Ανακοίνωση για τα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών 2023

Σε έντονα προεκλογικό κλίμα πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές στους φοιτητικούς συλλόγους με τις βουλευτικές εκλογές που θα πραγματοποιηθούν στις 21 να επισκιάζουν τη διαδικασία και να θέτουν συνολικότερα ζητήματα στους φοιτητικούς συλλόγους. Οι φετινές εκλογές παρουσίασαν αύξηση συμμετοχής. Σε αυτό συνέβαλε όλη η προηγούμενη χρονιά κινητοποιήσεων αλλά και το κλίμα αγανάκτησης και οργής που έχει δημιουργηθεί στη νεολαία από τη διογκούμενη ακρίβεια, καταστολή και ανύπαρκτη εργασιακή αλλά και συνολικότερη προοπτική που αντιμετωπίζει η νεολαία σήμερα. Το έγκλημα στα Τέμπη και το ξέσπασμα της νεολαίας και του λαού έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην κινητοποίηση των φοιτητών. Παράλληλα όμως οι χρόνιες αδυναμίες του Φοιτητικού κινήματος αλλά και η ηγεμονία των ρεφορμιστικών αντιλήψεων της κυρίαρχης αριστεράς στα ΑΕΙ, η οποία μετατοπίζεται όλο και πιο δεξιά, δεν μπόρεσαν να εκφραστούν με συγκεκριμένο τρόπο. Ενδεικτικό είναι ότι ενώ περάσαμε μια χρονιά με όχι ασήμαντες κινητοποιήσεις της νεολαίας, οι γενικές συνελεύσεις ήταν άμαζες ή σαμποταριζόντουσαν και υποκαθιστούνταν από τα ΔΣ και οι φοιτητικοί σύλλογοι ως επι το πλείστων απουσίαζαν αν δεν καπελωνόντουσαν πλήρως από τις δυνάμεις του συμβιβασμού στο φοιτητικό κίνημα. Αυτή η εικόνα εκφράστηκε και στις κάλπες με την αύξηση της συμμετοχής και όλες τις δυνάμεις να σημειώνουν άνοδο.

Η 1η συστημική φωνή μέσα στα πανεπιστήμια, η ΔΑΠ φαίνεται να προσπάθησε να ανασυγκροτήσει την παρέμβαση της ενόψει και των βουλευτικών εκλογών και σε κάποιους συλλόγους το πέτυχε. Ωστόσο, χρειάστηκε να επιδοθεί σε όργια νοθειών και μεθοδεύσεων για να εμφανιστεί συγκροτημένα στους Ταυτόχρονα ο βασικός της στόχος, η διάλυση των φοιτητικών συλλόγων, μπορεί να μην πέτυχε με τις ηλεκτρονικές εκλογές των συμβουλίων Κεραμέως, αλλά έδωσε την ευκαιρία στο κράτος να χτυπήσει τις φοιτητικές εκλογές. Είναι ενδεικτικό πως συντεταγμένα και με αρκετά παραδείγματα, γραμματείες σχολών αρνούνταν να παραδώσουν τους εκλογικούς καταλόγους, αφού όπως ανέφεραν «φοιτητικές εκλογές έχουν ήδη γίνει». Σε αυτή την προσπάθεια έβαλε πλάτη και συμφώνησε και η ίδια η ΔΑΠ (π.χ Ιατρική ΑΠΘ)!

Όσον αφορά τις υπόλοιπες συστημικές παρατάξεις, η ΠΑΣΠ φαίνεται να διατηρεί έναν μηχανισμό και μια παρέμβαση σε ορισμένους συλλόγους ενώ το Δίκτυο (πρ. Βloco), η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει ελαφρώς ενισχυμένο, προσπαθώντας επίμονα να παγιδεύσει ένα δυναμικό στο αστείο της “προοδευτικής διακυβέρνησης”.

Η ΠΚΣ αναδεικνύεται για 2η χρόνια 1η δύναμη, Έχοντας τον οργανωτικό συσχετισμό έχει καταφέρει όλη τη χρονιά να κρατά τις μαζικές διαδικασίες σε ύπνωση και να επισκιάζει την όποια προσπάθεια κινητοποίησης με τους εκλεγμένους με την ΠΚΣ ή τις αποφάσεις ΔΣ βάζοντας τις γενικές συνελεύσεις στην άκρη. Πολιτικά έχει κάνει βήματα στην ενσωμάτωση και την υποταγή, τα οποία, για να καλύψει στα μάτια των φοιτητών, τα ντύνει με αγώνες και ανύπαρκτες νίκες που έχει πετύχει, καθησυχάζοντας το φοιτητικό σώμα και καλλιεργώντας την ανάθεση. Η όλο και μεγαλύτερη υποταγή της στις απόψεις που διοχετεύει το σύστημα μέσα στις σχολές και υιοθετεί το πιο συντηρητικό κομμάτι των φοιτητών (π.χ ανάγκη για περισσότερη “γνώση” και άρα περισσότερα εργαστήρια, μαθήματα, κλινικές), το πολιτικά ρηχό επιχείρημα “ή εμείς η ΔΑΠ” (το φοιτητικό αντίστοιχο του να φύγει ο Μητσοτάκης), ο ‘’απολιτίκ’’ και ‘’χαβαλετζίδικος’’ τρόπος παρέμβασης (βλ. κεντρική αφίσα «10 Μάη ψηφίζουμε Πανσπουδαστική» χωρίς κανένα πολιτικό περιεχόμενο, post στα social media κλπ), δεν προμηνύουν σε καμία περίπτωση βελτίωση των όρων συγκρότησης του φοιτητικού κινήματος

