Κτηνιατρική ΑΠΘ| Για την γενιά που δεν έχει αύριο, οι αγώνες είναι το μέλλον! 18 ΜΑΗ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ – ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ!

Βρισκόμαστε σε μια φάση επίθεσης σε κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας! Επίθεσης στο δικαίωμά μας στις σπουδές, με την ψήφιση του νόμου 4777 που φέρνει την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, μας διαγράφει στα ν+ν/2 χρόνια, θεσπίζει τις πειθαρχικές διώξεις εις βάρος μας και βάζει την ΟΠΠΙ στις σχολές μας, αλλά και νέο νόμο-πλαίσιο να ετοιμάζεται να ψηφιστεί. Επίθεσης στο δωρεάν πλέγμα (σίτιση-στέγαση-συγγράμματα-μεταφορές), ώστε να μας πετάξουν εκτός σπουδών. Όλο και μεγαλύτερης εντατικοποίησης της καθημερινότητάς μας, με τη σχολή μας να κατέχει την πρώτη θέση σε αυτό το κομμάτι: προαπαιτούμενα μαθήματα, ενδιάμεσες εξετάσεις και τεράστιες ύλες στα μαθήματα, καθημερινές υποχρεωτικές εργαστηριακές και κλινικές ασκήσεις, πρακτική κάθε καλοκαίρι κ.ο.κ.. Χτυπήματος στο Άσυλο και στις πολιτικές μας ελευθερίες, προκειμένου να καταστείλουν τους αγώνες μας και να διαλύσουν τους συλλόγους και τις διαδικασίες μας (βλέπε αλλεπάλληλες εισβολές της αστυνομίας στο ΑΠΘ εν μέσω διακοπών του Πάσχα). Σε μια φάση όπου ο πόλεμος στην Ουκρανία διαμορφώνει ασφυκτικές και επικίνδυνες συνθήκες για τον λαό μας και τους λαούς της περιοχής.

 

Σε αυτή τη φάση, λοιπόν, οι φετινές φοιτητικές εκλογές (ως μία βασική δημοκρατική διαδικασία αυτό-οργάνωσης του φοιτητικού κινήματος) και η συμμετοχή ΟΛΩΝ των φοιτητών σε αυτές, έχουν ιδιαίτερη σημασία. Οι Φοιτητικοί μας Σύλλογοι είναι τα μόνα όργανα που έχουμε οι φοιτητές στα χέρια μας για να υπερασπιζόμαστε τα δικά μας συμφέροντα και να διεκδικούμε τα δικαιώματά μας. Είναι όργανα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ από το κράτος και τους μηχανισμούς του, και μέσα από αυτά οι φοιτητές πολιτικοποιούν και οργανώνουν τους αγώνες τους. Σε αυτή τη φάση, λοιπόν, όπου το σύστημα προσπαθεί με νύχια και με δόντια να τους εξαφανίσει, εμείς καλούμαστε και μέσα από την διαδικασία των φοιτητικών εκλογών (αλλά και κάθε άλλης συλλογικής μας διαδικασίας) να τα υπερασπιστούμε.

 

Γιατί να στηρίξεις Αγωνιστικές Κινήσεις;

 

  • Οι Αγωνιστικές Κινήσεις από την αρχή της χρονιάς προσπαθήσαμε να καλεστούν Γενικές Συνελεύσεις, για να συζητήσει ο φοιτητόκοσμος, να πολιτικοποιηθεί και να αποτελέσει ο ίδιος το υποκείμενο της πάλης του. Δεν θεωρούμε ότι η ψήφος στις φοιτητικές εκλογές από μόνη της μπορεί να λύσει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές, αλλά μόνο η ενεργή συμμετοχή των ίδιων θα τους δώσει την πραγματική διέξοδο που ψάχνουν.

 

  • Με το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, θέσαμε από την πρώτη στιγμή το αίτημα να σταματήσει ο πόλεμος και η εμπλοκή της χώρας μας σε αυτόν. Για εμάς, δεν τίθεται ζήτημα επιλογής πλευράς (ΗΠΑ ή Ρωσίας), αλλά συγκρότησης αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού μετώπου πάλης. Οι μόνοι κερδισμένοι από αυτό το αιματοκύλισμα θα είναι οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και όχι οι λαοί, οι οποίοι καλούνται για ακόμη μία φορά να γίνουν κρέας για τα κανόνια τους.

 

  • Την περσινή χρονιά παλέψαμε ώστε να υπερισχύσει ηγραμμή της ανατροπής του νόμου 4777 στον σύλλογο, σε αντίθεση με την ΠΚΣ/ΚΝΕ και το ΑΡΔΙΝ, που έβαζαν σαν προϋπόθεση το να ανοίξουν οι σχολές για να μπορούμε να παλέψουμε ενάντια στον νόμο. Και όταν οι σχολές άνοιξαν, ούτε λόγος από αυτές τις δυνάμεις για τον νόμο 4777(!).

