Μόνο οργή προκαλεί το κυνικότατο mail της Διεύθυνσης Φοιτητικής Μέριμνας, η οποία ανακοίνωσε τη διακοπή λειτουργίας των φοιτητικών εστιατορίων από 30/6, με εξαίρεση τρία τμήματα του ΠΘ. Εν μέσω μιας εξεταστικής πιο εντατικοποιημένης και ψυχοφθόρας από ποτέ (η οποία τραβάει μέχρι και τον Ιούλη για τις περισσότερες πολυτεχνικές σχολές του Βόλου), θεωρήθηκε ότι οι φοιτητές δεν έχουμε πλέον ανάγκη από φαγητό! Πόσο μάλλον οι εργαζόμενοι φοιτητές που θα παραμείνουν στις πόλεις σπουδών τους για να δουλέψουν σεζόν!

Δεν φτάνει που η πλειοψηφία αναγκάζεται να πληρώνει το χαράτσι των 2,30 κάθε φορά που πάει να φάει μια μπουκιά ψωμί. Δεν φτάνει που η ποιότητα φαγητού γίνεται όλο και χειρότερη. Δεν φτάνει που ο εργολάβος εξοντώνει τους εργαζόμενους στη δουλειά. Δεν φτάνει που οι τιμές σε όλα τα τρόφιμα και ενοίκια συνεχίζουν να αυξάνονται. Οι διοίκηση του ΠΘ χτυπάει πιο έντονα το δικαίωμα μας στη σίτιση και – συνολικά – το δωρεάν πλέγμα (δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορές-συγγράμματα). Ως μηχανισμός υλοποίησης της επίθεσης στα δικαιώματά μας, συνεχίζει να ακολουθεί τους αντιδραστικούς νόμους των κυβερνήσεων (ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ) και των πολιτικών εκφραστών του συστήματος με βάση τις χρόνιες διατάξεις της ΕΕ για τα πανεπιστήμια.  

Πιο συγκεκριμένα, η ΕΕ χρόνια τώρα (ήδη από το 1999 με τη συμφωνία της Μπολόνια) προτάσσει διάφορα standards για το πως θα πρέπει να λειτουργεί η τριτοβάθμια εκπαίδευση στη χώρα μας. Τα ευρωπαϊκά πρότυπα είναι τα διάφορα όρια σπουδών (ν, ν+ν/2, ν+2), η απελευθέρωση της εισαγωγής διδάκτρων στα προπτυχιακά και η κατάργηση του άρθρου 16, η διάλυση των επαγγελματικών δικαιωμάτων σε ECTS και πιστωτικές μονάδες, οι διαγραφές, τα πειθαρχικά και τα εντατικοποιημένα προγράμματα σπουδών (με αλυσίδες-κύκλους-προόδους-εργασίες). Η κατάργηση του δωρεάν πλέγματος, όπως έχει κατοχυρωθεί, αποτελεί κομμάτι αυτών των διατάξεων για την αναπροσαρμογή της εκπαίδευσης. Ουκ ολίγες φορές, επίσης, έχουν πεταχτεί φοιτητές έξω από τις εστίες σε περίοδο Χριστουγέννων, Πάσχα, καλοκαιριού, κατέληξαν να άστεγοι και να κοιμούνται σε αμάξια. Το σύστημα στοχεύει σε ένα πανεπιστήμιο «λίγων και εκλεκτών», στο οποίο θα μπαίνουν λίγοι και θα βγαίνουν λιγότεροι, στο οποίο τα παιδιά των φτωχών-λαϊκών οικογενειών δεν θα έχουν καμία θέση. Και το πολιτικό προσωπικό της χώρας, άλλο που δεν θέλει, εφαρμόζει αυτά τα πρότυπα και κάθε κυβέρνηση έχει και από έναν αντιδραστικό-αντιλαϊκό νόμο για να τα προωθήσει.

Η ντόπια αστική τάξη και η εξαρτημένη οικονομία της Ελλάδας έχουν ανάγκη από περισσότερους ανειδίκευτους εργαζόμενους στον επισιτισμό-τουρισμό (τη «βαριά βιομηχανία» της χώρας) και σχεδόν καθόλου ανάγκη από περισσότερους πτυχιούχους μηχανικούς, δασκάλους, υγειονομικούς κλπ. Αυτοί οι νόμοι-τερατογεννέσεις προσπαθούν, λοιπόν, να αποκλείσουν και να πετάξουν εκτός εκπαίδευσης το μεγαλύτερο ποσοστό φοιτητών. Για αυτό το λόγο μετακυλούν το κόστος σπουδών στις πλάτες των φοιτητών και των οικογενειών τους (χαράτσι σε σίτιση και στέγαση, βήματα προς την κατάργηση δωρεάν μεταφορών και συγγράμματος).

Τι μπορούμε να κάνουμε, λοιπόν, για να ανακόψουμε αυτή τη λυσσαλέα επίθεση στο δικαίωμα μας στις δωρεάν σπουδές; Ο μόνος δρόμος που πρέπει να τραβήξουμε είναι ο συλλογικός. Οι σπουδές δεν αποτελούν ατομική υπόθεση για τον καθένα μας, όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν για αυτό. Πρέπει να πατήσουμε στα κοινά μας προβλήματα και υπερασπιστούμε τα κοινά μας συμφέροντα. Χρειάζεται να πολιτικοποιήσουμε αυτά τα γεγονότα και να συζητάμε γι’ αυτά. Να ανασυγκροτήσουμε τους Φοιτητικούς μας Συλλόγους μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις. Να σταθούμε μακριά από την αδιέξοδη λογική της συνδιαλλαγής με πρυτάνεις, κοσμήτορες, διοικήσεις και γραμματείς, οι οποίοι οι ίδιοι υλοποιούν αυτή την επίθεση. Να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, να οργανωθούμε και να αγωνιστούμε για καλύτερες συνθήκες σπουδών-δουλειάς-ζωής.

ΝΑ ΛΕΙΤΟΥΡΗΓΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΛΕΣΧΕΣ ΦΑΓΗΤΟΥ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗΣ!

ΔΕ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ – ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ!

ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΔΩΡΕΑΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟ ΤΟ ΛΑΟ!