ΑΘΗΝΑ | Πάντειο - Σχόλιο για τη συνεργασία Παντείου και Ολυμπιακού ΣΦΠ

Πρόσφατα ανακοινώθηκε, με κάθε επισημότητα η συνεργασία του Παντείου με τον Ολυμπιακό. Η "συνεργασία" αφορά την παροχή ηχητικής περιγραφής, για άτομα με προβλήματα όρασης, των εντός έδρας αγώνων του ολυμπιακού από φοιτητές του ΕΜΠΟ μέσω του ράδιο Πάντειον. Μάλιστα όπως ενημερωθήκαμε από τη σχετική συνέντευξη τύπου, οι φοιτητές του Παντείου που θα αναλάβουν τις μεταδόσεις πέρασαν και από ειδικό σεμινάριο.
Η συνεργασία αυτή προωθήθηκε ως μια δήθεν ευκαιρία για τους φοιτητές. Θα μπορέσουν και καλά να αποκτήσουν εμπειρία και να προσφέρουν κιόλας "κοινωνικό" έργο. Η πραγματικότητα δυστυχώς είναι διαφορετική. Η "ευκαιρία" αυτή στην πραγματικότητα σημαίνει απλήρωτη εργασία για το συμφέρον μιας ΠΑΕ και περισσότερη εντατικοποίηση των όρων σπουδών των φοιτητών. Και φυσικά είναι ειρωνικό να μιλάνε για αλληλεγγύη στα άτομαε ειδικές ανάγκες αυτοί που στηρίζουν και εφαρμόζουν το νόμο 4777 που λέει ότι οι φοιτητές εργαζόμενοι ή ΑΜΕΑ γίνονται φοιτητές μερικής φοίτησης δηλαδή καθυστερούν περισσότερο το πτυχίο τους ώστε να μη διαγραφούν στα ν + 1/2 ν.
Μας λένε πως με κάτι τέτοια προγράμματα φτιάχνουμε το μέλλον μας, χτίζουμε βιογραφικό. Αυτοί που τόσα χρόνια με τις πολιτικές τους χτυπάνε τα δικαιωματα των φοιτητών στις σπουδές, αυτοί που πέρασαν το νόμο που αποσπά τα επαγγελματικά δικαιώματα από τα πτυχία προσπαθούν να μας πείσουν πως δεν είμαστε αρκετοί, πως οι σπουδές μας δε φτάνουν και πως χρειάζεται συνεχώς, τόσο κατά τη διάρκειά τους όσο και μετά, να κυνηγάμε πιστοποιήσεις και σεμινάρια μπας και καταφέρουμε να βρούμε δουλειά.
Θέλουν να φτιάξουν για τους φοιτητές (και για τους εργαζόμενους) μια καθημερινότητα ασφυκτική μια καθημερινότητα που θα είμαστε συνεχώς σκυμμένοι πάνω απ τα βιβλία, θα τρέχουμε από μάθημα σε μάθημα και από σεμινάριο σε σεμινάριο. Μια καθημερινότητα που δε θα χουμε ελεύθερο χρόνο, χόμπι, δραστηριότητες πέρα από το πρόγραμμα σπουδών. Και όλα αυτά για να συνηθίσουμε τον εργασιακό μεσαίωνα, να συνηθίσουμε πως θα μαστε εργαζόμενοι χωρίς ωράριο και ανάσα, χωρίς δικαιώματα. Απέναντι στις πολιτικές αυτές πρέπει να αντισταθούμε και να διεκδικησουμε ανθρώπινου όρους σπουδών και ζωής.