Όπως φαίνεται, η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας θα μορφοποιήσουν εν τέλει τις εξαγγελίες για την παιδεία σε δυο ξεχωριστά νομοσχέδια. Για το πρώτο έχουν γίνει οι διαβουλεύσεις και θα προχωρήσουν στην ψήφιση του αμέσως μετά τις γιορτές. Το νομοσχέδιο αυτό θα περιλαμβάνει τις διατάξεις για την αξιολόγηση και πώς αυτή θα σχετίζεται με την χρηματοδότηση των ιδρυμάτων, την απελευθέρωση της έρευνας και την αναστολή λειτουργίας των νέων τμημάτων.

Σε αντικατάσταση της ΑΔΙΠ (Αρχή ΔΙασφάλισης και Πιστοποίησης της Ποιότητας) δημιουργείται η ΕθΑΑΕ (Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης) με αυξημένες αρμοδιότητες σε σχέση με την πρώτη. Η ΕθΑΑΕ θα κάνει την αξιολόγηση των ιδρυμάτων και θα μπορεί να εισηγείται την κατάργηση ορισμένων. Τα κριτήρια της χρηματοδότησης χωρίζονται και προσδιορίζονται για πρώτη φορά σε αντικειμενικά δηλαδή από τον αριθμό των φοιτητών του κάθε ιδρύματος, το κόστος ανά φοιτητή, την πόλη του τμήματος, κτλ. Από αυτά θα εξαρτάται το 80% της συνολικής χρηματοδότησης και το υπόλοιπο 20% θα εξαρτάται καθαρά από την αξιολόγηση. Η αξιολόγηση όπως και κάθε φορά θα εξαρτάται από το κατά πόσο το κάθε ίδρυμα εφαρμόζει τα μέτρα. Δηλαδή το κατά πόσο στην προκειμένη φάση προωθεί την εξωστρέφεια (brain drain), το Erasmus μεταξύ των φοιτητών στο εσωτερικό, τις πρακτικές κτλ , εισάγοντας μ ’αυτόν τον τρόπο ακόμη περισσότερες προϋποθέσεις για την απόκτηση του πτυχίου και αυξάνοντας την εντατικοποίηση.

Σ’ επόμενο νομοσχέδιο θα καταθέσουν τα πιο ‘’βαριά’’ μέτρα, τα πιο ξεδιάντροπα ταξικά. Η θέσπιση ορίου σπουδών την αρχή είχε καθοριστεί στα ν+2 χρόνια, τώρα μορφοποιείται και αυξάνεται κατά ένα χρόνο (ν+3). Είναι στοίχημα το φοιτητικό κίνημα να μην ‘’τσιμπήσει’’ και να εναντιωθεί στη θέσπιση οποιουδήποτε ορίου σπουδών και οποιασδήποτε μεταβατικής διάταξης για τους φοιτητές. Στο ίδιο πλαίσιο θα είναι και η θέσπιση της διπλής βάσης εισαγωγής στην τριτοβάθμια, την κατώτερη βάση του 10 από το Υπουργείο και την άλλη πάνω από 10 που θα καθορίζει το κάθε τμήμα. Σε συνδυασμό μ’ αυτό, στο δεύτερο νομοσχέδιο θα δίνεται η δυνατότητα δημιουργίας ξενόγλωσσων προγραμμάτων σπουδών με δίδακτρα με πρόσχημα την προσέλκυση φοιτητών από την ΕΕ αλλά με κύριο στόχο τη διευκόλυνση επιβολής διδάκτρων σ΄ όλη την τριτοβάθμια, καθώς και άλλων μέτρων επίσης που θα στοχεύουν -όπως δηλώνει η κυβέρνηση- στην προσαρμογή της εκπαίδευσης στην αγορά εργασίας.