Καταγγελία των Αγωνιστικών Κινήσεων Φιλοσοφικής Αθήνας (5)

ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ Μ.Α.Σ.

Οι φοιτητικές εκλογές αποτελούσαν και αποτελούν – ανεξάρτητα απ’ τη στρεβλή αντίληψη, με την οποία τις αντιλαμβάνονται αρκετοί – κομμάτι του φοιτητικού κινήματος μέσα από το οποίο συγκροτούνται οι Σύλλογοι. Παρά την αρνητική για το φοιτητικό κίνημα κατάσταση, που έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα σήμερα με τη νέα συγκυβέρνηση και το κλίμα αναμονής και αυταπατών, που έχει καλλιεργηθεί σε πολύ κόσμο, παραμένει επιτακτική ανάγκη να αντιληφθούμε τη σημασία των συλλογικών μας οργάνων και να τα ξανακάνουμε κτήμα μας.

Ούτως ή άλλως, είναι ξεκάθαρο, πως όσες νίκες πέτυχε το φοιτητικό κίνημα, ήταν αποτέλεσμα της οργάνωσης και της αντίστασης του φοιτητόκοσμου μέσα απ’ τους Συλλόγους.

Δεν είναι λίγες οι δυνάμεις, που αντιλαμβάνονται τελείως ψηφοθηρικά τις συλλογικές διαδικασίες των φοιτητών (με πιο τρανταχτές τη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ, που τις έχουν γραμμένες εκεί, που δεν πιάνει μελάνι), αποφεύγοντας να συμβάλλουν στο ουσιαστικό δυνάμωμα και στην οργάνωσή τους, ενώ πολλές φορές προτιμούν να «λύνουν» τα όποια προβλήματα έξω από το χορό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η δημιουργία του «Συλλόγου Ιστορικού/Αρχαιολογικού» λίγα χρόνια πριν από την ΚΝΕ/ΜΑΣ, στη Φιλοσοφική της Αθήνας, μια σχολή δηλαδή που διαθέτει ενιαίο Σύλλογο για όλα τα τμήματά της. Ένα ενιαίο Σύλλογο, που προφανώς και έρχεται αντιμέτωπος με ένα σωρό προβλήματα (περιορισμένη συμμετοχή στις συνελεύσεις, έλλειψη ουσιαστικής συμμετοχής, συζήτησης και αντιπαράθεσης σε αυτές κ.α.), τα οποία βέβαια υπάρχουν και σε κάθε Σύλλογο και ιδιαίτερα σε μεγάλες σχολές. Προβλήματα, τα οποία δεν μπορούν να ιδωθούν ξέχωρα από τη συνολική οπισθοχώρηση, στην οποία βρίσκεται το φοιτητικό κίνημα. Προβλήματα, τα οποία δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από την «απ’ έξω». Σε κάθε περίπτωση λοιπόν, η δημιουργία ξεχωριστού Συλλόγου στη Φιλοσοφική για το Ιστορικό/Αρχαιολογικό είναι μια κίνηση αντιπαραθετική προς τον ενιαίο Σύλλογο της Φιλοσοφικής, ανεξάρτητα από το πώς παρουσιάζεται από τους συναδέλφους της ΚΝΕ/ΜΑΣ.

Και ενώ όλο αυτό το διάστημα ο εν λόγω «Σύλλογος» λειτουργεί σαν ένας χώρος  «ΚΝΕ και φίλοι», αποφάσισε να κάνει ένα βήμα παραπέρα και να προτείνει εκλογοαπολογιστική συνέλευση και ξεχωριστές εκλογές από αυτές του ενιαίου Συλλόγου Φιλοσοφικής «Κώστας Βάρναλης». Μια κίνηση, που έρχεται κόντρα στο ενιαίο του φοιτητικού κινήματος, κομμάτι του οποίου οφείλουν να αποτελούν οι φοιτητικές/σπουδαστικές εκλογές.

Σε μία περίοδο, που η επίθεση του συστήματος στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις προχωρά, παρά την αλλαγή του κυβερνητικού διαχειριστή, είναι ξεκάθαρο, ότι το ενιαίο του φοιτητικού κινήματος (το οποίο έρχεται να σπάσει αυτή η κίνηση της ΚΝΕ/ΜΑΣ, αλλά και η συνολική λογική της για ξεχωριστή ημερομηνία διεξαγωγής των φοιτ. εκλογών σε κάθε Σύλλογο – άραγε σε Συλλόγους, όπου η πλειοψηφία των φοιτητών μπορεί να μη θέλει φοιτ. εκλογές καθόλου, τι πρέπει να γίνει;)* είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ. Γι’ αυτό και όλοι οι φοιτητές της Φιλοσοφικής πρέπει να παλεύουμε από κοινού για τα προβλήματά μας.

Οι Σύλλογοι και οι Γενικές μας Συνελεύσεις είναι τα όργανα, που έχουν στηθεί με στόχο την υπεράσπιση των δικαιωμάτων μας. Μέσα από αυτά οι φοιτητές έβγαιναν και βγαίνουν στο δρόμο. Πρέπει λοιπόν να τα υπερασπιστούμε και να τα ξανακάνουμε ζωντανά και αγωνιστικά όργανα. Χωρίς αυτά, είμαστε αδύναμοι απέναντι στην επίθεση στα φοιτητικά δικαιώματα και στις φοιτητικές παροχές. Δεν μας χωράνε απόψεις, που αντιλαμβάνονται το κίνημα ως τσιφλίκι, γι’ αυτό και οφείλουμε να σταθούμε ενάντια σε κάθε λογής μικροηγεμονισμούς και σε λογικές ανάθεσης, που μας θέλουν στη γωνία ως απλούς παρατηρητές. Να ξανακάνουμε τους Συλλόγους μας εστίες αντίστασης και να ξαναφέρουμε τον κόσμο στις Συνελεύσεις. Μόνο έτσι μπορούμε να συμβάλουμε στην ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος!

*δεν θεωρούμε, ότι ο υπάρχων τρόπος, με τον οποίο αποφασίζεται η ημερομηνία διεξαγωγής των φοιτ. εκλογών (το διαπαραταξιακό μάζεμα με βάση το τελευταίο ΚΣ της ΕΦΕΕ, στο οποίο μάζεμα μέχρι πριν λίγα χρόνια συμμετείχε και η ΚΝΕ) μας εκφράζει σε καμία περίπτωση. Ωστόσο, ακριβώς επειδή είναι ανάγκη οι φοιτητές  να ξανα«γνωρίσουν» και κύρια να αντιληφθούν τη σημασία των συλλογικών τους οργάνων, πρέπει να διασφαλιστεί το ενιαίο του φοιτ. κινήματος και να μην κινδυνέψουν Σύλλογοι χωρίς φοιτ. εκλογές, πράγμα που μπορεί να γίνει, εάν ο κάθε Σύλλογος αποφασίζει ξεχωριστή διεξαγωγή των εκλογών.