Με την επαναλειτουργία της λέσχης μετά τις διακοπές του Πάσχα ζητήθηκε από τους φοιτητές που πήγαιναν να φάνε στη λέσχη του ΑΠΘ να επιδείξουν πάσο και κάρτα σίτισης (κάτι που είχαμε αντιμετωπίσει ξανά μέσα στη χρονιά). Στην άρνηση των φοιτητών να συμμορφωθούν με αυτές τις υποδείξεις, ο εργολάβος της λέσχης, με την έγκριση της πρυτανείας, έδωσε εντολή να σταματήσει η διανομή φαγητού. Οι φοιτητές, μπροστά στην εξέλιξη αυτή, ξεκίνησαν να μοιράζουν οι ίδιοι το μαγειρεμένο φαγητό. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας βγήκαν στη φόρα και οι κακές συνθήκες υγιεινής που επικρατούν και όχι προφανώς με ευθύνη των εργαζομένων, αλλά με ευθύνη του Πανεπιστημίου.

Γιατί ερχόμαστε για μια ακόμη φορά με αυτή τη κατάσταση; Επειδή δεν θέλουν η λέσχη του ΑΠΘ όπως και κάποιες ακόμη λέσχες πανελλαδικά να αποτελούν παράδειγμα δωρεάν σίτισης όταν η κατεύθυνση είναι να καταργηθεί το δικαίωμα σε δωρεάν σίτιση στους φοιτητές για να χτυπηθεί με τη σειρά του το δικαίωμα σε σπουδές όσων δεν έχουν να πληρώσουν γι’ αυτές. Ήδη στη Θεσσαλονίκη, η λέσχη του ΠΑΜΑΚ λειτουργεί με κάρτες σίτισης και επί πληρωμή, ενώ για τις σχολές του ΔΙΠΑΕ στη Σίνδο, δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη!

Όπως φάνηκε και από τις απαράδεκτα μεγάλες ουρές, έχει γίνει αναπόφευκτη επιλογή για τους περισσότερους από εμάς. Σε μία συγκυρία που η εκτεταμένη ακρίβεια τσακίζει τις λαϊκές οικογένειες, όλο και περισσότεροι φοιτητές στρέφονται στη φοιτητική λέσχη για να σιτιστούν. Ούτε ο εργολάβος, ούτε το Υπουργείο Παιδείας έχουν πρόθεση να ανταποκριθούν στις πραγματικές ανάγκες σίτισης. Οι απαράδεκτα μεγάλες ουρές που σχηματίζονται κάθε μέρα, θα μπορούσαν να αποτραπούν αν άνοιγαν παραπάνω διανομές με παραπάνω εργαζόμενους. Αντίθετα κυβέρνηση και εργολαβία επιλέγουν την πολιτική αποκλεισμών (βλ. κάρτα σίτισης).

Η δωρεάν σίτιση, η δωρεάν στέγαση, οι μεταφορές και το σύγγραμμα είναι προϋπόθεση για να μπορέσει να σπουδάσει κάποιος. Ειδικά στην περίοδο της πανδημίας που πολλά σπίτια είδαν το εισόδημα τους να μειώνεται και τώρα σε συνθήκες αβάσταχτης ακρίβειας, θα έπρεπε να μην αμφισβητείται, προκειμένου να μην εμποδίσει τα παιδιά από οικονομικά ασθενέστερες οικογένειες να σπουδάζουν. Αυτό είναι αντίθετο με τις επιδιώξεις των κυβερνήσεων για την εκπαίδευση. Αυτό που επιδιώκουν είναι να διαμορφώσουν ένα Πανεπιστήμιο λίγων και εκλεκτών, στο οποίο θα σπουδάζουν μόνο όσοι μπορούν να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Η εφαρμογή της ΕΒΕ στις πανελλήνιες, έκοψε χιλιάδες μαθητές από τη πρόσβαση στο Πανεπιστήμιο, οι συγχωνεύσεις/ καταργήσεις σχολών με τον νέο νόμο πλαίσιο Θα πετάξουν επιπλέον κόσμο εκτός Τριτοβάθμιας.

Η διανομή επαρκούς και ποιοτικού φαγητού δεν είναι ευθύνη δικιά μας, είναι ευθύνη του πανεπιστημίου και του κράτους, στο οποίο οι γονείς μας, αλλά και εμείς έχουμε πληρώσει μέσω της φορολόγησης μας πολλές φορές αυτά τα λεφτά. Για τις κυβερνήσεις και τις διοικήσεις των σχολών η δωρεάν σίτιση/στέγαση/μεταφορές των φοιτητών είναι ένα αχρείαστο έξοδο που δεν εξυπηρετεί την ταξική εκπαίδευση που θέλουν να διαμορφώσουν, ενώ για εμάς είναι θεμελιώδες δικαίωμα.

Η δωρεάν σίτιση στη λέσχη του ΑΠΘ, αμφισβητήθηκε και στο παρελθόν, ωστόσο οι φοιτητές και οι φοιτητικοί σύλλογοι με κινητοποιήσεις το υπερασπιστήκαμε. Αυτό χρειάζεται να κάνουμε και τώρα!

-ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΚΑΡΤΕΣ ΣΙΤΙΣΗΣ Ή ΣΤΗΝ ΕΠΙΔΕΙΞΗ ΠΑΣΟ ΣΤΗ ΛΕΣΧΗ

-ΔΩΡΕΑΝ ΣΙΤΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ!

- ΜΑΖΙΚΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ - ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

-ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΙΑΝΟΜΕΣ - ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΕΙΤΟΥΡΓΗΣΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΚΑΙ Η ΠΑΝΩ ΛΕΣΧΗ.