 

  • Η δωρεάν σίτιση (και συνολικά το δωρεάν πλέγμα) αποτελεί προϋπόθεση ώστε να μπορούμε να σπουδάσουμε. Σε αυτή τη βάση προσπαθήσαμε στις αρχές της χρονιάς να συγκροτήσουμε την «Πρωτοβουλία Σίτισης Κτηνιατρικής» για να απαντηθεί το ζήτημα των περιορισμένων μερίδων στη Λέσχη των Κλινικών, και να διεκδικήσουμε να τρώμε ΟΛΟΙ οι φοιτητές δωρεάν σε αυτήν, χωρίς κανένα κριτήριο (στην οποία η ΠΚΣ/ΚΝΕ δεν ανταποκρίθηκε).

 

  • Είμαστε η μόνη δύναμη αυτή τη στιγμή στα Πανεπιστήμια που θέτει την αντισυνδιαχειριστική κατεύθυνση στην πάλη. Αναγνωρίζουμε τα φοιτητικά συμβούλια (ΔΣ) ως τα μόνα εκλεγμένα όργανα του συλλόγου, υπόλογα στην ανώτερη διαδικασία του, τη Γενική Συνέλευση. Δεν δεχόμαστε τις έδρες στις Συνελεύσεις Τμήματος των καθηγητών (που είναι οι ίδιοι που μεταβιβάζουν την πολιτική του Υπουργείου), και δεν δεχόμαστε καμία συνυπευθυνότητα στις αποφάσεις τους.

 

  • Υπερασπιζόμαστε την ανεξαρτησία των Φοιτητικών Συλλόγων, που δημιουργήθηκαν ΑΠΟ και ΓΙΑ τους φοιτητές, σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό και οικονομικό). Το κράτος και οι μηχανισμοί του δεν μπορούν να έχουν λόγο στις αποφάσεις μας, ούτε να «στηρίζουν» οικονομικά την διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών.

 

Γιατί ΟΧΙ Πανσπουδαστική Κίνηση Συνεργασίας (ΠΚΣ)/ΚΝΕ;

 

Η ΠΚΣ/ΚΝΕ έχει δείξει επανειλημμένα με τις πρακτικές της (που είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της άποψης) ότι δεν θέλει και δεν μπορεί να σηκώσει το πολιτικό βάρος της ενεργής συμμετοχής των φοιτητών στον Σύλλογο. Η άποψή της καταλήγει σε λογικές ανάθεσης («ψήφισέ μας για να σου λύσουμε τα προβλήματα»), που θέλουν τον φοιτητή αμέτοχο και όχι να αποτελεί ο ίδιος το υποκείμενο της πάλης του.

 

  • Στη σχολή μας συγκεκριμένα, όλη τη χρονιά αρνούταν να καλέσει Γενικές Συνελεύσεις (ΓΣ) και αρκούταν στο να παίρνει αποφάσεις μέσα από το Διοικητικό Συμβούλιο (ΔΣ), χωρίς την ουσιαστική εμπλοκή του ίδιου του φοιτητόκοσμου σε αυτές τις αποφάσεις. Ακόμη και μετά το άνοιγμα των σχολών, εξακολουθούσε να διενεργεί τα ΔΣ «στα κρυφά» και ηλεκτρονικά στην πλειοψηφία τους, αποκλείοντας σκόπιμα τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις που παρεμβαίνουν στον Σύλλογο από το να τα παρακολουθήσουν. Η ΠΚΣ/ΚΝΕ δεν θέλει, και σκόπιμα προσπαθεί να αποφύγει, την πολιτική αντιπαράθεση με άλλες δυνάμεις και αντιμετωπίζει τον Σύλλογο σαν «τσιφλίκι» της.

 

  • Η συνδιαχειριστική λογική της αποτυπώνεται σε μια σειρά ζητήματα και στο πώς καλεί τον κόσμο να τα απαντήσει. Συγκεκριμένα, όταν τέθηκε η αμφισβήτηση του δικαιώματός μας στη δωρεάν σίτιση (και σε συνθήκες, μάλιστα, οξυμένης ακρίβειας) η απάντησή της ήταν η συλλογή τροφίμων για τους φοιτητές, αντί η υπεράσπιση του δικαιώματός μας να τρώμε όλοι δωρεάν στη Λέσχη.

