Απίστευτα πράγματα συνέβησαν μετά την απόπειρα γενικής συνέλευσης του συλλόγου μας. Ακόμα και αυτά βέβαια δε μας προκαλούν εντύπωση πλέον. Για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι…
Μετά από την κουβέντα που έγινε ακολούθησε ανοιχτό διοικητικό συμβούλιο. Σε αυτό παρουσιάστηκε πρόταση από τα ΕΑΑΚ για κατάληψη της σχολής από την Τετάρτη μέχρι και την Παρασκευή, η οποία καταχειροκροτήθηκε από την ΠΚΣ. Μετά από δική μας παρέμβαση και αντιπαράθεση στην οποία αναδείξαμε πόσο μια τέτοια κίνηση θα υποτιμούσε την κατάληψη και θα προσπερνούσε τους φοιτητές, η πρόταση μεταλλάχθηκε σε κλειστή σχολή μέχρι την Παρασκευή.
Η ψήφιση μιας κατάληψης από ένα ΔΣ λειτουργεί υπονομευτικά και εκφυλιστικά. Πόσο μάλλον όταν οι καταλήψεις βάλλονται από παντού (εισαγγελικές έρευνες, τηλεεξετάσεις…) Ειδικά σε αυτή τη φάση μετά από συνεχόμενες βδομάδες συνελεύσεων και καταλήψεων, τέτοιου τύπου πρακτικές συμβάλλουν στην αποκλιμάκωση του αγώνα. Γιατί άλλωστε ένας φοιτητής να έρθει στην επόμενη γενική συνέλευση, αφού μπορεί και το ΔΣ να αποφασίσει συνέχιση της κατάληψης…
Ποιο είναι όμως το σκεπτικό των δυνάμεων που τις οδήγησε σε αυτή τη στάση; Η άποψη ότι ο φοιτητικός σύλλογος τους ανήκει και ότι μπορούν να τον κάνουν ό,τι θέλουν και χωρίς να λογοδοτούν βέβαια στον φοιτητόκοσμο. Η άποψη ότι μπορούν να προσπερνούν τις φοιτητικές μάζες και να αποφασίζουν για αυτές χωρίς αυτές. Η ίδια πολιτική λογική τους έχει οδηγήσει στο να παίρνουν αποφάσεις από γενικές συνελεύσεις χωρίς απαρτία, που τους επιτρέπει να κατεβάζουν δύο πανό συλλόγου ή πανό φοιτητικών συλλόγων υγείας χωρίς να έχει συζητηθεί κάτι τέτοιο. Είναι οι γνωστές ιδιοκτησιακές λογικές που εδώ και καιρό βάζουν εμπόδια στο φοιτητικό κίνημα και κάνουν πιο δύσκολη την υπόθεση της ανασυγκρότησής του.
Ποιοι είναι όμως αυτοί που κόπτονται τόσο πολύ για τη συνέχιση της κατάληψης από το ΔΣ; Η ΠΚΣ αρχικά έχει να εμφανιστεί στην περιφρούρηση της κατάληψης πάνω από τρεις βδομάδες. Σε κάθε της κουβέντα τονίζει ότι τα μαθήματα που χάθηκαν στην κατάληψη πρέπει να αναπληρωθούν «για να μη χαθεί καμία γνώση». Σε σχολές όπως η Νοσηλευτική και η Οδοντιατρική δε βάζει καν κατεύθυνση καταλήψεων στις γενικές συνελεύσεις γιατί «οι φοιτητές οδοντιατρικής δεν μπορούν να σταματήσουν τις κλινικές τους». Μιλάει για παράταση του εξαμήνου (και εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι περισσότερο από την υποταγή στο νόμο Διαμαντοπούλου). Η πρώτη δύναμη στα πανεπιστήμια έχει αφομοιώσει και υιοθετήσει όλη τη δεξιά επιχειρηματολογία που εδώ και χρόνια χρησιμοποιεί το σύστημα για να σαμποτάρει τις καταλήψεις.
Τα ΕΑΑΚ από την άλλη έχουν θεωρητικοποιήσει την παράνοια και ψάχνουν να βρουν το κατάλληλο κόλπο που θα παρακάμψει τις γενικές συνελεύσεις. Σε αυτή την περίπτωση το σκεπτικό είναι ότι η σχολή πρέπει να παραμείνει κλειστή για να μη βγαίνει η υπαρκτή (όπως κατά τα άλλα λένε) εικόνα προς τα έξω ότι δε βγήκε η συνέλευση. Επεκτείνουν την κατάληψη μέσω του ΔΣ επειδή σύμφωνα με το σκεπτικό τους μόνο μια γενική συνέλευση μέσα σε κατειλημμένη σχολή μπορεί να κλιμακώσει τον αγώνα.
Τέτοιες κινήσεις μόνο εικονικές μπορούμε να τις χαρακτηρίσουμε. Όχι απλά δε συμβάλλουν στην κλιμάκωση των αγώνων των φοιτητών, αλλά τους απομαζικοποιούν κιόλας. Αυτές οι κινήσεις καλλιεργούν λογικές ανάθεσης στον κόσμο και τους απομακρύνουν από τις συλλογικές τους διαδικασίες. Και εκτός όλων των υπολοίπων αποτελούν και το νερό στο μύλο των συστημικών παρατάξεων (ΔΑΠ, ΠΑΣΠ και κάθε άλλου) που θα συνεχίσουν να μιλάνε για μειοψηφίες.
Σαν Αγωνιστικές Κινήσεις θέλουμε να είμαστε ξεκάθαροι. Πιστεύουμε ότι οι γενικές συνελεύσεις, οι καταλήψεις και οι διαδηλώσεις μέχρι σήμερα έχουν συμβαλλει στο να εμπλακεί περισσότερος κόσμος στον αγώνα. Αυτό πρέπει να συνεχίσει και ενόψει της ψήφισης και όχι μόνο. Γιατί οι φοιτητές συλλογικά και οργανωμένα μπορούμε να νικήσουμε. Πρακτικές όμως σαν αυτές που είδαμε στη γενική συνέλευση υπονομεύουν αυτή την προσπάθεια.
