Συνάδελφε, συναδέλφισσα είναι ολοφάνερο πως βρισκόμαστε σε μία φάση επίθεσης. Επίθεσης από πλευράς του συστήματος προς εμάς και τα δικαιώματά μας.
Επίθεσης στο δικαίωμα στις σπουδές, ειδικότερα για τα φτωχότερα στρώματα. Με τις διαγραφές στα ν+ν/2 έτη και την Ε.Β.Ε του νόμου Κεραμέως-Χρυσοχοϊδη (ν. 4777), το χτύπημα στο δωρεάν πλέγμα (σίτιση-στέγαση-σύγραμμα-μεταφορές), την εντατικοποίηση (ατελείωτα εργαστήρια και κλινικές, υποχρεωτικές παρουσίες και παρουσιάσεις,τεστ και πρόοδοι κ.λπ) και μια σειρά άλλα εμπόδια όπως προαπαιτούμενα και αλυσίδες μαθημάτων, το σύστημα διαμορφώνει τους ταξικούς φραγμούς εκείνους, προκειμένου να κάνει άπιαστο όνειρο τις σπουδές για τα λαϊκά παιδιά.
Επίθεσης στο δικαίωμα στη δουλειά με αξιοπρεπείς συνθήκες. Την ίδια στιγμή που πολλοί από εμάς αναγκαζόμαστε ήδη να δουλέψουμε για να σπουδάσουμε, η πραγματικότητα που μας περιμένει αύριο ως αποφοίτους είναι αυτή του εργασιακού μεσαίωνα. Ανεργία, μισθοί της πείνας, απλήρωτες υπερωρίες, μαύρη εργασία είναι πλέον ο κανόνας, ενώ το σύστημα προσπαθεί να εμπεδώσει στις συνειδήσεις μας πως η δουλειά δεν είναι δικαίωμα για να ζήσουμε, αλλά ευκαιρία που για να την “αρπάξεις” πρέπει να φας το διπλανό σου, το συνάδελφο σου. Σε αυτή την κατεύθυνση κινείται και ο νέος νόμος-πλαίσιο που αναμένεται να κατατεθεί που φέρνει διάλυση των επαγγελματικών δικαιωμάτων με τις καταργήσεις τμημάτων και τη διάσπαση του ενιαίου πτυχίου που προβλέπει.
Τα παραπάνω, λοιπόν, και σε ένα φόντο πανδημίας, αβάσταχτης ακρίβειας για εμάς και τις οικογένειες μας που μόνο να αυξηθεί πρόκειται, όξυνσης των ανταγωνισμών των ιμπεριαλιστών που οδήγησε και στον πόλεμο στην Ουκρανία, γίνεται αντιληπτό ότι οδηγούν σε μια κατάσταση ασφυχτική για όλους μας. Είναι καθήκον να αντισταθούμε και να παλέψουμε στην κατάσταση αυτή!
Να παλέψουμε για σπουδές με ανθρώπινους ρυθμούς, που να είναι δικαίωμα για όλα τα παιδιά του λαού. Να παλέψουμε ενάντια στις πολιτικές όλων των κυβερνήσεων, που έρχονται να μας εξοντώσουν για τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης. Να παλέψουμε ενάντια στους ιμπεριαλιστές, που για το ξαναμοίρασμα του κόσμου δε διστάζουν να αιματοκυλούν και να εκτοπίζουν ολόκληρους λαούς.
Και ο τρόπος για να παλέψουμε είναι μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους. Μέσα από την οργάνωση των φοιτητών στη βάση τους, από τις Γενικές τους Συνελεύσεις, από τις φοιτητικές εκλογές. Μέσα από την πολιτικοποίηση και τη συλλογική δράση του φοιτητών, που τόσο πολύ φοβάται και θέλει να τσακίσει το σύστημα με την Πανεπιστημιακή Αστυνομία, τα πειθαρχικά, την καταπάτηση του ασύλου και την προσπάθεια διάλυσης των φοιτητικών συλλόγων, με τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες και τα ενιαία, απολίτικα ψηφοδέλτια στις φοιτητικές εκλογές. Και αυτό γιατί ξέρει και θυμάται, πως οι αγώνες των φοιτητών έχουν πετύχει να ανατρέψουν τα σχέδια τους (Πολυτεχνείο, ανατροπή του νόμου 815, φοιτητικό κίνημα του '06-'07, κίνημα ενάντια στο σχέδιο Αθηνά το 2013, περσινές φοιτητικές κινητοποίησεις ενάντια στο νόμο 4777).
Σε αυτή τη φάση, λοιπόν, είναι σημαντική η συμμετοχή σου στις φοιτητικές εκλογές, βασική δημοκρατική, αυτοοργανωμένη διαδικασία των φοιτητών. Γιατί είναι συμβολή στη συγκρότηση του συλλόγου και στην οργάνωση του αγώνα των φοιτητών, ιδιαίτερα μετά από 3 χρόνια χωρίς εκλογές. Σε αυτή την προσπάθεια βάζουν εμπόδιο οι συστημικές δυνάμεις (ΔΑΠ-ΠΑΣΠ-Bloco) ως φερέφωνα των κυβερνήσεων, ενώ οι ρεφορμιστικές δυνάμεις (ΠΚΣ-ΕΑΑΚ) με τις λογικές ανάθεσης στους αγωνιστές συνδικαλιστές και της συνδιαλλαγής με το καθηγητικό κατεστημένο, τις κοσμητείες και τις πρυτανείες, δημιουργούν αυταπάτες ότι μπορούμε να κάτσουμε “στο ίδιο τραπέζι με το σύστημα” για να λύσουμε τα προβλήματα μας.
Στις 18 Μαΐου στηρίζουμε-ψηφίζουμε τη φωνή της αντίστασης και της διεκδίκησης, της ανεξαρτησίας των φοιτητικών συλλόγων από το κράτος και τους μηχανισμούς “συνδιοίκησης”, της αντιπολεμικής-αντιΐμπεριαλιστικής πάλης. ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ-ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ!
