Τις τελευταίες μέρες έχουμε γίνει μάρτυρες περιστατικών όπου οι φύλακες των εστιών στο
Κουκούλι και το Ρίο απαγορεύουν σε εστιακούς να φιλοξενούν άτομα στα δωμάτιά τους
βασιζόμενοι στον νέο εσωτερικό κανονισμό που έχει ήδη επικυρωθεί από την εφορεία των
εστιών και τη σύγκλητο.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον εσωτερικό κανονισμό των εστιών απαγορεύεται οι φοιτητές να
έχουμε επισκέψεις στα δωμάτιά μας για πάνω από μία ώρα. Μάλιστα, μας απειλούν ότι αν μας
πιάσουν να φιλοξενούμε κάποιον θα μας διώξουν από τις εστίες οριστικά, χωρίς να έχουμε
δικαίωμα να ξανακάνουμε αίτηση είτε εμείς είτε αυτός που φιλοξενούσαμε. Αυτή η πτυχή του
εσωτερικού κανονισμού έρχεται να συμπληρώσει τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης, καθώς
όχι μόνο μένουμε σε μικροσκοπικά δωμάτια χωρίς μπάνιο, χωρίς θέρμανση και ζεστό νερό τώρα
απειλούμαστε να μας διώξουν και από αυτά. Είναι ξεκάθαρο ότι το σύστημα θα χρησιμοποιήσει
οποιαδήποτε επίφαση και οποιοδήποτε δήθεν «παράπτωμα» για να διώξει κόσμο καθώς στην
πραγματικότητα δεν ενδιαφέρεται για τους εστιακούς αλλά θέλει εστίες σε ακόμα χειρότερη
κατάσταση, με αυξημένα κριτήρια εισαγωγής και με ακόμη λιγότερα άτομα.

Με κάθε τρόπο προσπαθούν να μας πείσουνε ότι η διαμονή μας στις εστίες είναι παροχή και όχι
δικαίωμα και άρα ότι μπορούν να έχουν λόγο σε κάθε πτυχή της ζωής μας μέσα σε αυτές. Ο
ασφυκτικός έλεγχος της καθημερινότητάς μας μέσα στις εστίες πάει χέρι-χέρι με τη συνολική
κατάσταση που προσπαθούν να επιβάλλουν στα πανεπιστήμια, όπου θα απαγορεύεται
οποιαδήποτε δραστηριότητα εκτός των ακαδημαϊκών. Θέλουν να ξεμπερδέψουν με το
πανεπιστήμιο ως χώρο κοινωνικοποίησης και συλλογικοποίησης της νεολαίας και να το
μετατρέψουνε σε έναν αφιλόξενο για αυτή χώρο. Προφανώς μέσα σε αυτό το πανεπιστήμιο που
οραματίζονται δε χωράει κανένα είδους πολιτικής έκφρασης και οργάνωσης των φοιτητών και για
αυτό καταργήθηκε το άσυλο, η πανεπιστημιακή αστυνομία παραμονεύει στο κατώφλι των
σχολών και εφαρμόζονται τα πειθαρχικά.

Η απάντησή μας απέναντι και σε αυτήν την επίθεση είναι αναγκαία και πρέπει να στοχεύει
συνολικά απέναντι στις βλέψεις του συστήματος για ένα πανεπιστήμιο για λίγους και εκλεκτούς
που τα παιδιά από λαϊκές και εργατικές οικογένειες δεν θα έχουν θέση. Απέναντι στην πολιτική
που εντείνει την επίθεση στο -ήδη χτυπημένο- δωρεάν πλέγμα (σίτιση – στέγαση – συγγράμματα
- μεταφορές) και φορτώνει το κόστος σπουδών όλο και περισσότερο στις πλάτες των φοιτητών,
την ίδια στιγμή που οι ανατιμήσεις και η ακρίβεια έχουν ανεβάσει κατά πολύ το κόστος ζωής.
Η μόνη λύση είναι να αγωνιστούμε για την αξιοπρεπή μας διαβίωση στις εστίες μέσα από τα
συλλογικά μας όργανα. Να μην επιτρέψουμε την επιβολή μέτρων ελέγχου και πειθάρχησης μέσα
στις εστίες! Να μην επιτρέψουμε να αμφισβητείται το δικαίωμά μας στην δωρεάν στέγαση!