Οι φοιτητικές εκλογές στον φοιτητικό σύλλογο της Αρχιτεκτονικής διεξήχθησαν και φέτος κανονικά, πάρα
τις αποτυχημένες προσπάθειες της κυβέρνησης να τις παρακάμψει-καταργήσει με την
διενέργεια ηλεκτρονικών εκλογών με ενιαία ψηφοδέλτια. Οι φοιτητές, αρνούμενοι την
παρέμβαση του κράτους στην συνδικαλιστική τους οργάνωση, στράφηκαν στα συλλογικά
όργανα που οι ίδιοι οικοδόμησαν, προκειμένου να μπορούν να οργανώνουν την πάλη τους.
Η αυξημένη συμμετοχή των φοιτητών στις εκλογές του συλλόγου μας, δίνει χαρά και
ελπίδα στις Αγωνιστικές Κινήσεις που παλεύουμε για την μαζικοποίηση των συλλογικών
διαδικασιών, ως αναγκαία προϋπόθεση για την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος.
Ολοένα και περισσότεροι φοιτητές δήλωσαν με την συμμετοχή και την ψήφο τους την
ανησυχία για το μέλλον που μας επιφυλάσσει το σύστημα και την αντίδραση τους για τα
πλήγματα που έχει καταφέρει ως τώρα στα δικαιώματά μας.
Ωστόσο, δεν έλειψαν τα προβλήματα κατά την διάρκεια τόσο του προεκλογικού ΔΣ όσο και
των εκλογών. Προβλήματα που φανερώνουν λαθεμένες πολιτικές αντιλήψεις από δυνάμεις
που παρεμβαίνουν στην σχολή, όσον αφορά τον ρόλο και την λειτουργία των φοιτητικών
συλλόγων. Το προεκλογικό ΔΣ, που είναι υπεύθυνο να αναδείξει την εφορευτική επιτροπή
και τον εκλογικό κανονισμό, πραγματοποιήθηκε εν μέσω πολλών διακοπών και
διήρκησε 13 ώρες. Με ευθύνη της ΠΚΣ και της ΑΚΑ ΕΑΑΚ πάγωνε η διαδικασία λόγω
ζητημάτων που αφορούσαν γενικά και αόριστα, όπως μας έλεγαν, τις εκλογές σε όλο το
Πολυτεχνείο. Αντί να συζητάμε μεταξύ μας ως φοιτητές και πολιτικές δυνάμεις της
Αρχιτεκτονικής για να αποφασίσουμε από κοινού τον εκλογικό κανονισμό, η ΠΚΣ και τα
ΕΑΑΚ ήθελαν, αναγκάζοντας και όλους τους υπόλοιπους, να περιμένουν τις εξελίξεις από
άλλους συλλόγους, προκειμένου πάρουν θέση για το τι θα γίνει στην σχολή. Με άλλα λόγια
έπαιζαν ένα μικροπολιτικό παιχνίδι σε βάρος του συλλόγου, οπού οι αποφάσεις δεν
παίρνονταν από τα μέλη του ΔΣ της Αρχιτεκτονικής και τους φοιτητές, αλλά κεντρικά από τις
παρατάξεις ανάλογα με τις μεταξύ τους διαπραγματεύσεις σε άλλες σχολές. Αυτή η
τραγελαφική εικόνα, αφενός έδιωξε όποιον φοιτητή ήθελε να συμμετάσχει στην
διαδικασία, καθώς αντιλαμβανόταν πως ο λόγος του δεν μέτραγε, αφετέρου διαμορφώνει
και εμπεδώνει μια λαθεμένη αντίληψη γύρω από την συγκρότηση των συλλόγων. Οι
φοιτητικοί σύλλογοι συγκροτούνται αυτοτελώς και παίρνουν αποφάσεις αυτόνομα, ούτως
ώστε να εκφράζουν την βούληση και τους συσχετισμούς που έχουν διαμορφώσει
συλλογικά οι φοιτητές και όχι το καπρίτσιο της κάθε παράταξης και την δυναμική της
πανελλαδικά.
