Λίγες μέρες πριν έγινε γνωστή η συμφωνία μεταξύ του αμερικανικού επενδυτικού ομίλου CVC, που ελέγχει μεγάλες ιδιωτικές νοσοκομειακές μονάδες της Αθήνας (όπως το Υγεία, το Metropolitan, το Μητέρα) και του Πανεπιστημίου της Λευκωσίας για την ίδρυση της πρώτης ιδιωτικής ιατρικής σχολής στην Αθήνα. Η σχολή, μάλιστα, προβλέπεται να εγκατασταθεί στο επίσης ξεπουλημένο σε ιδιώτες Ελληνικό.
Η συμφωνία αυτή βασίζεται στις άμεσες πλέον διαθέσεις της κυβέρνησης, η οποία μέχρι το τέλος του έτους σκοπεύει να καταθέσει νομοσχέδιο που θα δίνει την δυνατότητα ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα.
Αξιοποιώντας προβλέψεις του άρθρου 28 του Συντάγματος, που δίνει την δυνατότητα αναγνώρισης ξένων πανεπιστημίων που θέλουν να επενδύσουν στην Ελλάδα και μιλώντας παράλληλα και για στόχευση αναθεώρησης του άρθρου 16, επιχειρούν να καταργήσουν τον δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα του ελληνικού πανεπιστημίου.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το σύστημα επιδιώκει να χτυπήσει την δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Εδώ και δεκαετίες οι κυβερνήσεις προσπαθούν να διαμορφώσουν μια παιδεία για λίγους και εκλεκτούς, να τελειώνουν με τον φοιτητικό συνδικαλισμό και τις διεκδικήσεις, να καλλιεργήσουν ένα κλίμα εντατικοποίησης, συμμόρφωσης και πειθάρχησης στα πανεπιστήμια. Εκεί στοχεύουν όλοι οι νόμοι που πέρασαν το προηγούμενο διάστημα, τα αγγλόφωνα προγράμματα αλλά και η ίδια η ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Αντίθετα με στρεβλές απόψεις που κυκλοφορούν, το σύστημα και η κυβέρνηση δεν προωθούν την ίδρυση μη κρατικών σχολών επειδή στοχεύουν στην πλήρη ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης. Κάτι τέτοιο δεν θα τους συνέφερε διότι αυτή αποτελεί σημαντικό εργαλείο που έχουν στα χέρια τους, ώστε να κατανέμουν την νεολαία στην αγορά εργασίας και να εξασφαλίζουν ότι το παιδί του εργάτη θα γίνει εργάτης και το παιδί του αστού, αστός. Επομένως, το σύστημα χρειάζεται να ελέγχει την εκπαίδευση προκειμένου να ρυθμίζει και να εξασφαλίζει τους ταξικούς συσχετισμούς.
Αντίθετα, με την κατάργηση – παράκαμψη του άρθρου 16 και την ίδρυση των ιδιωτικών σχολών θέλουν να ανοίξουν ακόμη πιο διάπλατα τον δρόμο για την περαιτέρω διάλυση του δικαιώματος στις σπουδές. Θέλουν ιδιωτικές σχολές- πρότυπα πειθάρχησης και εντατικοποίησης, όπου απουσιάζει κάθε έννοια δικαιώματος και διεκδίκησης, όπου τίποτα δεν είναι δωρεάν, ώστε να μπορέσουν να ασκήσουν ακόμα μεγαλύτερη πίεση για την «συμμόρφωση» και των δημόσιων πανεπιστημίων.
Έτσι, θα μπορούν πιο εύκολα, αφενός να προχωρήσουν στην επέκταση των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στην εκπαίδευση, με εισαγωγή διδάκτρων, πλήρη κατάργηση του δωρεάν πλέγματος (σίτιση, στέγαση, μεταφορές) και των δωρεάν συγγραμμάτων. Αφετέρου, να μειώσουν ακόμη περισσότερο τους εισακτέους, να χτυπήσουν κι άλλο τα επαγγελματικά μας δικαιώματα, να κάνουν την εισαγωγή και την αποφοίτηση από το πανεπιστήμιο ακόμη πιο δύσκολη -έως και απίθανη- για τα παιδιά από τα λαϊκότερα στρώματα.
Οι φοιτητές δεν πρέπει να μείνουμε αμέτοχοι απέναντι σε ένα ακόμα χτύπημα στα δικαιώματά μας. Όπως το πολύ μαζικό φοιτητικό κίνημα του 2006 - 2007, κατάφερε να αποτρέψει την αναθεώρηση του άρθρου 16 που επιχειρούνταν, έτσι και τώρα οφείλουμε να αντισταθούμε στην επίθεση.
Μέσα από τα συλλογικά μας όργανα, να οργανώσουμε την πάλη μας ενάντια στο χτύπημα της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, να διεκδικήσουμε δωρεάν σπουδές με ανθρώπινους όρους, πτυχίο με επαγγελματικά δικαιώματα, ανατροπή των νόμων Κεραμέως, που επιχειρούν να υψώσουν ακόμα μεγαλύτερους ταξικούς φραγμούς.
Να μπούμε σε μια τροχιά ανασυγκρότησης των φοιτητικών συλλόγων, μέσα από Γενικές Συνελεύσεις, καταλήψεις και διαδηλώσεις, ώστε να βάλουμε φραγμό στην ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων και την κατάργηση του άρθρου 16!
