Λίγες ώρες πριν την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, την στιγμή που γίνονται συζητήσεις μέσα στην βουλή και οι φοιτητικοί σύλλογοι οργανώνουν την πανελλαδική διαδήλωση στην Αθήνα, οι δυνάμεις της ΚΝΕ και της ΠΚΣ δείχνουν για ακόμη μια φορά την μηδενική εμπιστοσύνη που έχουν στις φοιτητικές μάζες. Αντί η συζήτηση για το πώς θα φτάσει ο κάθε σύλλογος στην Αθήνα, να γίνεται στις συντονιστικές επιτροπές κατάληψης και τις συνελεύσεις, εξασφαλίζοντας έτσι και την περεταίρω εμπλοκή του φοιτητικού κόσμου σε αυτή τη διαδικασία, οι δυνάμεις της ΠΚΣ (πάντα με την υπογραφή φοιτητικοί σύλλογοι) έβγαλαν αφισάκι με τηλέφωνα μελών τους σε κάθε πόλη για να μπορεί ο κάθε φοιτητής να επικοινωνήσει και να «κλείσει μια θέση» στο λεωφορείο… Λες και οι φοιτητές είναι χαζοί και πρέπει να απευθυνθούν στους εκλεγμένους με την ΠΚΣ για να κατέβουν στη διαδήλωση…
Οι ιδιοκτησιακές λογικές για το κίνημα που χαρακτηρίζουν τις δυνάμεις της ΚΝΕ δεν μπορούν να της επιτρέψουν να μην ασχοληθεί με το ποιος «θα κλείσει τα λεωφορεία». Όσο και αν ασχοληθούν βέβαια οι εκλεγμένοι με την ΠΚΣ με τις θέσεις στα λεωφορεία, η στάση τους την επόμενη μέρα θα είναι η αναμενόμενη. Είναι άλλωστε ξεκάθαρη η κατεύθυνση που θα βάλουν μετά την 8η Μάρτη. Ο νόμος να μείνει στα χαρτιά με πολύμορφες δράσεις και χωρίς συνελεύσεις καταλήψεις διαδηλώσεις. Ήδη, ενώ η νεολαία δίνει τον αγώνα της γενιάς της, η ΚΝΕ (και όχι μόνο) «κλείνει» ψηφοδέλτια για τις φοιτητικές εκλογές και ετοιμάζεται για τις Ευρωεκλογές...
Οι ιδιοκτησιακές λογικές αυτές δεν βοηθούν με κανένα τρόπο το φοιτητικό κίνημα. Και δεν αφορούν μόνο την ΚΝΕ. Οι ιδιοκτησιακές λογικές καταλήγουν στα εκφυλιστικά φαινόμενα και τις οργανωτικές αντιπαραθέσεις που είδαμε στην πανελλαδική της 8ης Φεβρουαρίου. Οι λογικές ανάθεσης και απεμπλοκής του φοιτητικού κόσμου από τις δράσεις του συλλόγου του αποτελούν τροχοπέδη για την ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος και την συνέχιση του μεγαλειώδους αγώνα που δίνει.
Ενάντια σε αυτές τις λογικές αλλά και ενάντια σε αποπροσανατολιστικά και αδιέξοδα αιτήματα (να μην εφαρμοσθεί ο νόμος, να μείνει στα χαρτιά, κλπ) που έκαναν μεγάλη ζημία στο φοιτητικό κίνημα τα προηγούμενα χρόνια εμείς απαντάμε ξεκάθαρα. Με συλλογικούς και οργανωμένους αγώνες μπορούμε να νικήσουμε!