Αξίζει να σημειώσουμε πως τα διαφορετικά αποτελέσματα που ανακοινώνονται από ΔΑΠ και ΚΝΕ, ερμηνεύονται σε μεγάλο βαθμό λόγω της λαθροχειρίας των αντιπαραθετικών συλλόγων, και ως εκ τούτου και διαφορετικών εκλογών και καταγραφών, που υπάρχουν σε μια σειρά σχολές (π.χ ΔΙΠΑΕ Θεσσαλονίκης).

Τα ΕΑΑΚ, ενιαία μόνο κατ'όνομα, αντιμετωπίζουν εδώ και καιρό μια μεγάλη εσωτερική αντιπαράθεση που όλο και μεγαλώνει. Ενδεικτικό της κατάστασης αυτής, το γεγονός πως πανελλαδικά υπήρχαν 3(!) καταγραφές που περιείχαν σχήματα των ΕΑΑΚ. Η εκλογική τους άνοδος βασίζεται στην αποστροφή που έδειξε η νεολαία τον τελευταίο καιρό προς το σύστημα και τους εκφραστές τους, στο “μαχητικό και συγκρουσιακό” στυλ που έρχεται να αποκρύψει το συμβιβασμένο πολιτικό περιεχόμενο, που ξεκινάει από την “ακαδημαϊκή κοινότητα” και φτάνει έως την κυβερνητική εναλλαγή και το μεταβατικό πρόγραμμα, την εκλογική συμπόρευση με το Μέρα25, τη στήριξη στο ΚΚΕ.

Οι Αγωνιστικές Κινήσεις σημείωσαν εκλογική άνοδο και χαιρετίζουν όσους και όσες στήριξαν την άποψη τους και τη μέρα των εκλογών. Με επίγνωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το φοιτητικό κίνημα (ατομισμός, απογοήτευση, απομάκρυνση από τις συλλογικές διαδικασίες, χαμηλό επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης), των υποκειμενικών αδυναμιών και δυσκολιών συνεχίζουμε να παλεύουμε την άποψη ενάντια στη συνδιοίκηση, για φοιτητικό κίνημα ανεξάρτητο από το κράτος, την άποψη για αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τον πόλεμο.

 Το αποτέλεσμα των αγωνιστικών κινήσεων πανελλαδικά έχει θετικό πρόσημο, αν και ελλιπές ως προς τη σύνδεση με μαζικό τρόπο με τους φοιτητικούς συλλόγους. Αποτυπώνει μια καλή βάση για να μπορέσει να στηθεί ένα δίκτυο σχημάτων το οποίο θα βάζει τη γραμμή της αντίστασης, του αγώνα και την πάλη ενάντια στον συμβιβασμό και τη διαχείριση στους φοιτητικούς συλλόγους. Είναι αναγκαίο να δυναμώσει η προσπάθεια αυτή για να μπορέσει να υπάρχει στους φοιτητικούς συλλόγους μια φωνή η οποία θα μπορεί μέσα σε όλα τα άλλα, να εγγυάται ότι και η διαδικασία των φοιτητικών εκλογών θα γίνεται με πραγματικά δημοκρατικούς όρους και όχι όπως την έχουν καταντήσει σήμερα οι δυνάμεις του συστήματος και η αριστερά της υποταγής. Με προεκλογικά ΔΣ πολύωρα και πολιτικά απωθητικά για όποιον θέλει να παρέμβει, νοθείες και αλλοιώσεις εγκύρων και άκυρων (από δεξιούς και ‘’αριστερούς’’), εγγραφή στα ψηφοδέλτια κόσμου που δεν το γνωρίζει καν (βλέπε ΕΑΑΚ και ΚΝΕ στην αρχιτεκτονική Αθήνας) Αυτή τη γραμμή θέλουν να υπηρετήσουν οι Αγωνιστικές κινήσεις που θα παλεύει όλα τα παραπάνω στους φοιτητικούς συλλόγους με καλύτερους όρους, για την ανασύσταση του φοιτητικού κινήματος σε κατεύθυνση αντίστασης και διεκδίκησης.