ΠΑΠΕΙ: Επιτροπή Αγώνα ή Επιτροπή Υπογραφών;

Διανύουμε ενάμιση μήνα από την ψήφιση του Νόμου Κεραμέως με τις διαγραφές, τα πειθαρχικά και τους μπάτσους να μας περιμένουν. Μέχρι την ημέρα της ψήφισης, είδαμε χιλιάδες φοιτητές στους δρόμους, να σπάνε τις απαγορεύσεις διαδηλώσεων και κυκλοφορίας, δίνοντας ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για την οικοδόμηση φοιτητικού κινήματος με σκοπό να ανατραπεί ο νόμος. Παράλληλα με τις διαδηλώσεις έγιναν και αρκετές προσπάθειες για Γενικές Συνελεύσεις σε αρκετές σχολές της χώρας, ακόμα και στο ΠαΠει.

Δυστυχώς, μετά τη ψήφιση του νόμου αρκετές δυνάμεις του κινήματος αποφάσισαν να μην συνεχίσουν  τις προσπάθειες για Γενικές Συνελεύσεις. Γνωρίζουμε τον τελευταίο μήνα για μια “Επιτροπή Αγώνα” η οποία στήθηκε με πρωτοβουλία των δυνάμεων της ΚΝΕ. Πρωτοβουλία η οποία αντί να συμβάλλει στην προσπάθεια ΓΣ, έτρεχε σε εβδομαδιαία βάση στην πρυτανεία μπας και πείσει τον πρύτανη να μη μπει η αστυνομία στις σχολές και να μην παραταθεί το εξάμηνο.

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις πιέσαμε τις δυνάμεις της ΚΝΕ και των ΕΑΑΚ να συνεχιστούν οι προσπάθειες για Γενικές Συνελεύσεις στο ΠαΠει μετά τη ψήφιση του νόμου. Με την πρώτη να καταλήγει στο να κόβει την επικοινωνία και τη δεύτερη, μέσα σε κλίμα απογοήτευσης, να μην έχει διάθεση να συνεχίσει τα καλέσματα.

Απόψεις και λογικές ήττας

Φαίνεται λοιπόν από την πρωτοβουλία της ΚΝΕ ότι δεν έχουν διάθεση να τρέξουν γενικές συνελεύσεις αλλά πιστεύουν ότι αποτέλεσμα και νίκη φέρνει η «πίεση» (δηλαδή συνδιαλλαγή) με τον πρύτανη. Ο κάθε πρύτανης βρίσκεται στη θέση που βρίσκεται για να υλοποιεί τους νόμους και τα μέτρα της κυβέρνησης. Κανένας πρύτανης και κανένας καθηγητής δεν αποτελεί το φυσικό υποκείμενο πάλης για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων μας, παρά μόνο εμείς οι ίδιοι οι φοιτητές. Απόψεις περί συνδιαλλαγής με τις πρυτανείες και τους καθηγητές σπέρνουν αυταπάτες στον φοιτητόκοσμο και τον οδηγούν να αναθέσει τις λύσεις των προβλημάτων του εκεί. Το μόνο που μπορεί να φέρει αποτέλεσμα είναι η μαζικοποίηση του φοιτητικού συλλόγου με αιτήματα την ανατροπή του νόμου και τη διεκδίκηση του λαϊκού δικαιώματος στις σπουδές, χρησιμοποιώντας τα πραγματικά μέσα πάλης που ασκούν πίεση στις πρυτανείες και στις κυβερνήσεις (κινητοποιήσεις, καταλήψεις, διαδηλώσεις). Οι υπογραφές δεν αποτελούν μέσα πάλης. Για να απαντήσουμε στην επίθεση που δεχόμαστε χρειάζεται η ενεργή συμμετοχή του καθενός στις διαδικασίες του συλλόγου!

Η μόνη λύση η συμμετοχή των φοιτητών στις συλλογικές διαδικασίες

Καλούμε όλους τους φοιτητές όχι μόνο στο ΠαΠει αλλά σε όλες τις σχολές να συμβάλλουν στις προσπάθειες πραγματοποίησης Γενικών Συνελεύσεων, να πάρουμε την υπόθεση στα χέρια μας και στις πλάτες μας. Ο νόμος Κεραμέως αφορά τους φοιτητές οι οποίοι είναι και οι αρμόδιοι να τον ανατρέψουν. Όχι οι πρυτάνεις και οι καθηγητές. Στο πλευρό μας έχουμε τους μαθητές, τους εκπαιδευτικούς και το λαό συνολικά, απέναντι σε ένα σύστημα που χτυπά τα δικαιώματά μας!