Το Πολυτεχνείο ζει στους αγώνες μας για ένα καλύτερο μέλλον!

51 χρόνια μετά την λαϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου, ο Νοέμβρης του 1973 φωτίζει και εμπνέει τους αγώνες του σήμερα. Όσο κι αν προσπαθεί το καπιταλιστικό – ιμπεριαλιστικό σύστημα, οι εκφραστές του και διάφοροι καλοθελητές να ξαναγράψουν την ιστορία και να μετατρέψουν  το Πολυτεχνείο σε μια ανώδυνη «γιορτή της δημοκρατίας», το πραγματικό μήνυμα της εξέγερσης δεν μπορεί να διαγραφεί από τις συνειδήσεις λαού και νεολαίας. Οι φοιτητές, οι μαθητές και όλος ο λαός αμφισβήτησαν από πάνω μέχρι κάτω το πλαίσιο που τους τιθόταν, ύψωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην ντόπια αστική τάξη και τα ξένα αφεντικά της και έδωσαν τη μεγαλύτερη μάχη με αιτήματα για Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία-Ανεξαρτησία, αιτήματα αδικαίωτα μέχρι σήμερα.

 

Ψωμί

Όλοι μας βιώνουμε την ακρίβεια που χτυπάει κόκκινο. Από τις απλησίαστες τιμές ενοικίου, μέχρι και το «μικρό εγκεφαλικό» κάθε φορά που πάμε σούπερ μάρκετ. Η πολιτική του κεφαλαίου είναι αυτή που φέρνει αυτήν την ακρίβεια, που έχει αυξήσει τα νοίκια και τους λογαριασμούς, που έχει κάνει το κόστος της ζωής αδιανόητο. Είναι αυτή που αφήνει τους γονείς μας άνεργους ή να δουλεύουν 13ωρα και 6ήμερα για μισθούς ψίχουλα, για να κερδοφορεί στις πλάτες μας. Είναι η ίδια πολιτική που αναγκάζει το 47% από εμάς τους φοιτητές να δουλεύουμε, τις περισσότερες φορές μαύρα και χωρίς δικαιώματα, για να καταφέρουμε να τα βγάλουμε πέρα, αφού η επίθεση στο δωρεάν πλέγμα (σίτιση – στέγαση – μεταφορές – σύγγραμμα) βαθαίνει.

 

Παιδεία

Με κορμό της επίθεσης το χτύπημα στο δικαίωμα σε δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλους, το σύστημα έχει περάσει μια σειρά από νόμους τα τελευταία χρόνια που έρχονται να υψώσουν ταξικούς φραγμούς  και να πετάξουν εκτός εκπαιδευτικής διαδικασίας τα πιο φτωχά και λαϊκά στρώματα. Οι νόμοι Κεραμέως (διαγραφές, πειθαρχικά, πανεπιστημιακή αστυνομία, ΕΒΕ, τράπεζα θεμάτων, συμβούλια φοιτητών κ.α.), ο νόμος Πιερρακάκη (ίδρυση ιδιωτικών, δίδακτρα στα προπτυχιακά, συγχωνεύσεις σχολών, σπάσιμο σπουδών σε κύκλους κ.α.), σε συνέχεια όλων των προηγούμενων νόμων, αποτελούν όπλα στη φαρέτρα του συστήματος και όλο και περισσότερες διατάξεις τους μπαίνουν σε εφαρμογή. Η πρόσφατη ανακοίνωση του συστήματος για τη διαγραφή 333.741 φοιτητών τον Σεπτέμβρη είναι το πιο ωμό μαζικό πέταγμα φοιτητών εκτός πανεπιστημίου που έχει συμβεί ποτέ και θα έρθει να διαμορφώσει ένα όλο και πιο εντατικοποιημένο και πειθαρχημένο πανεπιστήμιο.

