχη ρεφορμιστική αριστερά έχει «τσιμπήσει» στο δήθεν υγειονομικό ρόλο των ελέγχων αυτών με τα face control να πραγματοποιούνται ακόμα και σε μέρα και ώρα γενικής συνέλευσης του συλλόγου.
Η πραγματική έλειψη μέτρων προστασίας έχει φανεί και επιβεβαιώνεται απο τα δεκάδες κρούσματα που έχουν βρεθεί. Η κατάσταση στα αμφιθέατρα είναι επικίνδυνη και δωρεάν τεστ δεν πραγματοποιούνται στου φοιτητές ακόμα κι όταν βρεθούν κρούσματα. Επικαλούνται και πάλι την ατομική μας ευθύνη φορτώνοντάς μας τα βάρη της πανδημίας. Αντί να πάρουν σοβαρά μέτρα προστασίας προστρέχουν στην εύκολη λύση της τηλεκπαίδευσης κάνοντας
υβριδικά μαθήματα, όπως για πράδειγμα στην ψυχολογία οπού οι φοιτητές πρέπει «κλείνουν» θέση για να παρακολουθήσουν το μάθημά τους δια ζώσης. Με την παραμικρή ευκαιρία κάνουν τηλεμάθημα αξιοποιώντας την τηλεκπαίδευση για την εντατικοποίηση των σπουδών μας.
Τα υγειονομικά προβλήματα δεν είναι τα μόνα που αντιμετωπίζουμε οι φοιτητές. Στο Πάντειο δεν υπάρχει εστία. Έτσι οι ελάχιστοι που δικαιούνται δωμάτιο αναγκάζονται να μένουν σε έστιες άλλων πανεπιστημίων ενώ υπάρχει χώρος στον οποίο βρίσκονταν παλαιότερα η εστία του πανεπιστημίουτ (πάνω απο το φοιτικό εστιατόριο) ο οποίος δεν χρησιμοποιήται. Τα ενοίκια στη γύρω περιοχή είναι απλησίαστα για τη μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών.
Η αδυναμία των φοιτητικών συλλόγων να βάλλουν φραγμό στην πολιτική αυτή δίνει την άνεση στην Κραμέως να καταθέσει ένα ακόμα σκληρό νομοσχέδιο που υψώνει νέους ταξικούς φραγμούς και χτυπά τα επαγγελματικά μας δικαιώματα. Συγκεκριμένα, καταργούνται και συγχωνεύονται πολλά τμήματα, επαναφέρονται τα ΤΕΙ κατηγοριοποιώντας τις σχολές μας. Σάμφωνα με το νέο νόμο πλαίσιο οι φοιτητές δεν θα εισάγονται σε τμήματα αλλά σε σχολές, θα καλούνται να επιλέξουν οι ίδιοι τα μαθήματά τους και θα πέρνουν ένα πτυχείο-κουρελόχαρτο χωρίς αντίκρυσμα στην αγορά εργασίας, κι όλα αυτά ενώ απ΄ τα πτυχία που «δίνει» το Πάντειο έχουν αφαιρέσει τη διδακτική τους επάρκεια. Μας θέλουν απομονωμένους, να κυνηγάμε μια ζωή μεταπτυχιακά και σεμινάρια.
Η λύση βρίσκεται στη μαζική και οργανωμένη πάλη. Βρίσκεται στις γενικές συνελεύσεις και τις διαδηλώσεις, στη δύναμη των ίδιων των φοιτητών και την πάλη τους για την ανατροπή των αντιλαϊκων μέτρων. Δεν πρέπει να κυριαρχίσει ξανά η άποψη που ζητά τη μη εφαρμογή των νόμων (όπως διατυμπανίζουν τόσο καιρό ΚΝΕ, ΑΡΕΝ και ΕΑΑΚ) και μεταθέτει το καθήκον της πάλης ενάντια στο σύστημα και τις πολιτικές του στο μέλλον. Δεν πρέπει να έχουμε καμμιά αυταπάτη για το ρόλο καθηγητών και πρυτάνεων, δεν είναι σύμμαχοί μας, δεν
πλήττονται απο αυτούς νόμους, αντίθετα αυτοί τους ζητουν και τους εφαρμόζουν (άλλωστε μέλος στην επιστημονική επιτροπή που σύστησε το σχέδιο ‘’Πανεπιστήμιο 2030’’, την κατευθυντήρια γραμμή για το νόμο που έρχεται είναι και καθηγήτρια του Παντείου). Την εχθρική τους στάση απέναντι στους φοιτητικούς συλόγους την αποδεικνύουν καθημερινά: Η πρυτανεία του Παντείου αρνήθηκε την παραχώριση της αίθουσας 108 για την πραγματοποίηση της τελευταίας γενικής συνέλευσης του συλλόγου, ενώ ο καθηγητής Χριστόπουλος έφυγε απ το μάθημα όταν ένα αριστερό σχήμα προσπάθησε να κάνει ανακοίνωση.
Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας. Να ξαναζωντανέψουμε το σύλλογό μας και να μαζικοποιήσουμε τις διαδικασίες του. Όπως μας δείχνει και η περσινή εμπειρία ακόμη και σε συνθήκες εγκλεισμού και εξαταστικής μπορούν να συγκροτηθούν μαζικοί αγώνες.
· ΚΑΤΩ Ο ΝΟΜΟΣ ΚΕΡΑΜΕΩΣ-ΧΡΟΣΟΧΟΪΔΗ!
· ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ-ΠΛΑΙΣΙΟ!
· ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΣΠΟΥΔΕΣ-ΔΟΥΛΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ!
