Όπως και κάθε χρόνο, τίθεται το ζήτημα των καθυστερημένων μετεγγραφών και ο αποκλεισμός των πρωτοετών φοιτητών που περιμένουν μετεγγραφή από την παρακολούθηση των εργαστηρίων (αντίστοιχα συμβαίνει για οποιαδήποτε άλλη κατηγορία φοιτητών των οποίων αργεί να εγκριθεί η εγγραφή τους, όπως και για τους κατατακτήριους). Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα φοιτητές του 1ου έτους να μην μπορούν να δώσουν μαθήματα στην εξεταστική γιατί δεν έκαναν τα αντίστοιχα εργαστήρια και φοιτητές του 2ου έτους να πρέπει να επαναλάβουν τα εργαστήρια που έχασαν στο 1ο. Και σα να μην έφτανε αυτό, για κακή τους τύχη, τα εργαστήρια του 1ου και του 2ου έτους πέφτουν τις ίδιες ώρες. Έτσι με ένα «ντόμινο εφέ» καλούνται στο 3ο έτος να επαναλάβουν τα εργαστήρια του 2ου έτους (που έχασαν στην προσπάθειά τους να αναπληρώσουν αυτά του 1ου) κ.ο.κ..
Είναι όμως δικό μας φταίξιμο το ότι καθυστερούν να εγκριθούν οι μετεγγραφές και οι εγγραφές άλλων κατηγοριών φοιτητών, για να υποστούμε εμείς τις συνέπειες; Είναι δικό μας φταίξιμο που δεν μας επιτρέπουν να παρακολουθήσουμε τα εργαστήρια ενώ βρισκόμαστε στην πόλη; Είναι δικό μας φταίξιμο που δεν μπορεί το Τμήμα, ενώ μας υποχρεώνει να κάνουμε χίλιες δυο αναπληρώσεις, να φτιάξει ένα πρόγραμμα τέτοιο που να μας διευκολύνει;
Όχι, δεν είναι. Και δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα πληρώσουμε τα σπασμένα!
Το Τμήμα είναι υποχρεωμένο να βρει τρόπο να μην επιβαρυνόμαστε εμείς τις συνέπειες των καθυστερημένων εγγραφών. Ήδη το πρόγραμμα της σχολής είναι πλήρως εντατικοποιημένο και οι ώρες των εργαστηρίων πάρα πολλές. Αυτό μας έλειπε, λοιπόν, να πρέπει κάθε έτος να παρακολουθούμε και επιπλέον εργαστήρια από τα προηγούμενα έτη. Ας μας είχαν επιτρέψει εξ αρχής την πρόσβαση ή ας μας τα δήλωναν ως περασμένα κι ας μην τα έχουμε παρακολουθήσει. Είναι απαράδεκτο να δεχόμαστε εμείς τις επιπτώσεις μιας κατάστασης στην οποία άλλοι μας έβαλαν.
Το ζήτημα δεν αφορά μόνο το 1ο έτος που περιμένει να εγκριθούν οι εγγραφές του, αλλά και το 2ο και το 3ο που καλούνται να κάνουν χίλιες δυο αναπληρώσεις, και κάθε συμφοιτητή μας που αύριο-μεθαύριο θα αντιμετωπίσει κι ο ίδιος αντίστοιχα προβλήματα εντατικοποίησης και αποκλεισμού. Όπως έχει δείξει η πραγματικότητα, οι επιμέρους συζητήσεις με τους καθηγητές των εργαστηρίων που γίνονται κάθε χρόνο στην αρχή της χρονιάς, δεν βγάζουν πουθενά. Δεν τους νοιάζει αν εμείς αποκλειόμαστε από εξετάσεις ή αν γινόμαστε λάστιχο στην προσπάθειά μας να αναπληρώσουμε τόσα εργαστήρια.
Πρέπει, λοιπόν, να γίνει άμεσα Γενική Συνέλευση και να απαντήσουμε το ζήτημα μαζικά και οργανωμένα. Μόνο έτσι θα τους ασκήσουμε πίεση. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να απαλλαχτούμε από το βάρος των καθυστερημένων εγγραφών, διεκδικώντας:
· άμεση πρόσβαση για όλους και απαλλαγές από όσα εργαστήρια μας αποκλείει με δική της ευθύνη η διοίκηση της σχολής, ή ό,τι άλλο αποφασίσουμε συλλογικά ότι ανταποκρίνεται στις ανάγκες μας!
Αγωνιστικές Κινήσεις
