Βρισκόμαστε μπροστά σε μια τομή όσον αφορά την επίθεση στο καθολικό δικαίωμα του λαού και της νεολαίας στην δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση. Οι εξαγγελίες για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, με βάση το επικείμενο νομοσχέδιο πρέπει να βρουν τους φοιτητές σε θέση μάχης.
Τα πρώτα βήματα φαίνεται να γίνονται αφού πανελλαδικά μια σειρά σχολών μέσα από Γενικές Συνελεύσεις παίρνουν αποφάσεις διαδηλώσεων και καταλήψεων. Στην Ξάνθη βέβαια είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα.

Μετά από δύο καλέσματα ΓΣ δεν έχει μαζευτεί ο αναγκαίος αριθμός μελών για να προχωρήσουμε στην διεξαγωγή της. Βέβαια, η Πολυτεχνική στις 18/1 τελούσε υπό κατάληψη. Με κοινή απόφαση των ΠΚΣ και ΕΑΑΚ από το Διοικητικό Συμβούλιο της 17ης Ιανουαρίου αποφασίστηκε η μονοήμερη κατάληψη μαζί με μια σειρά κινητοποιήσεων.

Εμείς όμως θέλουμε να σταθούμε στην απόφαση για κατάληψη. Για να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας από την αρχή, να πούμε πως πιστεύουμε ότι ο μόνος τρόπος για να βάλουμε φραγμό στην επίθεση που βιώνουμε είναι μέσω Γενικών Συνελεύσεων- Διαδηλώσεων- Καταλήψεων. Όμως η ουσία αυτού του τρίπτυχου βρίσκεται στις μαζική συμμετοχή των μελών, στην ουσιαστική πολιτικοποίηση τους και στην δυνατότητα που αποκτούν μέσα από αυτήν έτσι ώστε να  γίνουν οι ίδιοι οι φοιτητές το υποκείμενο της πάλης. 

Για αυτό τον λόγο μας έχουν δημιουργηθεί κάποια ερωτήματα. Ποιον πιέζει άραγε μια κλειδωμένη πόρτα "κατάληψης" όταν τα ίδια τα μέλη του Συλλόγου δεν είναι σε θέση (προς το παρών) να την στελεχώσουν; Ποια είναι η ουσία εν τέλη της κατάληψης σαν μέσο πάλης που έχει στα χέρια του το φοιτητικό κίνημα; Θέλουμε σχολές  υπό κατάληψη που αποτελούν εστίες αντίστασης ή άδειες αίθουσες με τους φοιτητές στα σπίτια τους; Για εμάς οι απαντήσεις είναι ξεκάθαρες. Οι καταλήψεις είναι όπλο στα χέρια του φοιτητικού κινήματος, αποτελούν πεδίο πολιτικοποίησης των φοιτητών, σπασίματος της εντατικοποίησης και οργάνωσης του κινήματος και των επόμενων βημάτων της πάλης. Μόνο τότε είναι σε θέση δημιουργήσουν πρόβλημα στο σύστημα, τα Υπουργεία και τις Κυβερνήσεις του και όχι όταν μεταφράζονται σε ένα λουκέτο.

Ας μην έχουμε καμία αμφιβολία, η εργαλειοποίηση  αυτών των μέσων πάλης, (δήθεν για να προβληματίσει τους φοιτητές η κλειστή σχολή και να τους φέρει στην ΓΣ) υπονομεύει το ίδιο το μέσο πάλης, την κατάληψη. Το ουσιαστικό πολιτικό ζήτημα της περιόδου, δηλαδή η αποστοίχηση των φοιτητών από τα όργανα τους δεν λύνεται με φαεινές και τεχνάσματα. Είναι ζήτημα ανασυγκρότησης σε όλα τα επίπεδα του φοιτητικού κινήματος.

Κόντρα σ΄αυτές τις λογικές οι Αγωνιστικές Κινήσεις, τόσο στην Ξάνθη όσο και πανελλαδικά θα παλέψουμε για την διεξαγωγή μαζικών Γενικών Συνελεύσεων που θα πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις. Για να γίνουν όλοι οι φοιτητές ενεργά υποκείμενα της πάλης απέναντι στην επίθεση του συστήματος. Με μαζικές διαδηλώσεις και καταλήψεις κέντρα αγώνα.