Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Τους τελευταίους δύο μήνες ο σύλλογος κατόρθωσε να πραγματοποιήσει τις πρώτες του γενικές συνελεύσεις. Μπροστά στην ανάγκη των φοιτητών να συζητήσουν για τον ψηφισμένο πλέον νόμο Πιερρακάκη και να οργανώσουν την πάλη τους, ξεπεράστηκαν τα χρόνια εμπόδια αυτής της σχολής που αφορούν την αδυναμία της να βγάζει γενικές συνελεύσεις.

Στην πρώτη γενική συνέλευση επικράτησε το μπλοκ της αντικατάληψης αλλά ακριβώς η αντιπαράθεση των Αγωνιστικών Κινήσεων με τις λαθεμένες απόψεις και πρακτικές της ΣΣΠ έδωσε την ευκαιρία στο φοιτητικό σώμα να συγκροτηθεί και να συνειδητοποιήσει πως η αντιπαράθεση απόψεων και γραμμών μέσα στην ίδια την διαδικασία είναι αυτή που θα οδηγήσει στο ξεδιάλυμα των γραμμών που τίθενται στο κίνημα. Στο ξεδιάλυμα λαθεμένων και συμβιβαστικών απόψεων και απόψεων που μπορούν να οδηγήσουν στη συγκρότηση του αγώνα μας.

Αυτή ακριβώς η αντιπαράθεση μας οδήγησε στη δεύτερη ΓΣ όπου μετά από πρόταση των Αγωνιστικών Κινήσεων προς τη ΣΣΠ αλλά και όλους τους φοιτητές διαμορφώθηκε ένα πλαίσιο στηριζόμενο σε κάποιους άξονες που εμείς σαν Αγωνιστικές Κινήσεις θεωρούμε ότι μπορούν να πάνε μπροστά τόσο τον σύλλογο όσο και τον ίδιο των αγώνα. Έτσι ξεκίνησε η κατάληψη και στη δική μας σχολή αλλά και μια πορεία πολιτικοποίησης και συγκρότησης του συλλόγου μας.

Η συζήτηση μέσα στις γενικές συνελεύσεις οδήγησε αυτόν τον σύλλογο να κάνει κτήμα του κάποιες απόψεις. Να αγωνιστεί δηλαδή ενάντια στο νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που έρχεται να διαλύσει το δικαίωμά μας στη δημόσια και δωρεάν παιδεία και να θέσει ακόμα περισσότερους ταξικούς φραγμούς στην εκπαίδευση. Συνειδητοποίησε την θέση των καθηγητών όπου είναι ενάντια στα συμφέροντα και στον αγώνα μας ενώ αναζήτησε τους φίλους του στους μαθητές και συνολικά στον λαό. Πάτησε στα πόδια του γεγονός που οδήγησε και στο κατέβασμα του ίδιου, με δικό του μπλοκ στην μαζική πανελλαδική διαδήλωση της Αθήνας (8/3).

Σήμερα, όντας μερικές μέρες μετά την ψήφιση αυτού του νόμου- έκτρωμα , χρειάζεται οι συλλογικές μας διαδικασίες να μαζικοποιηθούν. Για να μπορέσει ο αγώνας μας να συνεχιστεί μέχρι την πραγματική νίκη, μέχρι δηλαδή την ανατροπή του ν.Πιερρακάκη. Και για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξει πολιτική τροφοδότηση, κόντρα και ενάντια σε λογικές που θέλουν να κλείσουν τον αγώνα και να τον στείλουν σε πολύμορφες δράσεις. Ενάντια σε απόψεις που αποδέχονται το ότι ο νόμος ψηφίστηκε και θέτουν το χρεοκοπημένο αίτημα της μη εφαρμογής. Αίτημα που σπάει την ενιαιότητα και την δυναμική του κινήματος και μεταθέτει στο μέλλον τον αγώνα(?) Συνεχίζουμε μαζικοποιώντας τις συνελεύσεις μας!