Αντίστοιχες μικροπολιτικές και ιδιοκτησιακές λογικές εκφράστηκαν από την ΠΚΣ και για την
σύνθεση της Κ.Ε.Φ.Ε από την οποία ήθελε αρχικά, να αποκλείσει τις Αγωνιστικές Κινήσεις
και το σχήμα Εκτός κλίμακας, καθώς «δεν υπήρχαν πέρσι στον ΦΣ». Αφού αυτό δεν πέρασε,
πρότεινε την συμμετοχή όλων των δυνάμεων στην Κ.Ε.Φ.Ε με αντάλλαγμα την ομοφωνία
στις αποφάσεις της. Οι προτάσεις αυτές της ΠΚΣ δεν είχαν στόχο την δημοκρατική
διεξαγωγή των εκλογών, αλλά εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα της ΠΚΣ, όπως φάνηκε και
από την μετατροπή της ομοφωνίας σε βέτο κατά την καταμέτρηση των ψήφων,
προκειμένου να περαστούν άκυρα ψηφοδέλτια της παράταξης ως έγκυρα. Η απάντηση της
ΑΚΑ ΕΑΑΚ στις πρακτικές της ΚΝΕ ήταν να διακόψουν την διαδικασία για 6 ώρες
προκειμένου να σκεφτούν και τελικά να συμφωνήσουν. Τελευταίος σκόπελος για την ολοκλήρωση του προεκλογικού ΔΣ ήταν η αντιπαραβολή των ψηφοδελτίων, καθώς οι προαναφερθείσες πολιτικές δυνάμεις είχαν εντάξει φοιτητές, χωρίς την έγκριση τους στα ψηφοδέλτιά τους , τους οποία αναγκαστικά καλέσαμε στις 2:00 π.μ. για να εξακριβώσουμε το γεγονός. Πράγμα απαράδεκτο και ξένο προς την αριστερή αντίληψη, πόσο μάλλον δε αφού οι πιέσεις προς τους φοιτητές να παραμείνουν στα ψηφοδέλτια συνεχίστηκαν.
Τα προβλήματα αυτά αποτελούν παραδείγματα εκφυλισμού των διαδικασιών του
φοιτητικού κινήματος , που δυστυχώς δεν προέρχονται μόνον από συστημικές πολιτικές
παρατάξεις. Η υπέρβασή αυτών των πρακτικών αποτελεί αναγκαιότητα προκειμένου οι
φοιτητές να εμπιστευτούν ξανά, με μαζικούς όρους τα συνδικαλιστικά τους όργανα. Ως
Αγωνιστικές Κινήσεις αναδεικνύουμε αυτά τα προβλήματα στους φοιτητές γιατί θεωρούμε
πως είναι και οι μόνοι αρμόδιοι να τα λύσουν. Οι απόψεις και οι κατευθύνσεις που τίθενται
και αντιπαρατίθενται μέσα στα συνδικαλιστικά όργανα δεν αφορούν μόνο τις παρατάξεις.
Αντίθετα, πρέπει να εκτίθενται πλατιά στους φοιτητές, να επιδέχονται την κριτική τους . Το
φοιτητικό κίνημα δεν χρειάζεται κάποιους ειδικούς εκπροσώπους στους οποίους θα
αναθέσει το φοιτητικό σώμα την λύση των προβλημάτων του, ούτε θα συγκροτηθεί απλώς
με την κυριαρχία αριστερών δυνάμεων στα ΔΣ. Αυτό που χρειάζονται οι φοιτητικοί
σύλλογοι προκειμένου να πολιτικοποιηθούν, να μαζικοποιηθούν και να γίνουν όργανα
πάλης, είναι η μαζική συμμετοχή των φοιτητών και το ξεκαθάρισμα μεταξύ απόψεων και
πρακτικών που προωθούν την συγκρότηση του συλλόγου και εκείνων που συμβάλουν
στην απομάκρυνση των φοιτητών από αυτόν.
