Όχι στο ενιαίο ψηφοδέλτιο! Κάτω τα χέρια από τους Φοιτητικούς Συλλόγους!

Μετά τον νόμο Κεραμέως σειρά παίρνει το ενιαίο ψηφοδέλτιο...

Θέλουν ένα πανεπιστήμιο αποστειρωμένο, χωρίς πολιτική για να μας πετάξουν έξω απ’ αυτό

Η εφαρμογή ενιαίου ψηφοδελτίου στις φοιτητικές εκλογές ήταν μία από τις προεκλογικές δεσμεύσεις της κυβέρνησης της ΝΔ. Ενώ γίνονταν κάποιες αναφορές για το συγκεκριμένο μέτρο και ένα προηγούμενο διάστημα, τώρα η Κεραμέως ανοιχτά δηλώνει και στις συνεντεύξεις της, ότι αυτό θα είναι ένα ζήτημα που θα απασχολήσει το επερχόμενο νομοσχέδιο για την εκπαίδευση. Δηλώνει ανοιχτά και ξεδιάντροπα (αναμασώντας την κατά τα άλλα χρόνια συστημική προπαγάνδα), ότι για την καταστάση στα πανεπιστήμια δεν ευθύνονται οι κυβερνήσεις, αλλά ο φοιτητικός συνδικαλισμός και η αριστερά. Όλα αυτά την ώρα που η μεγαλύτερη παράταξη στα πανεπιστήμια είναι η ΔΑΠ, η οποία ξεπλένει και στηρίζει πολιτικές που αποκλείουν φτωχά και λαϊκά παιδιά από το πανεπιστήμιο.

Οι φοιτητικές εκλογές είναι μία πολιτική διαδικασία συγκρότησης των φοιτητικών συλλόγων. Είναι μία διαδικασία που δεν μπορεί να υφίσταται μακριά και έξω από το φοιτητικό κίνημα. Ένα έναυσμα για συζήτηση, προβληματισμό και πολιτικοποίηση. Και το σύστημα ποτέ δεν το βόλευε ο λαός και η νεολαία να είναι πολιτικοποιημένοι. Γιατί θέλει έναν λαό αποπολιτικοποιημένο για να μπορεί να περνάει τις αντιλαϊκές του πολιτικές χωρίς αντιδράσεις.

Έτσι θέλει να αφαιρέσει και τον πολιτικό χαρακτήρα από τις φοιτητικές εκλογές. Θέλει στις φοιτητικές εκλογές να κατεβαίνουν «ο Γιάννης, η Μαρία ή ο Κώστας» και όχι πολιτικές δυνάμεις. Και προφανώς λίγο το απασχολούν το σύστημα οι συστημικές παρατάξεις. Τις αριστερές παρατάξεις έβαζε και βάζει το σύστημα στο στόχαστρο.

Η εφαρμογή του ενιαίου ψηφοδελτίου αποτελεί μία ευθεία κρατική παρέμβαση στον φοιτητικό συνδικαλισμό. Είναι μια κίνηση στα πλαίσια της χρόνιας επιδίωξης του συστήματος να καταργήσει τις φοιτητικές παρατάξεις. Σε αυτά τα πλαίσια κινούνται και οι ηλεκτρονικές φοιτητικές εκλογές. Θέλουν να βάλουν χέρι με όποιο τρόπο μπορούν στον φοιτητικό συνδικαλισμό και να τον ελέγξουν όσο περισσότερο μπορούν. Το σύστημα ξέρει πολύ καλά, ότι δεν μπορεί να καταργήσει το φοιτητικό κίνημα και τις αριστερές ιδέες με έναν νόμο και ένα άρθρο. Γιατί η ίδια η πραγματικότητα στρέφει τον φοιτητόκοσμο στην αριστερά και το κίνημα. Αλλά και γιατί η αριστερά έχει σχέσεις και ρίζες με τον φοιτητόκοσμο, που δεν εξαλείφονται εν μία νυκτί.

Η Κεραμέως βέβαια αξιοποιεί σαν επιχείρημα τα ποσοστά αποχής και ισχυρίζεται ότι το ενιαίο ψηφοδέλτιο θα τα μειώσει. Με ομολογία της ίδιας «χρειάζεται αυξημένη συμμετοχή φοιτητών για να υπάρχει καλύτερη εκπροσώπηση στα διοικητικά όργανα των ΑΕΙ». Λες και ήταν ποτέ ο ρόλος των φοιτητικών εκλογών να εκλέγουν εκπροσώπους που συνδιαλέγονται με το καθηγητικό κατεστημένο για το πώς θα προχωρήσει ομαλά η επίθεση σε βάρος τους. Εδώ μάλιστα ανοίγει μια συζήτηση και στα πλαίσια της αριστεράς και το πώς αυτή αντιμετωπίζει τα συνδιοικητικά όργανα. Άλλο που δε θέλουν βέβαια οι καθηγητές, σαν εφαρμοστές της επίθεσης, απ’ το να εγκλωβίζουν τα φοιτητικά ξεσπάσματα στους τέσσερις τοίχους μιας πρυτανείας.

Το φοιτικό κίνημα που πρέπει να ανοικοδομήσουμε πρέπει να είναι ανεξάρτητο από το κράτος και τους μηχανισμούς του. Για αυτό πρέπει να απορρίψουμε κάθε ιδέα τους για ενιαία ψηφοδέλτια. Πρέπει οι σχολές να ξαναγίνουν μαζικοί χώροι της νεολαίας. Χώροι πολιτικής ζύμωσης, συζήτησης και προβληματισμού. Γιατί μόνο έτσι κατάφερνε το φοιτητικό κίνημα να πετυχαίνει νίκες. Γιατί μόνο έτσι θα καταφέρουμε να μπλοκάρουμε το χτύπημα στις κατακτήσεις και τα δικαιώματά μας.

  • Ελεύθερος ακηδεμόνευτος συνδικαλισμός στα πανεπιστήμια
  • Κάτω τα χέρια από τους φοιτητικούς συλλόγους
  • Κάτω ο κρατικός ελεγχόμενος συνδικαλισμός