Καταγγέλλουμε όσο πιο έντονα γίνεται τον καθεστωτικό τρόπο που λειτουργεί η ΠΚΣ μέσα στους συλλόγους. Ο σχεδιασμός της ΠΚΣ για το ΔΣ ανασυγκρότησης στον σύλλογό Ιατρικής Ιωαννίνων, καταλήγει στον διαμοιρασμό των εδρών ως εξής: 4 ΠΚΣ, 2 ΔΑΠ, 1 ATTACK. Με την δικαιολογία, ότι το καταστατικό του συλλόγου είναι ασαφές το πρόβλημα «λύθηκε» εφαρμόζοντας δύο (!) νόμους του αστικού κράτους. Η ασάφεια έχει να κάνει κατά τις δυνάμεις της ΠΚΣ με την απλή αναλογική!!! Με τον τρόπο που μοιράζονται οι έδρες δηλαδή εδώ και δεκαετίες. Για να λυθεί λοιπόν η ασάφεια της απλής αναλογικής αποφάσισαν να εισάγουν την ενισχυμένη αναλογική του 1264! Και έτσι απλά στο σύλλογο κατακτήθηκε η αυτοδυναμία από την ΠΚΣ με την βοήθεια των νόμων του αστικού κράτους. Αυτό θα πει «πρώτη δύναμη» στα πανεπιστήμια. Καθεστωτική δύναμη. Πήραν γρήγορα τα μαθήματα απ’ την κυριαρχία δεκαετιών της ΔΑΠ.
Οι φοιτητικοί σύλλογοι και τα όργανά τους (ΔΣ, ΓΣ) είναι και πρέπει να είναι ανεξάρτητα από το κράτος και τους μηχανισμούς του. Στην βάση αυτή συγκροτήθηκαν στις μέρες του Πολυτεχνείου, κόντρα στα όργανα της χούντας μέσα στα πανεπιστήμια. Στην βάση αυτή έχει ο κάθε σύλλογος το δικό του καταστατικό. Στην βάση αυτή είχε κατοχυρωθεί το λαϊκό άσυλο στους πανεπιστημιακούς χώρους. Για αυτό και μέχρι σήμερα οι φοιτητικές εκλογές διενεργούνται από τους ίδιους του φοιτητές και οι γενικές συνελεύσεις είναι των φοιτητών και όχι των καθηγητών. Όλα αυτά δεν είναι τυχαία αλλά αντικατοπτρίζουν τον ρόλο των συλλογικών οργάνων μας που δεν είναι άλλος πέρα από την οργάνωσή μας για την διεκδίκηση και την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας κόντρα στο σύστημα και στα στηρίγματά του (κυβέρνηση, κράτος, αστική δικαιοσύνη).
Χρόνια τώρα το σύστημα ψάχνει τρόπους για το πως θα απονεκρώσει τα όργανά μας. Πώς θα τα εγκολπώσει, πως θα βάλει το μακρύ του χέρι στους συλλόγους μας. Και έρχεται σήμερα η πρώτη δύναμη, η «κόκκινη και αγωνιστική» να το βάλει από την πίσω πόρτα. Δεν είναι αφελείς. Δεν είναι ότι δεν ξέρουν την επικινδυνότητα που υπάρχει όταν βάζουν το κράτος όλο και πιο μέσα στους συλλόγους. Γνωρίζουν ότι ένα σωρό πειθαρχικά και συνδικαλιστικές διενεργούνται αυτές τις μέρες. Γνωρίζουν ότι το κράτος φακελώνει σωματεία, απαγορεύει απεργίες, εισβάλει με τα ΜΑΤ στις σχολές. Τα ξέρουν όλα. Είναι συνειδητή στάση προσαρμογής και νομιμοφροσύνης. «Σεβασμού των ορίων» που βάζει η πολιτική του συστήματος.
Πόσο μάλλον, αν λάβει κανείς υπόψιν τους νόμους που έθεσε σε εφαρμογή (1264, 1268). Και οι δύο περασμένοι με την σφραγίδα της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και του από τότε νομιμόφρονου ΚΚΕ. Ο 1264 είναι συνδεδεμένος με την προσπάθεια διάλυσης των σωματείων, τον αποκλεισμό μικρότερων οργανωτικά δυνάμεων από τα ΔΣ. Ενώ ο 1268 είναι ο νόμος-έκτρωμα που έφερε τον θεσμό της συνδιοίκησης (φοιτητές και καθηγητές συνομιλούν στο τραπέζι της συνδιαλλαγής με σκοπό οι μεν να φαίνονται συνένοχοι της επίθεσης που υλοποιούν ενάντιά τους οι δε για λογαριασμό του συστήματος). Το φοιτητικό κίνημα όχι μόνο δεν είχε ποτέ σαν αίτημα πάλης την συνδιοίκηση, αλλά εναντιώθηκε με αγώνες στον νόμο 1268.
Καλούμε κάθε αριστερό, προοδευτικό φοιτητή να πάρει θέση απέναντι σε αυτό το δεδομένο! Θέλουμε αγωνιστικούς ανεξάρτητους συλλόγους στα δικά μας χέρια και όχι αφημένους στα χέρια αυτών που μας χτυπάνε!