 

  • Με όλη την επίθεση που δέχεται αυτή τη στιγμή ο φοιτητής (πέταγμα από τις σπουδές, χτύπημα στη δωρεάν σίτιση, καταπάτηση Ασύλου, κίνδυνος πολέμου), αυτό που έχει να του προτείνει σαν διέξοδο είναι το να «γνωρίσει τα κτηνιατρεία της πόλης του» - λες και δεν μας έφταναν οι τόσες υποχρεωτικές ώρες στις κλινικές για να το κάνουμε αυτό. Αυτό που έχει να προτείνει είναι μια πρωτοβουλία που κάλλιστα θα μπορούσε να έχει καλέσει και η κυβερνητική παράταξη της ΔΑΠ. Καμία πολιτικοποίηση του κόσμου, καμία προσπάθεια να συζητήσει ο φοιτητής για τον πόλεμο, τους νόμους που περνάνε, το χτύπημα του Ασύλου και συνολικά την επίθεση του συστήματος, αλλά αρκείται σε εκδηλώσεις επιστημονίστικου περιεχομένου.

 

Γιατί ΟΧΙ Αριστερό Δίκτυο Νεολαίας (ΑΡΔΙΝ);

 

Το ΑΡΔΙΝ – έχοντας πολλά κοινά στοιχεία στην πολιτική του άποψη με την ΠΚΣ/ΚΝΕ – έχει βαθιά ριζωμένη στην γραμμή του την συνδιαχείρηση και τα αδιέξοδα στα οποία αυτή καταλήγει.

 

  • Καταρχάς, η συλλογή υπογραφών για την λήψη υγειονομικών μέτρων προστασίας με το άνοιγμα των σχολών, και η κατάθεσή τους στον πρόεδρο του τμήματος, που προέβηκε στις αρχές της χρονιάς. Εμείς βλέπουμε τη διεκδίκηση μέτρων προστασίας (και τη διεκδίκηση οποιουδήποτε δικαιώματος) ως ζήτημα που απαιτεί την ΕΝΕΡΓΗ συμμετοχή του κάθε φοιτητή, και όχι μια απρόσωπη συλλογή υπογραφών προς κατάθεση. Όπως επίσης πιστεύουμε ότι η διεκδίκηση δικαιωμάτων γίνεται με όρους πίεσης και όχι με όρους «κουβεντούλας» και εύρεσης μέσων λύσεων με τους από πάνω (όπως το ΑΡΔΙΝ και η ΠΚΣ/ΚΝΕ μας καλεί να κάνουμε). Την ίδια στιγμή δέχτηκε από την πρώτη στιγμή τους (και καλά υγειονομικούς) ελέγχους στις εισόδους των Πανεπιστημίων, την ίδια στιγμή που το σύστημα θέλει με νόμο να τους θεσπίσει(!).

 

  • Όσον αφορά την άποψή του για τον πόλεμο στην Ουκρανία, αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί έως και επικίνδυνη. Αναγνωρίζοντας μόνο τις ευθύνες των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ξεπλένει επί της ουσίας τον ρώσικο ιμπεριαλισμό(!). Αντί να βάλει σαν κατεύθυνση την συγκρότηση αντιπολεμικού-αντιιμπεριαλιστικού μετώπου πάλης (και τα αναβαθμισμένα καθήκοντα που αυτό θέτει για εμάς), καλεί τον λαό να διαλέξει τον «καλύτερο» ιμπεριαλιστή (την Ρωσία στην προκειμένη περίπτωση), πιστεύοντας ότι έτσι θα «χάσει πόντους» ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Η άποψη αυτή καταλήγει στο ότι οι λαοί δεν μπορούν να στηριχτούν στις δικές τους δυνάμεις, αλλά μόνο σε κάποιον ιμπεριαλιστή-προστάτη. Και η άποψη αυτή αποτυπώνεται και σε μια σειρά άλλα ζητήματα, όπως το ότι οι φοιτητές χρειάζονται τους καθηγητές για να αγωνιστούν, ο λαός χρειάζεται μια καλύτερη κυβέρνηση για να λύσει τα προβλήματά του κ.ο.κ..

 

Συμμετέχουμε στις εκλογές, ενισχύουμε τον σύλλογό μας

 

Σε καλούμε, λοιπόν, να στηρίξεις-ψηφίσεις την μόνη άποψη που πιστεύουμε ότι μπορεί να βάλει πραγματικό φραγμό στην επίθεση που βιώνουμε. Την μόνη άποψη που βλέπει τον φοιτητή σαν ενεργό υποκείμενο στους αγώνες του, και όχι σαν απλό «ψηφοφόρο» των λίγων που θα τον αντιπροσωπεύσουν. Την μόνη άποψη που δεν βλέπει την διέξοδο στα «παρακαλητά» και στον «διάλογο» με τους καθηγητές, την Πρυτανεία και όσους άλλους περνάνε και εφαρμόζουν τους νόμους που μας τσακίζουν κάθε μας δικαίωμα. Την μόνη άποψη που σου λέει να πάρεις την κατάσταση στα δικά σου χέρια, να συμμετέχεις στις συλλογικές σου διαδικασίες και να αγωνιστείς!

 

 

Στις 18 Μάη, λοιπόν, στηρίζουμε-ψηφίζουμε: