ΑΘΗΝΑ | Πάντειος: Για τα γεγονότα των φοιτητικών εκλογών του Φ.Σ. Παντείου στις 10/04

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΙΚΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΣΤΙΣ 10/04

Ενώ οι φοιτητικές εκλογές του συλλόγου Παντείου κυλούσαν «ομαλά», με φανερή την απουσία της πλατιάς μάζας των φοιτητών, διακόπηκαν αιφνίδια κατά το μεσημέρι μετά την προσέλευση στον χώρο του Παντείου μιας ομάδας 30-40 μελών του αντιεξουσιαστικού χώρου με καδρόνια και πυρόσβεστήρες και την άτακτη φυγή της ΔΑΠ με τις σφραγίδες του Συλλόγου και τους εκλογικούς καταλόγους. Στη συνέχεια, μετά τη διακοπή της διαδικασίας ακολούθησε η αποχώρηση και των δυνάμεων της ΠΑΣΠ και ΠΚΣ, αφήνοντας ανυπεράσπιστο τον χώρο διεξαγωγής των φοιτητικών εκλογών.

Αμέσως μετά την αποχώρηση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, ακολούθησαν σωρεία δημοσιευμάτων που έκαναν λόγο για τρόμο στον Πάντειο, για κουκουλοφόρους που προπηλακίζουν φοιτητές και άλλα πολλά. Η αλήθεια βέβαια διαφέρει κατά πολύ. Τα μέλη του αντιεξουσιαστικού χώρου, παρά την προκλητική διάθεση που έφεραν, κρατώντας καδρόνια και έχοντας μαζί τους πυροσβεστήρα, δεν προχώρησαν σε κάποια βίαιη διακοπή της διαδικασίας( ίσως δεν πρόλαβαν, αφού η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ τράπηκε σε φυγή!), αλλά πραγματοποίησαν μικροφωνική παρέμβαση με ένα από τα αιτήματα τους να είναι ο θάνατος στις φοιτητικές εκλογές! Η στάση αυτή του συγκεκριμένου χώρου,βέβαια, δρα ενάντια στην ανάπτυξη του φοιτητικού κινήματος, και δίνει πάτημα, σε μια περίοδο που αμφισβητούνται με κάθε τρόπο τα δημοκρατικά δικαιώματα και το άσυλο, στις συστημικές δυνάμεις και στην πρυτανεία να ζητούν κατάργηση του Ασύλου και να φέρνουν δυνάμεις καταστολής μέσα στις σχολές, ενώ ουσιαστικά με αυτό το αίτημα συντάσσονται με την άποψη του συστήματος και της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ για κατάργηση των παρατάξεων και των συλλογικών οργάνων των φοιτητών.

Παράλληλα, όμως, η βασική ευθύνη πρέπει να δοθεί στην «υπεύθυνη» δύναμη ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, η οποία με παγκόσμια πρωτοτυπία αποχώρησε και διέκοψε τη διαδικασία χωρίς να γίνει καν προσπάθεια διακοπής της από κανέναν! Η συγκεκριμένη δύναμη έδειξε για άλλη μια φορά πόσο εγγυάται για την διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών και πόσο επιθυμεί να υπερασπιστεί την διαδικασία του συλλόγου (καθόλου). Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί και το διαπαραταξιακό που ακολούθησε, στο οποίο η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ εμφανίστηκε ως άμοιρη ευθυνών και αρνούμενη να καταλήξει σε νέα ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών, μιας και το ζήτημα της είναι να διατηρήσει την πρωτιά με κάθε τρόπο, ακόμα και αν δεν γίνουν φέτος εκλογές. Άλλωστε, η ίδια έχει ως πρόταση την διεξαγωγή φοιτητικών εκλογών κάθε 2 χρόνια.

Από την ίδια μπάντα, δεν μας εκπλήσσει και η στάση της ΠΑΣΠ. Όσο δημοκρατική δύναμη και αν το παίζει, επιλέγει ευκαιριακά τη στάση της ανάλογα με τα μικροπολιτικά της συμφέροντα, και όχι με βάση το συμφέρον του φοιτητικού συλλόγου.( βλ. ΑΣΟΕΕ με αντίθετη θέση για τις φοιτητικές εκλογές και κατεβαίνοντας μόνη της εκτός του χώρου του Φ.Σ με αντιδημοκρατικές μεθόδους).

Τα γεγονότα αυτά βέβαια αναδεικνύουν δυστυχώς και τους αρνητικούς συσχετισμούς που επικρατούν στο φοιτητικό κίνημα. Τόσο η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, όσο και η ΠΑΣΠ ως κυρίαρχες δυνάμεις τόσα χρόνια έχουν απομακρύνει τους φοιτητές από τα συλλογικά τους όργανα, προάγουν την αποπολιτικοποίηση, ενώ μετατρέπουν τις φοιτητικές εκλογές από σοβαρή πολιτική διαδικασία σε παιχνίδι εντυπωσιασμού, όπου με νοθείες, μπραβιλίκια και αντιδημοκρατικές πρακτικές παντός είδους προσπαθούν να επιβληθούν.

Για τη στάση της ΠΚΣ, είναι σημαντικό να αναφερθεί η άποψη της για τον εκφυλισμό των συλλογών και για τον αναχωρητισμό από αυτούς. Καθώς επέλεξε να αποχωρήσει, όπως έκανε και η ΠΑΣΠ μετά τη διακοπή της διαδικασίας, ενώ οι υπόλοιπες αριστερές δυνάμεις παρέμειναν να υπερασπιστούν τον χώρο παρά τις λιγοστές τους δυνάμεις.

Ως Αγωνιστικές Κινήσεις θεωρούμε ότι πρέπει οι φοιτητές να κάνουν κτήμα τους τις συλλογικές διαδικασίες και να τις προασπιστούν με την δικιά τους ενεργή συμμετοχή! Οι φοιτητικές εκλογές είναι ανάγκη να διεξαχθούν όσο το δυνατόν πιο άμεσα, ειδάλλως θα βρεθούμε σε μια κατάσταση που δεν θα μιλάμε καν για φοιτητικό σύλλογο Παντείου. Γιατί η μη πραγματοποίηση εκλογών, δηλαδή, κατ’επέκταση η μη ύπαρξη συλλόγων (βλ. πρότυπο ΑΣΟΕΕ) και η αδυναμία λήψης αποφάσεων, τους μόνους που συμφέρει τελικά είναι και πάλι όλους εκείνους που συντάσσονται με τις πολιτικές του συστήματος .