Αγωνιστικές Κινήσεις ΑΕΙ-ΤΕΙ

Τις τελευταίες μέρες έγινε γνωστό από ανάρτηση στη λέσχη πως από Παρασκευή 24/11 όσοι/ες δεν δικαιούνται κάρτα σίτισης θα πληρώνουν 2 ευρώ για να σιτιστούν. Η κατάσταση αυτή έρχεται ως συνέχεια της εντεινόμενης επίθεσης στα δικαιώματά μας από μεριάς πανεπιστημίου, κυβέρνησης και συνολικά του συστήματος. Μετά το αντίτιμο στα λεωφορεία και την τραγική κατάσταση των εστιών, τώρα έρχεται άλλη μία ταξική επίθεση στις πλάτες των φοιτητών/τριών.

Οι κάρτες σίτισης και τα κριτήρια που υπάρχουν όλο και περισσότερο “συμπιέζονται” προς τα κάτω με αποτέλεσμα όλα και μεγαλύτερη μερίδα κόσμου να αποκλείεται από σίτιση και στέγαση. Είναι ένας διαχρονικός πόθος του ΔΠΘ να κόψει την δωρεάν σίτιση των φοιτητών και τώρα βρίσκει το πεδίο να προχωρήσει. Η καραμέλα από μεριάς πανεπιστημίου σχετικά με την έλλειψη χρημάτων για το οτιδήποτε δεν πρέπει να μας θολώνει. Τόσα χρόνια προσπαθούν να πάρουν πίσω κεκτημένα δικαιώματα των φοιτητών, που κερδήθηκαν με τους αγώνες μας. Και όλα αυτά με την δικαιολογία της έλλειψης χρημάτων. Ωστόσο είναι φανερό πως προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα πανεπιστήμιου που δεν μας χωράει όλους. Αλλά, ίσα ίσα προωθεί τη νεολαία στην τεχνική εκπαίδευση και στο να γίνει φθηνό εργατικό δυναμικό χωρίς δικαιώματα αφού αυτές είναι οι ανάγκες της αγοράς εργασίας. Η ελευθερία και το πεδίο που αφήνεται στον κάθε εργολάβο να εφαρμόσει τέτοια μέτρα εντείνει την κατάσταση. Ο κάθε εργολάβος έρχεται χέρι - χέρι με το πανεπιστήμιο να εφαρμόσει την επίθεση του συστήματος και προφανώς να κερδοφορήσει μέσα σε αυτό το σύστημα.

Η δωρεάν σίτιση λοιπόν είναι ένα δίκαιο αίτημα αλλά και καθολικό για το οποίο δεν χωράει συζήτηση. Όσο και αν θέλουν να το παρουσιάζουν ως μια “παροχή” που δίνεται από το πανεπιστήμιο, τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ξέρουμε πολύ καλά πως σηκώσανε οι φοιτητές/τριες ανάχωμα στην επιβολή του αντιτίμου. Μέσα από τις μαζικές τους διαδικασίες κατάφεραν να δημιουργήσουν τους πραγματικούς όρους πίεσης προς τους ιθύνοντες και να μην τους αφήσουν να κάνουν βήμα προς την κατάργηση της δωρεάν σίτισης. Αλλά ίσα ίσα να αυξηθούν οι μερίδες και η ποιότητα του φαγητού, χωρίς να βρίσκουμε πλαστικό στο κρέας.

Έτσι λοιπόν και τώρα, απέναντι σε αυτή την ταξική επίθεση πρέπει να αντισταθούμε μαζικά. Δεν υπάρχει χώρος για λύσεις υποταγής. Θέλουμε δωρεάν σίτιση για όλους/ες. Χωρίς κριτήρια και κόφτες. Είναι βασικό ζήτημα διαβίωσης το να μπορούμε να σιτιζόμαστε δωρεάν. Ιδιαίτερα μέσα σε ένα τόσο εντατικοποιημένο περιβάλλον που ο χρόνος δεν φτάνει για βασικές μας ανάγκες. Μπροστά στην επίθεση αυτή πρέπει να υψώσουμε ξανά αντιστάσεις. Μέσα από τις μαζικές μας διαδικασίες να βγούμε μπροστά και να διεκδικήσουμε ότι δικαιούμαστε, μακριά από τον συμβιβασμό και το θόλωμα των νερών. Όταν κινδυνεύει κόσμος να μην μπορεί να σιτιστεί και άρα να μην μπορεί να σπουδάσει, το τι συμβαίνει είναι φανερό και απέναντι σε αυτό ακριβώς πρέπει να παλέψουμε.