 

Ελευθερία

Η πολιτική της επίθεσης των δικαιωμάτων μας πάει χέρι -χέρι με την πολιτική της φασιστικοποίησης της δημόσιας και πολιτικής ζωής και της καταστολής. Θέλουν να επιβάλλουν ότι όποιο κεφάλι σηκώνεται θα κόβεται. Γι’ αυτό προσπαθούν να τρομοκρατήσουν και να καταστείλουν τους αγώνες μας. Βλέπουμε διώξεις εκπαιδευτικών για τη συνδικαλιστική τους δράση, πειθαρχικά σε φοιτητές που πήραν μέρος σε κατάληψη, μπάτσους σε σχολεία και σχολές,  διαδηλώσεις και απεργίες να βγαίνουν στην παρανομία. Θέλουν να χτυπήσουν τους φοιτητικούς μας συλλόγους, τα όργανα πάλης μας που υπάρχουν από το Πολυτεχνείο, στήνοντας τα συμβούλια Κεραμέως.

 

Έξω οι ΗΠΑ – Έξω το ΝΑΤΟ – Ανεξαρτησία

Η επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών τον Απρίλιο του 1967 ήταν μια εντολή των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών. Όσο και να προσπαθούν οι συστημικές δυνάμεις ,αστικά κόμματα άλλα και το ίδιο το ΚΚΕ( βγάζοντας λάδι τους Αμερικάνους και λάθος τον λαό για άλλη μια φορά) να αποκρύψουν την πραγματικότητα, η δικτατορία ήταν αμερικανοκίνητη. Τα αιτήματα των διαδηλώσεων της εποχής ήταν προοπτικά, έθεταν το ζήτημα της ανεξαρτησίας της χώρας, της πάλης ενάντια στην εξάρτηση από ΗΠΑ και ΝΑΤΟ. Πάλη που στο σήμερα είναι πιο επίκαιρη από ποτέ, αφού η χώρα μας όντας διπλά εξαρτημένη από ΗΠΑ και ΕΕ μπλέκεται άμεσα σε πολύ επικίνδυνες πολεμικές εξελίξεις. Έχει μετατραπεί ολόκληρη σε μια αμερικανο-νατοική βάση, με περίπου 15 βάσεις- σταθμούς για αεροπλανοφόρα, όπλα και εξοπλισμοί στέλνονται στον άδικο πόλεμο στην Ουκρανία, φρεγάτα στη Μ. Ανατολή ενώ επίσημα χείλη δεν διστάζουν να φωνάζουν σε κάθε τόνο πως «αν χρειαστεί θα ξαναματώσουμε στο πλάι των Αμερικάνων».

 

Για όλα αυτά, είναι τόσο σημαντικό το Πολυτεχνείο, τότε και σήμερα! Γιατί τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε δεν ήρθαν από τον ουρανό αλλά έχουν τις ίδιες βάσεις με τότε. Το σύστημα της βαρβαρότητας και την εξάρτηση της χώρας από τους ιμπεριαλιστές! Γιατί το Πολυτεχνείο μας έδειξε τι πάει να πει συνολική αναμέτρηση με το σύστημα. Μπορούμε να έχουμε νίκες αμφισβητώντας το ασφυκτικό πλαίσιο που μας τίθεται σήμερα. Παλεύοντας ενάντια σε αυτό το σάπιο σύστημα που δεν έχει τίποτα να μας τάξει πέρα από φτώχεια και πολέμους, που μας προετοιμάζει για ένα μαύρο και αβέβαιο μέλλον. Οικοδομώντας όρους φοιτητικού κινήματος, που πλάι στο λαό θα υπερασπίζεται και θα διεκδικεί δικαιώματα. Γι’ αυτό πρέπει να μπούμε μαζικά στις Γενικές μας Συνελεύσεις και μέσα από τα συλλογικά μας όργανα να πάρουμε αποφάσεις αγώνα. Έτσι τιμάμε το Πολυτεχνείο!

 

>>> Όλοι και όλες στις αντιιμπεριαλιστικές-αντιφασιστικές διαδηλώσεις στις 17 Νοέμβρη