Ολοκληρώθηκε η πορεία μαθητών-φοιτητών από τον Θόλο, με μέτρια μαζικότητα αλλά μεγαλύτερη της προπροηγούμενης βδομάδας. Η συμμετοχή των μαθητών δυστυχώς ήταν μικρή. Η πορεία διέσχισε το κέντρο και κατέληξε στις πολυτεχνικές σχολές με σκοπό να απαντηθούν οι απειλές για σύγκληση μπράβων και να αποφευχθούν ενδεχόμενοι τραμπουκισμοί της κυβερνητικής παράταξης της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ στους Πολιτικούς Μηχανικούς, όπως συνέβη και την προ-προηγούμενη βδομάδα. Ακολούθησε Συντονιστικό Γενικών Συνελεύσεων με μικρή μαζικότητα, το οποίο τελικά δεν κατέληξε σε κεντρική συνδιαμόρφωση των αποφάσεων και προτάσεων που κατατέθηκαν καθώς μία σειρά δυνάμεις απαξίωσαν ανοιχτά και αποχώρησαν από την διαδικασία – σε αντίθεση με τον σύνηθες ευαγγελισμό τους για «ενότητα» σε κάθε ΓΣ και την εκφυλιστική στάση τους να συνδιαμορφώνουν πλαίσια σε συντονιστικά μέχρι τα μεσάνυχτα…

Στην διαδήλωση συμμετείχαν οι Φοιτητικοί Σύλλογοι Αρχιτεκτονικής, Πολιτικών Μηχανικών και Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και οι κατειλημμένες σχολές του Θόλου. Με πανό συμμετείχε και η αναρχική φοιτητική συνέλευση ΤΕΡΜΙΝΟ. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις στήριξαν το πανό των τριών φοιτητικών συλλόγων του Πολυτεχνείου, όπου τις προηγούμενες ημέρες έκαναν πλατιά παρέμβαση. Κατά την διάρκεια της διαδήλωσης μοιράστηκε η προκήρυξη του σχήματος στο λαό της πόλης.

Κατά τη διάρκεια της πορείας στο μπλοκ των ΦΣ ΗΜΜΥ, Αρχιτεκτονικής και Πολιτικών, όλα τα μέλη των ρεφορμιστικών δυνάμεων ΠΚΣ-ΑΡΙΣ-ΑΡΑΣ προσπαθούσαν να επιβληθούν ο ένας στον άλλον, φωνάζοντας τα συνθήματά τους ταυτόχρονα. Μάλιστα, στο τέλος της πορείας υπήρξε διαπληκτισμός μεταξύ τους για το αν η πορεία θα έπρεπε να καταλήξει στην κατάληψη των Πολιτικών (όπου εξ αρχής είχε συμφωνηθεί να καταλήξει συμβολικά) ή στο κτήριο των Ηλεκτρολόγων, στο οποίο έγινε το Συντονιστικό. Αυτά τα περιστατικά προξένησαν σύγχυση, αγανάκτηση και αποστροφή στους διαδηλωτές, οι οποίοι είχαν ανάγκη από ενότητα σε αυτόν τον δίκαιο αγώνα που δίνουν ένα μήνα και πλέον. Οι Αγωνιστικές Κινήσεις κατήγγειλαν αυτές τις μικροηγεμονίστικες πρακτικές στο τέλος της πορείας, αλλά και στο Συντονιστικό εκτενέστερα.

Ο αγώνας των φοιτητών έχει έρθει σε μια κρίσιμη καμπή, η οποία δεν είναι άλλη από τις τηλεξετάσεις, που αποφασίζονται απ’ τις διοικήσεις των σχολών για να βάλουν φρένο στις αγωνιστικές διαθέσεις του φοιτητόκοσμου. Πρέπει οι Σύλλογοι να τις αναγνωρίσουν ως ένα μέτρο «κομψής και ήρεμης» καταστολής του αγώνα, να της καταδικάσουν και να απέχουν μαζικά απ’ αυτές. Χρειάζεται στην διάρκεια των εξετάσεων, να ανακοινωθούν συγκεντρώσεις καταγγελίας των τηλεξεταστικών στις κατειλημμένες σχολές. Πρέπει, επίσης, οι φοιτητές να αποφασίσουν δια ζώσης εξεταστική μετά το πέρας των νικηφόρων κινητοποιήσεων ενάντια στα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Γιατί υπάρχουν όλες οι προϋποθέσεις για να νικήσει το φοιτητικό κίνημα ακόμα μια φόρα.