9 εβδομάδες έχουν περάσεις από την έναρξη των φοιτητικών κινητοποιήσεων , των συνελεύσεων και των καταλήψεων ενάντια στο νομοσχέδιο Πιερρακάκη και η στάση της ρεφορμιστικής αριστεράς απέναντι στις συλλογικές διαδικασίες  έχει γίνει ξεκάθαρη μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους. Αντίστοιχη εικόνα παρατείνεται και από τις δυνάμεις του ΔΣ της αρχιτεκτονικής ΕΜΠ (ΚΝΕ και ΕΑΑΚ) , ιδίως στις συντονιστικές επιτροπές κατάληψης.

Προβληματικές υπήρξαν σχεδόν όλες οι συνεδριάσεις οι οποίες έγιναν. Απροθυμία και  ασυνεννοησία χαρακτηρίζουν σε μεγάλο βαθμό την λειτουργία τους. Εκτός του ότι δεν γινόταν έγκαιρη ενημέρωση προκειμένου να μαζικοποιήθουν οι συντονιστικές (δεδομένου ότι η μαζικοποίηση των καταλήψεων παραμένει επίδικο αρκετές εβδομάδες μετά), οι δυνάμεις αυτές συμμετείχαν με ειρωνική αλλά και χλευαστικη στάση τόσο μεταξύ τους όσο και απέναντι σε άλλες δυνάμεις όπως οι Αγωνιστικές Κινήσεις, υποτιμώντας οποιαδήποτε άλλη άποψη αντίθετη από την δική τους.  Κάτι τέτοιο όχι μόνο δεν προωθεί την μαζικοποίηση αλλά και πολιτικοποίηση των δράσεων του συλλόγου αλλά απομακρύνει ανένταχτους φοιτητές από το να συμμετάσχουμε πιο ενεργά στην υλοποίησή τους. Είναι απόδειξη του ηγεμονισμού αυτών των δυνάμεων στη βάση του οποίου αντιλαμβάνονται τους φοιτητικούς συλλόγους ως σφραγίδες σε πανό και αποφάσεις.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα εκφυλισμού των συλλογικών διαδικασιών και του ρόλου της συντονιστικής επιτροπής κατάληψης είναι οι συγγραφές κοινών πλαισίων. Σε αυτές παρουσιάζονταν αυτούσια τα δελτία τύπου από τον συντονισμό των φοιτητικών συλλόγων και καταλήψεων -και μάλιστα δύο και τρία διαφορετικά από κάθε δύναμη παρά το ενιαίο συντονιστικό που είχε πραγματοποιηθεί!- χωρίς πρόθεση μεταποίησής τους, είτε αυτή αφορούσε μια επιπλέον προσθήκη είτε διαφωνία πάνω στο ίδιο το κείμενο. Οι λογικές “βέτο” από δυνάμεις σχετικά με την συνδιαμόρφωση ενός κοινού πλαισίου το οποίο θα ενέχει όλες τις πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να συμμετάσχουν, δείχνουν ότι δεν έχουν πραγματικά διάθεση ενότητας, αλλά “καπελώματος” των απόψεων των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων και φοιτητών.

Αντίστοιχα το χρονικό πλαίσιο στο οποίο διεξάγονται οι συντονιστικές επιτροπές , αποκλείει εξ ορισμού ανένταχτους φοιτητές που θέλουν να συμμετάσχουν, να παρακολουθήσουν και να συμβάλουν στις αποφάσεις της κατάληψης. Έχουμε δει συγγραφές κοινών πλαισίων να γίνονται τα μεσάνυχτα, να κρατάνε 12ωρα αλλά και να μην έχουν λήξει έως το πέρας της επόμενης μέρας και την έναρξης της ΓΣ μας, με αποτέλεσμα να παρουσιάζονται πλαίσια τα οποία δεν έχουν εκτυπωθεί, δεν έχουν μοιραστεί στον κόσμο και εμφανίζονται λίγο πριν την ψήφιση!

Ακόμα στις συντονιστικές που γίνονται καθόλη την διάρκεια της βδομάδας η καθυστέρηση από πλευράς δυνάμεων (και ιδίως της ΚΝΕ) είναι συστηματική, με αποτελεσμα να γίνεται σχεδόν αδύνατο να παρακολουθηθεί η διαδικασία από παραέξω κόσμο. Οι υπόλοιπες δυνάμεις αντί να συμβάλουν στο να διεξαχθεί κανονικά η διαδικασία της συντονιστικής, την παρακωλύουν με το να περιμένουν την μονίμως καθυστερημένη δύναμη να εμφανιστεί.

Αυτές οι διαδικασίες είναι γνωστό πως είναι ανοιχτές σε όλους τους φοιτητές και δεν διενεργούνται μονάχα με την παρουσία όλων των δυνάμεων, όπως τα Διοικητικά Συμβούλια. Αν μία δύναμη του συλλόγου δεν θέλει να παρευρίσκεται σε αυτή, σαμποτάροντας την (είναι γνωστό βέβαια πως η ΠΚΣ δεν αναγνωρίζει τις συντονιστικές επιτροπές κατάληψης και θέλει όλες τις αποφάσεις ακόμα και κατά την διάρκεια κατάληψης να της λαμβάνουν τα ΔΣ) δεν πρέπει να κωλύεται όλη την διαδικασία.

Να σταματήσουν οι δυνάμεις του ρεφορμισμού να ενεργούν ως “ηγέτες” και να κάνουν κτήμα τους τον φοιτητικό μας σύλλογο και τις αποφάσεις του. Όλες οι δράσεις και οι διαδικασίες του συλλόγου μας πρέπει να μαζικοποιηθούν άμεσα και να μην εκφυλίζονται πια από τις ίδιες τις δυνάμεις που από ότι φαίνεται δεν θέλουν να εμπλέξουν κόσμο στις συλλογικές διαδικασίες.